Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011
Η δωρεάν παιδεία και το άσυλο καταργήθηκαν με ακροδεξιό νομο
Μόνο δύο ημέρες χρειάστηκαν για να καταργήσουν την δημόσια παιδεία και να εξοστρακίσουν από τα Πανεπιστήμια την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Τα κόμματα εξουσίας και οι παρατρεχάμενοί τους πανηγυρίζουν για τη συναίνεση που επετεύχθη επίσημα, για πρώτη φορά, για να εφαρμόσουν ένα νομοσχέδιο που:
- Καταργεί άμεσα την δημόσια δωρεάν παιδεία ανοίγοντας το δρόμο για επιβολή διδάκτρων ακόμα και στις προπτυχιακές σπουδές
- Καταργεί τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων καθώς και των περισσότερων παροχών για τους φοιτητές
- Καταργεί ολοκληρωτικά το Πανεπιστημιακό Άσυλο
- Οδηγεί στην πλήρη υποβάθμιση των πτυχίων με την κατάργηση Τμημάτων και τις συγχωνεύσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
- Προωθεί μια ολιγαρχική, συγκεντρωτική διοίκηση στα Πανεπιστήμια που τον πρώτο λόγο θα έχουν οι επιχειρηματίες, οι μάνατζερ και οι πολιτικοί, ενώ οι φοιτητές θα έχουν ρόλο συμβολικό.
- Νομιμοποιεί από την πίσω πόρτα τα ιδιωτικά κολέγια αφού δίνεται η δυνατότητα στους σπουδαστές τους να εισέρχονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, επιβεβαιώνοντας με άλλον ένα τρόπο την ταξικότητα της παιδείας.
Όλη αυτή η επίθεση στον τομέα της παιδείας όμως, έρχεται σαν ένα ακόμη κομμάτι της βίαιης αναδιάρθρωσης του συστήματος και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Συλλογικά και συγκρουσιακά ενάντια στον πόλεμο που έχουν κηρύξει, ενάντια στην πολιτική και οικονομική κατοχή που επιβάλλουν.
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011
ΠΑΙΔΕΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ - ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Μέσα στο καλοκαίρι και με συνοπτικές διαδικασίες
η κυβέρνηση προωθεί για ψήφιση στη βουλή,
νομοσχέδιο που κατεδαφίζει την ανώτατη εκπαίδευση
Η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιδρά και απαιτεί να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο
Η πρωτοβουλία πανεπιστημιακών ενάντια στο πανεπιστήμιο του μνημονίου,
σε συνεργασία με τη συνέλευση της πλατείας Συντάγματος
διοργανώνει διήμερο κινητοποιήσεων στο Σύνταγμα
την Κυριακή 21 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ,
συζήτηση με θέμα:
“Πανεπιστήμιο για την κοινωνία και όχι για τις επιχειρήσεις”
Συμμετέχουν:
Κώστας Δουζίνας αντιπρύτανης Birkbeck Π/μίου Λονδίνου
Σίμος Σιμόπουλος πρύτανης του ΕΜΠ,
Λάζαρος Απέκης τέως πρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ,
Αντρέας Νοταράς λέκτορας στο Πάντειο,
Σταύρος Παναγιωτίδης μεταπτυχιακός φοιτητής
Ομιλητές από τη συνέλευση της πλατείας.
Η συζήτηση θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί
τη Δευτέρα 22 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ.
Παράλληλα με τις εκδηλώσεις θα λειτουργεί έκθεση πολιτικής γελοιογραφίας
με έργα Αναστασίου, Δερβενιώτη, Ζερβού, Καλαϊτζή, Πετρουλάκη, Στάθη, Χερουβείμ κ.α.
