Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

#This is a Coup

«Πραξικοπηματικές ενέργειες στα σύνορα της Ελλάδας» κατήγγειλε την περασμένη Τρίτη ο Μουζάλας, με αφορμή τη συνάντηση των αστυνομικών διευθυντών Αυστρίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Τσεχίας και Σλοβακίας προκειμένου να οργανώσουν επιχειρησιακά τις πολιτικές κατευθύνσεις των κρατών τους στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα. Λίγες μόνο ώρες πριν, ο Τσίπρας δήλωνε ικανοποιημένος, σχετικά με τα συμπεράσματα της Συνόδου της ΕΕ, πως «πήραμε μια σαφή διαβεβαίωση, μετά από επαφές που είχαμε, με πρωτοβουλία του προεδρεύοντος Ολλανδού Πρωθυπουργού, της Καγκελαρίου Merkel, του Καγκελαρίου Faymann και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται στη διαδρομή των Βαλκανίων, ότι θα υπάρξει ουσιαστική συνεργασία το επόμενο διάστημα». Προς τί τα παράπονα του υπουργού του; Ήδη πέντε από τα εν λόγω κράτη στη «διαδρομή των Βαλκανίων» συντονίζουν τις δυνάμεις τους.

Τα τωρινά γεγονότα ήταν από καιρό γνωστό πως θα συνέβαιναν. Σε τηλεοπτική συνέντευξη, ο Δραγασάκης αναφερόταν στον «κίνδυνο να κλείσουν τα σύνορα» ήδη από τις 10 Φεβρουαρίου, ενώ και ο Καμμένος θεωρούσε δεδομένη αυτή την εξέλιξη. Ο δήθεν αιφνιδιασμός, μετά από μια σύντομη ανάπαυλα αισιοδοξίας, δεν είναι παρά μια ακόμα απάτη. Το ένα μονότονο ψέμα διαδέχεται το άλλο, εξ ίσου μονότονο και στην ουσία του απαράλλαχτο. Άλλωστε, τα πραξικοπήματα συνήθως δεν προαναγγέλλονται και δεν είναι σε γνώση εκείνων τους οποίους υποτίθεται ότι πλήττουν.

Τι πραγματικά προέβλεπε η Σύνοδος της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε στις 18-19 Φεβρουαρίου; Σύμφωνα με το ανακοινωθέν του ευρωπαϊκού συμβουλίου, «ο στόχος πρέπει να είναι να σταματήσουν γρήγορα οι ροές, να προστατευτούν τα εξωτερικά σύνορα, να μειωθεί η παράνομη μετανάστευση και να διασφαλιστεί η ακεραιότητα του χώρου Σένγκεν». Επίσης, «οι μεταναστευτικές ροές που διατηρούνται και συνεχίζονται κατά μήκος της διαδρομής των Δυτικών Βαλκανίων εξακολουθούν να αποτελούν μία σοβαρή ανησυχία και απαιτείται περαιτέρω συντονισμένη δράση και ένα τέλος στις κατά περίπτωση προσεγγίσεις και τα ασυντόνιστα μέτρα κατά μήκος της διαδρομής». Ενώ «σε ότι αφορά την πρόταση για την «Ευρωπαϊκή Συνοριακή και Λιμενική Φρουρά», οι εργασίες πρέπει να επιταχυνθούν με στόχο να επιτευχθεί πολιτική συμφωνία υπό την Ολλανδική Προεδρία και να γίνει το νέο σύστημα λειτουργικό, το συντομότερο δυνατόν». Πουθενά δε γίνεται λόγος για «ανεμπόδιστη διέλευση» μέσα από τα Βαλκάνια προς την Κεντρική Ευρώπη. Η διασφάλιση της ακεραιότητας της Σέγκεν, δηλαδή η πλήρης και ενιαία καταγραφή όσων κινούνται στον ευρωπαϊκό χώρο, στην παρούσα φάση ισοδυναμεί με συντονισμένο κλείσιμο των συνόρων των βαλκανικών, και όχι μόνο, κρατών.

Βέβαια, η αριστεροδεξιά κυβέρνηση δεν εξαπατήθηκε μόνο για το ζήτημα των συνοριακών ελέγχων, αλλά και για το ρόλο του ΝΑΤΟ. Δεν πέρασαν λίγες μέρες από τη στιγμή που κατέπλευσε η … νατοϊκή αρμάδα στο Αιγαίο και ξαφνικά οι κυβερνητικοί έκαναν την «μεγάλη» ανακάλυψη πως η όλη επιχείρηση «τορπιλίζεται» από τις ενέργειες του τουρκικού κράτους. Ωστόσο, ο Καμμένος δήλωνε στις 15 Φεβρουαρίου πως η «έρευνα και διάσωση» παραμένει αρμοδιότητα του ελληνικού και του τουρκικού κράτους, σύμφωνα με τα όσα ίσχυαν μέχρι τώρα. Και είναι ακριβώς αυτό το ζήτημα πάνω στο οποίο έχουν στηθεί τα δουλεμπορικά κυκλώματα στο Αιγαίο. Δεν είναι να απορεί κανείς που τα πολεμικά της βορειοατλαντικής συμμαχίας κινούνται πέριξ του 25ου μεσημβρινού (που περνάει από την Ξάνθη, διασχίζει στη μέση το Αιγαίο και καταλήγει στο Ηράκλειο τη Κρήτης) και όχι στη μέση γραμμή ανάμεσα στο Καστελόριζο και το Κας της Μ.Ασίας. Με αφορμή την «αναγνώριση, παρακολούθηση και εποπτεία» των δουλεμπορικών που ξεκινούν από τα μικρασιατικά παράλια, το ΝΑΤΟ αποκτά μόνιμη ναυτική παρουσία σε ένα νευραλγικό σημείο της Μεσογείου, και αυτό με τις ευχές της «αντι‑ιμπεριαλιστικής αριστεράς» και της «πατριωτικής δεξιάς» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Σε κράτη‑παρίες, όπως το ελληνικό, το «εθνικό πεδίο» μέσα στο οποίο αρθρώνονταν οι παλιότερες μορφές εξουσίας ξεπερνιέται, ενώ παράλληλα το όραμα της συμφιλίωσης των λαών πέρα και πάνω από έθνη και κράτη έχει τελεσίδικα σβηστεί από τον ορίζοντα του κοντινού μέλλοντος. Αυτό που μένει είναι ένα έδαφος σαθρό και διαβρωμένο κάτω από τα πόδια των ανθρώπων, τόσο εκείνων που ήδη ζουν στον ελλαδικό χώρο, όσο και αυτών που διαρκώς καταφθάνουν.
Δημοσιεύθηκε από Κ.Α

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου