Κείμενο από 603 κρατούμενους των φυλακών Πάτρας

Στις φυλακές της Πάτρας για άλλη μια φορά αντικρίζουμε το αδιάφορο και απάνθρωπο πρόσωπο του κράτους. Τη στιγμή που η θερμοκρασία έχει πέσει στους 6-7 βαθμούς Κελσίου η υπηρεσία εξακολουθεί να αδιαφορεί και δεν ανάβουν τη θέρμανση ούτε για ένα λεπτό. Παράλληλα το ζεστό νερό θεωρείται προνόμιο και μας χορηγείται για ένα μισάωρο. Επίσης το μόνιμο πρόβλημα της έλλειψης ιατρικού προσωπικού συνεχίζεται δίχως καμία απάντηση σε προηγούμενη διαμαρτυρία μας. Εάν σε κάποιον κρατούμενο προκύψει πρόβλημα με την υγεία του τότε η τύχη του εξαρτάται καθαρά από τη τύχη και την πιθανότητα να υπάρχει κάποιος γιατρός στη φυλακή. Αυτές οι συνθήκες κράτησης καμία σχέση δεν έχουν με τον υποτιθέμενο σωφρονισμό αλλά ξεκάθαρα με την εκδικητική τιμωρία.

Για την επαναστατική πρακτική του σαμποτάζ με αφορμή το σχέδιο «Πράσινη Νέμεσις»

Πριν καλά καλά διαδοθεί ευρέως η προκήρυξη της FAI/IRF Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας/Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου (Πυρήνας Nicola και Alfredo) για το σαμποτάζ σε Κόκα Κόλα και Νεστλέ, και ενώ μέσα σε ελάχιστες ώρες οι ακτιβιστές είχαν πετύχει απόλυτα τον σκοπό τους, αφού η Κόκα Κόλα προέβη σε προληπτική απομάκρυνση «όλων των μεμονωμένων πλαστικών συσκευασιών PET 500ml των Coca-Cola light και Nestea (όλων των γεύσεων)» , άρχισε μια ατελείωτη γκρίνια από κάθε πλευρά (ακόμα και από ανθρώπους οι οποίοι δηλώνουν ενάντιοι στον καπιταλισμό και οι οποίοι θα ήθελαν να έχουν και οι ίδιοι αλλά και οι φίλοι τους (γι' αυτούς) την ιδέα ότι «ανήκουν στο κίνημα»), που αφορούσε την πολιτική ορθότητα της ενέργειας, την ηθική της διάσταση, την αποτελεσματικότητά της από κινηματική/επαναστατική άποψη κλπ.

Οι ενστάσεις του (καταναλωτικού) κοινού

Ισπανικά κάτεργα: Γράμμα της Μόνικα Καμπαγέρο και του Φρανσίσκο Σολάρ

Εδώ βρισκόμαστε και πάλι, ανάμεσα σε τοίχους από μπετό και κάγκελα, ανάμεσα σε κάμερες επιτήρησης κι ανθρωποφύλακες. Εδώ βρισκόμαστε και πάλι, δίχως να σκύβουμε το κεφάλι, περήφανοι γι’ αυτό που είμαστε. Περήφανοι που είμαστε κομμάτι των άξαφνων αγέρηδων που αποζητάνε να ξεκάνουν κάθε πλέγμα εξουσίας. Μιας εξουσίας που γι’ άλλη μια φορά βγάζει τη μάσκα και φανερώνει τι είναι στ’ αλήθεια, σε όλη της τη βαρβαρότητα αλλά και σ’ όλη της την αδυναμία.

Audio Anarchy: Μια εκπληκτική ιδέα για την προώθηση της Γνώσης

Τι είναι το Audio Anarchy:

Πρόκειται για ένα έργο που έχει ως στόχο τη μεταγραφή αναρχικών συγγραμμάτων και βιβλίων σε μορφή ήχου, ώστε να βοηθήσει τους ανθρώπους να γίνουν ευρύτερα γνωστά οι ιδέες και κείμενα της αναρχικής προσέγγισης και σίγουρα για να εξασφαλιστεί η ύπαρξή του και σε άλλες μορφές με τη βοήθεια της σημερινής τεχνολογίας.

Συγχρόνως δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπους που δεν έχουν συνεχώς την ευχέρεια για ανάγνωση βιβλίων να μπορούν να το ακούσουν, κάτι που ίσως είναι πιο ευχάριστο και βολικό για αρκετούς.
Το Audio Anarchy project, είναι οργανωμένο μ’ έναν κατανεμημένο τρόπο. Αντί ένα άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων να διαβάζει ένα ολόκληρο βιβλίο, διαφορετικοί άνθρωποι διαβάζουν ξεχωριστά κεφάλαια για τη διανομή του φόρτου εργασίας.

Τοπική αυτοδιοίκηση ή ελευθεριακός κοινοτισμός;

Το κείμενο αυτό είναι απόσπασμα από μία μπροσούρα που κυκλοφόρησε το 2006 από αναρχικούς στην περιοχή του Πειραιά και το δημοσιεύουμε λόγο των τοπικών και περιφερειακών εκλογών που πλησιάζουν 

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ 

Απέναντι στο εξουσιαστικό μοντέλο της τοπικής αυτοδιοίκησης προτείνουμε την δημοτική αυτοδιεύθυνση. Σκεφτόμαστε οικουμενικά και δρούμε τοπικά. Είναι αδύνατον να παραμένει τοπικό το οποιοδήποτε πρόβλημα αλλά και ταυτόχρονα αδύνατον να μπορούμε να έχουμε οικουμενική παρέμβαση. Ο τόπος που ζούμε πρέπει να γίνει ένας τόπος ζωής, δημιουργίας, αλληλεγγύης και διαρκούς εξέλιξης προς την κατεύθυνσης της ελευθερίας.

Αναρχική Ομοσπονδία Πορτογαλίας - Μανιφέστο και Πολιτική Διακήρυξη

Το Μανιφέστο της Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας Πορτογαλίας (Federacao Anarquista Comunista de Portugal - FACP) που εγκρίθηκε στον Ιδρυτική Συνέλευσή της στις 5-7 Οκτώβρη 2007.

Ο αναρχισμός αγκαλιάζει δύο κόσμους: τον κόσμο των ιδεών και τον κόσμο της δράσης, κόσμοι που συνδέονται εμβριθώς ο ένας με τον άλλον. Μπορεί να ειπωθεί ότι ο αναρχισμός είναι μια υλική ανάλυση της όλης πρακτικής για τον κοινωνικό αγώνα που διεξάγεται από τους εργαζόμενους (*) ή τις αυτο-οργανωμένες κοινότητες προκειμένου να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους και όχι ένα ξένο συμφέρον που υπαγορεύεται από πολιτικά κόμματα ή «φωτισμένες» πρωτοπορίες. Οι εργαζόμενοι και οι αγωνιζόμενες κοινότητες φυσικά και ενδιαφέρονται για την αντικειμενική και πρακτική πλευρά του αναρχισμού. Η ουσιαστική αρχή τους είναι η επαναστατική πρωτοβουλία των εργαζόμενων και η απελευθέρωσή τους με τις δικές τους δυνάμεις.

ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

Τι είναι ο τρόμος; Είναι η ακραία μορφή φόβου. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που προκαλείται από μια απειλή. Είναι μία φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού που κάνει τα ζώα είτε να κινηθούν γρήγορα μακριά από τον τόπο της απειλής ή , αναλόγως με την περίπτωση,τα προετοιμάζει για να μείνουν και να αντιμετωπίσουν-πολεμήσουν τον κίνδυνο. Έτσι ο φόβος είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τον κίνδυνο και να προσπαθούμε να τον αντιμετωπίσουμε ή απλά να την κοπανήσουμε. Σκοπός του είναι η επιβίωση.  

Το εκφυλισμένο ΚΚΕ πατρονάρει την καταστροφή/εκτροπή του Αχελώου ...

Ζώντας σε ένα εκφυλισμένο πολιτικό σύμπαν, οι κωματικοί αξιωματούχοι της ηγεσίας του ΚΚΕ, για πολλοστή φορά σπρώχνονται με την πλευρά αδίστακτων (στην κυριολεξία) εργολάβων και πολιτικών της κυριαρχίας..
Στην υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου αναλαμβάνουν να επανεντάξουν το έργο της εκτροπής στις Fast Track προτεραιότητες του ολοκληρωτικού καθεστώτος του Μνημονίου.

Πράσινη καταστροφή στα Άγραφα;

της Τζέ­λα Αλι­πρά­ντη

Τρία αιολικά πάρκα ετοιμάζονται στην κορυφογραμμή του Ίταμου

Αντί­θε­τη βρί­σκει την το­πι­κή κοι­νω­νία η κα­τα­σκευή τριών αιο­λι­κών πάρ­κων στην πε­ριο­χή των Αγρά­φων, ό­που προ­βλέ­πε­ται η το­πο­θέ­τη­ση 48 α­νε­μο­γεν­νη­τριών του με­γα­λύ­τε­ρου τύ­που (ύ­ψος 85 μέ­τρα) στην κο­ρυ­φο­γραμ­μή του Ίτα­μου. «Όλοι εί­μα­στε υ­πέρ των α­να­νεώ­σι­μων πη­γών. Εί­μα­στε έ­νας νο­μός που υ­πο­στη­ρί­ζου­με την πρά­σι­νη ε­νέρ­γεια και αυ­τό φαί­νε­ται α­πό τα υ­δρο­η­λεκ­τρι­κά ερ­γο­στά­σια που έ­χου­με στη λί­μνη Πλα­στή­ρα και τα πολ­λά ι­διω­τι­κά φω­το­βολ­ταϊκά πάρ­κα. Υπο­τί­θε­ται ό­μως ό­τι θέ­λου­με την πρά­σι­νη ε­νέρ­γεια για να προ­στα­τέ­ψου­με τη φύ­ση, αν εί­ναι κα­τά τη δια­δι­κα­σία να την κα­τα­στρέ­ψου­με δεν έ­χει νό­η­μα», ε­ξη­γεί στην «Επο­χή» ο Τά­σος Κολ­τσί­δας, μέ­λος του Συ­ντο­νι­στι­κού των κοι­νω­νι­κών φο­ρέων Καρ­δί­τσας για τις δια­φω­νίες των κα­τοί­κων προς το έρ­γο.

Για μια ιστορία αναρχικού αντι-ιμπεριαλισμού

Ο Μπακούνιν και η Α’ Διεθνής

Στον αγώνα αυτόν μόνο οι εργάτες και οι αγρότες θα διαβούν όλο το δρόμο

Η υποστήριξη στην εθνική απελευθέρωση προκύπτει άμεσα από την αντίθεση του αναρχισμού στις ιεραρχικές πολιτικές δομές και την οικονομική ανισότητα καθώς και την υπεράσπιση μιας ελεύθερα συγκροτημένης διεθνούς συνομοσπονδίας αυτοδιευθυνόμενων κοινοτήτων και ενώσεων εργαζομένων. Εντούτοις, την ίδια στιγμή, η δέσμευση του αναρχισμού σε μια γενική κοινωνική και οικονομική χειραφέτηση σημαίνει ότι ο αναρχισμός απορρίπτει τις κρατικιστικές λύσεις στην εθνική καταπίεση που αφήνουν τον καπιταλισμό και την κυβέρνηση σε ισχύ.

Για την επίθεση στην εισπρακτική εταιρία Σιούφα(video)

Διανύουμε μια συγκυρία όπου το κράτος και τα αφεντικά έχουν εξαπολύσει μια ολοκληρωτική επίθεση στους φτωχούς και τους καταπιεσμένους. Εξαθλιώνοντας τις ζωές μας και καταδικάζοντάς μας στην ανέχεια η εξουσία αποσκοπεί στον έλεγχο κάθε πτυχής της ζωής μας. Βιώνουμε στο πετσί μας τη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, απολύσεις και μειώσεις μισθών, φοροληστρική επιδρομή και στρατιωτικοποίηση της καταστολής. Σε αυτό τον κατήφορο ήρθε να προστεθεί και η αμφισβήτηση του υποτιθέμενου “ιερού” καπιταλιστικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας της κατοικίας. ¨Οταν όμως ο καπιταλισμός λέει ιδιοκτησία, αναφέρεται στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και αυτά οφείλουν να είναι στα χέρια των λίγων. Αυτό εννοούν όταν βαφτίζουν την κατοικία ως επένδυση.

Δίκη Θεοφίλου: το παιχνίδι τέλειωσε!