Πριν αρχίσει η συζήτηση θα προβάλλονται βίντεο
Το ηθικό θα ανυψώνουν οι Τυμπανιστές της Πλατείας
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
902 πανεπιστημιακοί του εξωτερικού απέναντι στην Διαμαντοπούλου
Στους υπογράφοντες συγκαταλέγονται οι: Noam Chomsky, Judith Butler, Slavoj Zizek, Jacques Ranciere, Gayatri Spivak, Henry Giroux, Hayden White, Bob Jessop, Patricia Williams, Michel Husson, Anthony Appiah, Costas Douzinas, Vincent de Gaulejac, Anne Sheppard, Michael Burawoy, Maria Todorova, Maurice Godelier, Hervé Guay, Ian Parker, Ian Angus, Walter Mignolo, Ana Maria Araujo Freire, Philip Zimbardo, Thomas S. Popkewitz, Michael Wood, Sylvia Barnard, Christopher Fynsk, Rosalind Morris, Veena Das, Lawrence Grossberg, Joanna Bourke, Cristoph Menke, Michael Löwy, Saba Mahmood, William Outhwaite, Thomas Gallant, Gonda Van Steen, Jane Cowan, Allen Feldman, Peter McLaren, Michael Wood, Ian Balfour, Eduardo Cadava, Michael Billig, Charles Antaki, Anthony Molho, Andrew Sayer, Michael Herzfeld, Russell King, Shahrzad Mojab, Andrew Sayer, κ.α. Συγκαταλέγονται επίσης Κοσμήτορες και Πρόεδροι Τμημάτων από πανεπιστήμια των ΗΠΑ, Καναδά, Αγγλίας, Ιταλίας, Ιρλανδίας, Δανίας, Φινλανδίας και Γαλλίας καθώς και οι πρόεδροι ομοσπονδιών μελών ΔΕΠ της Μεγάλης Βρετανίας T. Hoad και της Γαλλίας P. Enclos.
Οι υπογράφοντες πανεπιστημιακοί προέρχονται από 43 χώρες (από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Βοσνία και την Τουρκία έως τη Νότια Αφρική και την Ινδία, από τις ΗΠΑ και τον Καναδά έως τη Λατινική Αμερική, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία) και διδάσκουν σε γνωστά πανεπιστήμια, όπως του Βερολίνου, της Βιέννης, του Λονδίνου και του Παρισιού, ή όπως το Κέμπριτζ, το Κολούμπια, το Μπέρκλει, η Οξφόρδη, το Πρίνστον και το Χάρβαρντ.
Oι υπογράφοντες ανταποκρίθηκαν σε έκκληση της Πρωτοβουλίας Ελλήνων Πανεπιστημιακών που δημιουργήθηκε με στόχο να ενημερώσει τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα για τα τεκταινόμενα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Πρωτοβουλία ενεργοποίησε το ιστολόγιο supportgreekacademia.wordpress.com και συνέλεξε τις υπογραφές βασικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αλλά και μέσω της ιστοσελίδας www.petitiononline.com/GRUNIV/petition.html. Πλήρη αναλυτικά στοιχεία βρίσκονται διαθέσιμα στο ιστολόγιο της πρωτοβουλίας.
Πρωτοβουλία Ελλήνων Πανεπιστημιακών
E-mail: europeanuniversitas1@gmail.com
Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011
«Θα στείλω σπίτι σου τη Χρυσή Αυγή»
| Παραλήρημα από όργανο του κ. Παπουτσή εις βάρος μεταναστών. Ύβρεις και απειλές προς τον αντιπρόεδρο της Μαροκινής Κοινότητας |
Του Μάριου Διονέλλη Το παραλήρημα ενός αστυνομικού οργάνου αντιμετώπισαν Μαροκινοί μετανάστες στην Αθήνα, που έτυχε να βρεθούν στο δρόμο του το βράδυ της 25ης Ιουλίου, στην Πλατεία Βάθης. Σε μια έξαρση τσαμπουκά ο αστυνομικός του τμήματος Ομονοίας (σ.σ. τα στοιχεία του είναι στη διάθεση του Δρόμου) θεώρησε καλό να υποβάλει σε έλεγχο μια ομάδα μεταναστών που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι σε καφενείο στην οδό Μάγερ 29, προετοιμάζοντας τη γιορτή τους για το Ραμαζάνι, που ακολουθούσε σε λίγες μέρες. Όπως καταγγέλλει στον Δρόμο ο αντιπρόεδρος της Μαροκινής Κοινότητας, Αμπντεραχίμ Ζούχρι, ξαφνικά ένα περιπολικό σταμάτησε έξω από το καφενείο και οι δύο αστυνομικοί άρχισαν να ελέγχουν τα χαρτιά των μεταναστών. Ο ένας εκ των δύο, με ιδιαίτερα έντονο ύφος, άρχισε να κλοτσάει τις καρέκλες του καφενείου φωνάζοντας στους μετανάστες. Το παραλήρημά του, όμως, ξεκίνησε όταν διαπίστωσε πως μία νεαρή γυναίκα που βρισκόταν εκεί, είχε, όπως προέκυπτε από τα χαρτιά της, την υποχρέωση να δίνει το «παρών» σε αστυνομικό τμήμα μία φορά το μήνα, εξαιτίας κάποιου αδικήματος για το οποίο είχε προσαχθεί παλαιότερα. Ο «ράμπο» αστυνομικός απαίτησε να του πει δημοσίως το λόγο για τον οποίο δίνει «παρών», ενώ εκείνη του απάντησε πως είναι σαφώς γραμμένο στα χαρτιά της, τα οποία ήδη του είχε παραδώσει προς έλεγχο. Ο αστυνομικός επέμεινε να πει δημοσίως το λόγο και από εκεί ξεκίνησε η περιπέτειά της. Βρίζοντάς την (καριόλα) ο αστυνομικός της πήρε τα χαρτιά, της πέρασε χειροπέδες και την έβαλε στο περιπολικό. Ο κ. Ζούχρι, ως αντιπρόεδρος της Κοινότητας παρενέβη επιδεικνύοντας την ελληνική του ταυτότητα (είναι Ελληνομαροκινός, διαμένει και δραστηριοποιείται επιχειρηματικά επί 27 χρόνια στην Ελλάδα). Κόκκινο πανί η ταυτότητα Όπως καταγγέλλει ο ίδιος στον Δρόμο, το γεγονός αυτό ήταν που εξόργισε το αστυνομικό όργανο. Συνέλαβε και τον ίδιο τον αντιπρόεδρο και τον έβαλε στο περιπολικό, ενώ έσκισε τις κάρτες τού νυν και του τέως γενικού αστυνομικού επιθεωρητή Νοτίου Ελλάδας Γρηγόρη Μπαλάκου και Γιώργου Γαλιάτσου αντίστοιχα, τις οποίες ο κ. Ζούχρι είχε στην κατοχή του. «Τις βρισιές που άκουσα μέσα στο περιπολικό, δεν τις έχω ξανακούσει στα 51 χρόνια της ζωής μου», λέει στον Δρόμο ο κ. Ζούχρι και απαριθμεί: «Θα σας γαμήσω όλους του Μαροκινούς, θα σας ανοίξουμε τις τρύπες, να ποιο μουνόπανο σου έδωσε ελληνική ταυτότητα» και άλλα τέτοια ωραία, σε όλη τη διαδρομή από την Πλατεία Βάθης μέχρι το Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας. Όποιος μιλάει συλλαμβάνεται Εκτός από τον Αμπντεραχίμ Ζούχρι και την κοπέλα, συνελλήφθησαν ακόμα ένας Μαροκινός που τόλμησε να μιλήσει από το παράθυρο του περιπολικού στους συλληφθέντες, αλλά και ο γιος του κ. Ζούχρι που μετέβη στο τμήμα μαζί με τη μητέρα του. Το παραλήρημα του αστυνομικού, με την ανοχή των συναδέλφων και των ανωτέρων του, φυσικά, συνεχίστηκε και στο Τμήμα, ενώ «φιλοδώρησε» με δύο σπασμένα δάχτυλα την αρχικώς συλληφθείσα Μαροκινή. Επέμενε, μάλιστα, στην κράτηση και του κ. Ζούχρι, από τον οποίο απαίτησε ακόμα και να γδυθεί εντελώς πριν μπει στο κρατητήριο. Σύμφωνα με όσα καταγράφονται στη μήνυση, το μενού των ύβρεων εμπλουτίστηκε με απειλές του τύπου: «Θα έρθω αύριο με πολιτικά στο καφενείο μαζί με 6-7 Χρυσαυγίτες και θα σας γαμήσουμε όλους». Στο νοσοκομείο με χειροπέδες Το κλίμα στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας άλλαξε μόνο μετά την άφιξη της δικηγόρου Ιωάννας Κούρτοβικ, παρουσία της οποίας υποβλήθηκαν εκατέρωθεν μηνύσεις, ενώ ο κ. Ζούχρι αντιμετώπισε πρόβλημα υγείας και με πίεση 22 μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, όπου προσήλθε σιδηροδέσμιος στους γιατρούς για