Όταν το δικαστήριο δεν κρίνει απαραίτητο να ακούσει μια σειρά μάρτυρες του κατηγορητηρίου, μεταξύ των οποίων και αυτόπτες μάρτυρες, εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι έγινε απόπειρα ανθρωποκτονίας, τότε αναγνωρίζει έμμεσα πως ο Τάσος Θεοφίλου δεν έχει καμιά σχέση με το κατηγορητήριο που του φόρτωσε η Αντιτρομοκρατική. Στις συνεδριάσεις της Τρίτης και της Τατάρτης, 10 και 11 Δεκέμβρη, επιβεβαιώθηκε πλήρως η κατάρρευση του κατηγορητηρίου. Μια κατάρρευση που συντελέστηκε τη μέρα που ο τμηματάρχης της Αντιτρομοκρατικής Ε. Χαρδαλιάς, ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε ολόκληρη αυτή τη σκευωρία, αναφώνησε: «Μπορεί να μην ήταν στη ληστεία ο άνθρωπος!».

Ενοχος με το ζόρι

Από τους 19 μάρτυρες κατηγορίας που εμφανίστηκαν, κανείς δεν αναγνώρισε τον κατηγορούμενο Τάσο Θεοφίλου. Αποκαλύφθηκε ότι έγιναν και «σεμινάρια» για να ξαναθυμηθούν το… καπέλο που είναι το μοναδικό στοιχείο ενοχής του

Της Αντας Ψαρρά

Δίκη Θεοφίλου: Απεγνωσμένη προσπάθεια να μαζέψουν τα συντρίμμια του κατηγορητήριου που κατέρρευσε

Το ρεπορτάζ αυτό όπως και άλλα που έχουμε στην κατοχή μας και θα δημοσιευτούν στο μέλλον, απαντάνε σε γνωστό ρουφιανοsite  στο νησί μας, που έχει όπως αναφέρει επαφές με «παράγοντες της δίκης», δηλαδή αποκαλύπτει ότι έχει πιθανότατα σχέσεις με τους μπάτσους της αντιτρομοκρατικής (λογικά εκεί οδηγεί αυτή η "αποκάλυψη" και όχι μόνο) που έχουν στήσει αυτή την σκευωρία και δικάζουν τον Τάσο Θεοφίλου για τις ιδέες του και όχι επειδή συμμετείχε στην ληστεία και δολοφονία στο νησί μας. Να θυμίσουμε ότι ο συγκεκριμένος διαδικτυακός ιστότοπος ήταν ο μόνος  απ' όλα τα ειδησιογραφικά site του νησιού που είχε ρεπορτάζ από την ταβέρνα που είχε πραγματοποιήσει την συγκέντρωση η Χρυσή Αυγή και βάσει των "ειδήσεων" που δημοσιεύει ανά τακτά χρονικά διαστήματα αποδεικνύεται ότι έχει άμεση σχέση με κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς.  

Διαχρονικά – Π. Κροπότκιν

“…Τόσο μας έχει διαστρεβλώσει όλους μια εκπαίδευση που από τη μικρή ηλικία προσπαθεί να σκοτώσει μέσα μας το πνεύμα της επανάστασης και να αναπτύξει το πνεύμα της υποταγής στην εξουσία (…)
…Η δουλοπρέπεια μπροστά στο νόμο έχει γίνει αρετή (…)
…Βλέπουμε, τον δεσμοφύλακα που χάνει σιγά σιγά κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, τον χωροφύλακα που είναι εκπαιδευμένος σα σκυλάκι του τσίρκου, τον χαφιέ που καμαρώνει, την κατάδοση που έχει μετατραπεί σε αρετή, τη διαφθορά που έχει γίνει καθεστώς ‘ όλα τα ελαττώματα, όλες οι κακές πλευρές της ανθρώπινης φύσης, ευνοούνται και καλλιεργούνται για το θρίαμβο του Νόμου.(…)

Αυτοοργάνωση σε εκπαίδευση και θέατρο στο μαχνοβίτικο κίνημα

«...Οι εργάτες του Γκιουλάϊ-Πολέ αφιέρωσαν επίσης μεγάλη προσοχή στο ζήτημα της εκπαίδευσης. Οι επανειλημμένες ένοπλες εισβολές είχαν αποδιοργανώσει σοβαρά την εκπαιδευτική δραστηριότητα σ'ολόκληρη την περιοχή. Οι δάσκαλοι, έχοντας πολύ καιρό να πληρωθούν, είχαν σκορπιστεί για να κερδίσουν τα προς το ζην όπως μπορούσαν καλύτερα. Τα σχολικά κτίρια είχαν εγκαταλειφθεί. Μετά τη συμφωνία μεταξύ Μαχνοβιτών και Σοβιετικών αρχών, οι μάζες αντιμετώπισαν αμέσως το πρόβλημα της εκπαίδευσης. Οι Μαχνοβίτες πίστευαν ότι αυτό το ζήτημα έπρεπε να λυθεί στη βάση της εργατικής αυτοδιεύθυνσης.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ…