να τον εξετάσουν. «Οι φίλοι μου οι Χρυσαυγίτες» «Όση ώρα ήμασταν στο Τμήμα δεν μου έδωσαν ούτε ένα ποτήρι νερό, μας έβαλαν σε ένα κρατητήριο όπου υπήρχαν 12 άντρες και 1 γυναίκα, όλοι στο πάτωμα και μόλις 7 κουβέρτες. Είναι η χειρότερη εμπειρία μου στην Ελλάδα μετά από 27 χρόνια, ενώ ο αστυνομικός δεν φάνηκε να πτοείται ούτε όταν του είπα ότι θα ενημερώσω τους ανώτερούς του, των οποίων τις κάρτες έσκισε επιδεικτικά ενώ τσαλάκωσε και την (ελληνική) αστυνομική μου ταυτότητα», λέει στον Δρόμο ο κ. Ζούχρι. Ο αντιπρόεδρος της Μαροκινής Κοινότητας προαναγγέλλει την υποβολή αγωγής για ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του αστυνομικού, καθώς οι απειλές δεν έχουν τελειώσει: «Φεύγοντας από το Τμήμα μου είπε πως πλέον ξέρει τη διεύθυνση του σπιτιού μου και θα στείλει τους φίλους του Χρυσαυγίτες, ενώ και τις επόμενες μέρες περνούσε επιδεικτικά με το περιπολικό έξω από το καφενείο των Μαροκινών στην Πλατεία Βάθης». Πηγή: alterthess.gr |
Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011
Ερχεται στην Ελλάδα και 4ος τρομονόμος
Νομοσχέδιο με διατάξεις που ποινικοποιούν τη δημόσια έκφραση γνώμης, εφόσον αυτή αποδεδειγμένα παρακινεί μεγάλο αριθμό ατόμων στη διάπραξη κάποιου τρομοκρατικού αδικήματος, έχει στα χέρια του ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτ. Παπαϊωάννου. Πρόκειται για τη μεταφορά στην ελληνική έννομη τάξη της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και της απόφασης της Ε.Ε. για την πρόληψη της τρομοκρατίας.
Τρία είναι τα νέα τρομο-αδικήματα που τυποποιούνται με το σχέδιο αυτό ως νέες συμμετοχικές μορφές τρομοκρατικής δράσης στο άρθρο 187Α του ποινικού κώδικα: η δημόσια πρόκληση (διέγερση) για τέλεση τρομοκρατικού αδικήματος, η στρατολόγηση σε τρομοκρατική ομάδα και η εκπαίδευση υποψήφιων τρομοκρατών σε χρήση εκρηκτικών υλών (μέσω Διαδικτύου). Τα αδικήματα αυτά συμπληρώνουν το θεσμικό έκτρωμα της έκτακτης τρομονομοθεσίας που απλώνεται τα τελευταία δέκα χρόνια (κυρίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου) σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Με την εισαγωγή και στην ελληνική νομοθεσία των τριών νέων τρομο-αδικημάτων, ουδείς μπορεί πλέον να εγγυηθεί ότι σ' αυτά δεν θα συμπεριληφθούν ως ποινικά κολάσιμες, απόψεις, ιδέες και ανοικτές κοινωνικές δράσεις ατόμων, συλλογικών φορέων και πολιτικών οργανώσεων, τους οποίους οι μηχανισμοί καταστολής αυθαιρέτως θα χαρακτηρίσουν «επικίνδυνους» για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια του κράτους.
Ηδη η κυβέρνηση από τον περασμένο Σεπτέμβριο κατήργησε, εν κρυπτώ, τις προστατευτικές διατάξεις προηγούμενου τρομονόμου, οι οποίες δεν θεωρούσαν τρομοκρατία τη δράση υπέρ της ελευθερίας και την άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών ή συνδικαλιστικών δικαιωμάτων!
Ομως και πολύ πριν απ' την κατάργηση αυτή, οι διατάξεις της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας είχαν εφαρμοσθεί ήδη στους νεαρούς διαδηλωτές της Λάρισας από το Δεκέμβρη του 2008. Αν και στο δικαστήριο οι κατηγορίες περί συμμετοχής μαθητών σε τρομοκρατική οργάνωση κατέπεσαν, εν τούτοις το θεσμικό και νομικό ζήτημα που δημιουργήθηκε είναι τεράστιο.
Η επιτροπή που συνέθεσε το τελικό κείμενο του νέου, τέταρτου κατά σειρά, «τρομονόμου», έδωσε μεγάλη βαρύτητα στη διατύπωση του αδικήματος της δημόσιας παρακίνησης, καθώς αυτό απειλεί ευθέως την άσκηση κατοχυρωμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων (ελευθερία έκφρασης και διακίνησης ιδεών).
Σύμφωνα με τη διατύπωση της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, η διάθεση μηνύματος στο κοινό με πρόθεση την παρακίνηση στη διάπραξη τρομοκρατικού αδικήματος τιμωρείται ανεξάρτητα εάν συνηγορεί άμεσα ή έμμεσα υπέρ της διάπραξης αυτών των αδικημάτων! Το μόνο προαπαιτούμενο είναι να προκαλείται, αορίστως, κίνδυνος τέλεσης ενός ή περισσότερων τέτοιων αδικημάτων.
Οπως επισημαίνουν ωστόσο νομικοί, η διατύπωση αυτή είναι τόσο αόριστη και γενική, που ανοίγει παράθυρο για τη δίωξη ως τρομοκρατών ακόμη και όσων εκφράζουν ριζοσπαστικές απόψεις ή ασκούν έντονη κριτική σε μια κρατική πολιτική, αρκεί να αιωρείται κάποιος αόρατος τρομοκρατικός κίνδυνος!
Για να αποτραπούν οι παρενέργειες αυτές, προστέθηκαν στις ευρωπαϊκες συμβάσεις ορισμένες επιφυλάξεις σύμφωνα με τις οποίες οι νέες ποινικές τρομο-διατάξεις δεν έχουν σκοπό να επηρεάσουν καθιερωμένες αρχές που αφορούν την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Ομως ούτε αυτή η διατύπωση θεωρήθηκε επαρκής προστασία.
Εχοντας μπροστά της αυτό το νομικό δίλημμα, η ελληνική επιτροπή που επεξεργάσθηκε το νομοσχέδιο, κατέληξε σε μια διαφορετική νομικοτεχνική προσέγγιση. Συνέδεσε ευθέως το αδίκημα της δημόσιας πρόκλησης-παρακίνησης σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος με το αποτέλεσμα που είναι δυνατόν αυτή η δημόσια παρακίνηση να επιφέρει. Ετσι, όρος του αξιόποινου για τη δημόσια παρακίνηση είναι να έχει διαπραχθεί πραγματικά κάποιο τρομο-έγκλημα, το οποίο να επηρέασε άμεσα την κοινωνική ζωή και ειρήνη.
Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτή την εκδοχή της επίμαχης διάταξης, η δημόσια παρακίνηση υπέρ της τρομοκρατίας (με οποιονδήποτε τρόπο κι αν γίνεται αυτή), τιμωρείται μόνο εφόσον η πράξη είχε ως συνέπεια την τέλεση εκ μέρους πολλών ατόμων (και όχι μόνον ενός), συγκεκριμένων τρομο-αδικημάτων. Με τη διατύπωση αυτή τα μέλη της επιτροπής προσπάθησαν να αποφύγουν μια γενικευμένη ποινικοποίηση είτε της απλής δημόσιας έκφρασης γνώμης, είτε της απλής συμπάθειας προς την τρομοκρατία γενικώς, καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν αντίθετη με το ισχύον συνταγματικό πλαίσιο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον ελληνικό ποινικό νόμο υπάρχουν άρθρα που τιμωρούν τη δημόσια διέγερση σε τέλεση αδικημάτων (κακουργημάτων και πλημμελημάτων). Ομως οι διατάξεις αυτές είναι γενικές, αφορούν όλα τα ποινικά αδικήματα.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Ε.Ε., αντίθετα, απαιτούν ειδικές ρυθμίσεις για τα συγκεκριμένα εγκλήματα που έχουν σχέση με τρομοκρατική δράση. Το ίδιο ακριβώς απαιτεί και η κοινοτική οδηγία, που ποινικοποιεί τη διάδοση του ρατσιστικού-ξενοφοβικού λόγου, ο οποίος προκαλεί μίσος στην κοινωνία και οδηγεί στην τέλεση αξιόποινων πράξεων (ρατσιστικών εγκλημάτων).