Πέντε χρόνια μετά την δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου μαθητή και το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 μοιάζει τόσο μακρινό. Λες και πέρασαν τα διπλά ή τα τριπλά χρόνια από μια εξέγερση που συζητήθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μια δολοφονία, μια σπίθα και μια πυρκαγιά που σάρωσε την χώρα απ’ άκρη σε άκρη. Ολοκαύτωμα η λεωφόρος Αλεξάνδρας την επομένη της δολοφονίας, δύο ημέρες αργότερα φλέγεται στην κυριολεξία το λεγόμενο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, άγριες συγκρούσεις ξεσπούν συνεχώς  έξω από τα κατειλημμένα πανεπιστήμια, ενώ δεν αργούν οι μαθητές να μπουν και εκείνοι στο «προσκήνιο», που μοιάζει πλέον εκτός ελέγχου για το κράτος και τους μηχανισμούς του.

Raoul Vaneigem: Συνοπτικές σημειώσεις

Οι Συνοπτικές σημειώσεις γράφτηκαν από τον Ραούλ Βανεγκέμ ως πρόσκληση για συζήτηση με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους στην Ελλάδα. Μεταφράστηκαν από την Εύη Παπακωνσταντίνου και εκδόθηκαν από τις Εκδόσεις των Ξένων τον Οκτώβριο του 2013. Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ:

ΔΗΛΩΣΗ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΚΑΙ Κ. ΓΟΥΡΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ

 «Στις 19 Δεκέμβρη, σε λίγες μέρες, εκδικάζεται στο Εφετείο του Πειραιά η αίτηση του συντρόφου μας, του Σάββα Ξηρού. Αίτημα του είναι να βγει από το ανεπαρκέστατο και υποτυπώδες, κατ’ όνομα μόνο, νοσοκομείο της φυλακής, όπου είναι κλεισμένος τα τελευταία χρόνια, όπου είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν τα σοβαρότατα προβλήματα της υγείας του.

Είμαστε όλοι Κωστόπουλοι!

Τέλος εποχής. Και ξανά τέλος εποχής. Τοποθετήσαμε αυτή την ταμπέλα σε τόσα περιστατικά – γεγονότα σημαντικά ή μικρά γεγονότα με συμβολική συμπύκνωση-που δεν έχει μείνει χώρος για να καρφιτσώσουμε ούτε ένα ελάχιστο σημαιάκι αφετηρίας. Ας είναι. Μια ταμπέλα ακόμη: Ο Π. Κωστόπουλος παρουσιάστηκε αυτοβούλως στο αστυνομικό τμήμα την Τρίτη το πρωί και συνελήφθη για χρέη προς το Δημόσιο (προφανώς η δίκη πήρε αναβολή).

[Ιρλανδία] Γιατί έγινα αναρχική

Όπως έχει συμβεί και με τα περισσότερα συντρόφια μου, δεν ξύπνησα ξαφνικά μια μέρα κι ανακάλυψα πως είμαι αναρχική. Απεναντίας ήτανε μια βαθμιαία διαδικασία, που ξεκίνησε μέσω μιας αποφασιστικότητας να πολεμήσω το ρατσισμό, να αμφισβητήσω την πατριαρχία και να αμφιβάλω για την ύπαρξη ενός πανταχού παρόντος γέροντα με άσπρη γενειάδα.

Μίμαρος o φιλοαναρχικός μεγαλύτερος καραγκιοζοπαίχτης όλων των εποχών

Ο Δημήτρης (Μίμης)  Σαρδούνης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1865. Γίνεται ψάλτης σε νεαρή ηλικία στο ναό της Ευαγγελίστριας και καθηγητής της βυζαντινής μουσικής. Το 1890 εγκαταλείπει τα «κεκτημένα» κι αποφασίζει να αφοσιωθεί στην τέχνη του θεάτρου σκιών. Συγκρούεται και συγκρούονται μαζί του η εκκλησία, η κοινωνία (η ονομαζόμενη «καλή»), η ίδια η οικογένειά του. Οι λαϊκοί άνθρωποι, αυθόρμητα τον πλησιάζουν, του συμπαραστέκονται και τον ενθαρρύνουν στο εγχείρημά του.