Λίγο πιο εύκολο ήταν πάντως το έργο της επιτροπής για τη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη των άλλων δύο διατάξεων, οι οποίες τιμωρούν:
*Οποιον παραπλανά ή προσκαλεί άλλο πρόσωπο να συμμετάσχει σε διάπραξη τρομοκρατικού αδικήματος ή να προσχωρήσει σε οργανωμένη ομάδα (στρατολόγηση).
*Εκείνον που δίνει μέσω Διαδικτύου οδηγίες και συμβουλές για χρήση εκρηκτικών και άλλων ουσιών με σκοπό την τέλεση τρομοκρατικών αδικημάτων. Ωστόσο και στις διατάξεις αυτές υπάρχει ζήτημα αοριστίας ως προς τον ορισμό του εγκλήματος και της παράνομης συμπεριφοράς.
Και τα τρία νέα τρομο-αδικήματα εισάγουν ειδικές μορφές συμμετοχής στα βασικά εγκλήματα του αυτουργού της πράξης είτε του μέλους μιας οργάνωσης και λογικά πρέπει να τιμωρούνται με ελαφρύτερες ποινές. Ωστόσο η επιτροπή κατέγραψε μια προφανή δυσαναλογία στην επιβολή ποινών για συμμετοχική δράση στις υποθέσεις τρομοκραρτίας, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις, η απλή συμμετοχή και συνεργεία τιμωρείται το ίδιο αυστηρά με την αυτουργία!
Ετσι δεν πρότεινε συγκεκριμένες ποινές για τα τρία νέα συμμετοχικά αδικήματα, έως ότου εξορθολογισθούν-μειωθούν οι ποινές που προβλέπονται στο άρθρο 187Α. Τη λύση αυτή επιτάσσει άλλωστε η αρχή της αναλογικότητας, αλλά και η ίδια η ευρωπαϊκή σύμβαση, καθώς παραπέμπει σε ποινική τιμωρία ανάλογη της συμμετοχικής δράσης.
Αν και η κύρωση της ευρωπαϊκής σύμβασης και της απόφασης-πλαισίου, μας υποχρεώνει να την μεταφέρουμε στην ελληνική έννομη τάξη, είναι άγνωστο ακόμη εάν και πότε ο Μ. Παπαϊωάννου αποφασίσει να μεταφέρει το επίμαχο νομοσχέδιο για ψήφιση στη Βουλή.
Πηγή e-net.gr
Κυριακή 14 Αυγούστου 2011
Μάτια ορθάνοιχτα στο Λονδίνο
Κείμενο που βγήκε στις 9/8, τρίτη μέρα της εξέγερσης, από τη συλλογικότητα Occupied London.
Χαμογελαστά πρόσωπα, κάποια πίσω από μαντήλια και κουκούλες. Αυτό είναι το Hackney στο Λονδίνο. Ή αυτό ήταν το Hackney χθες βράδυ. Σήμερα θα είναι κάπου αλλού, και ξανά κάπου αλλού λίγες ώρες αργότερα. Τα χαμόγελα ήρθαν γιατί οι δρόμοι είναι δικοί μας και κανείς δεν φοβάται πια την αστυνομία.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως το κάψιμο ενός περιπολικού δεν είναι πολιτική πράξη, πως το να λεηλατείς ένα κατάστημα είναι ατομισμός και καγκουριά, πως το να σπας τζαμαρίες είναι ανεύθυνο. Όσοι λένε πως όλα αυτά είναι απολίτικα ζουν σ’ αυτήν την πόλη με τα μάτια κλειστά, δεν βλέπουν την τεράστια και αυξανόμενη ανισότητα και την κοινωνική και πολιτική καταπίεση. Πολιτικές. Για τη στέγαση. Για την πόλη. Για την πρόνοια. Για την οικονομία. Με τι αποτελέσματα: όχι μόνο ο κόσμος ζει σε άθλια σπίτια, έχει άθλιες δουλειές και σε καθημερινή βάση τρώει σκατά από την αστυνομία, αλλά αυτό στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι περισσότερα σκατά, καθώς οι περικοπές και η οικονομική κρίση πλήττουν χειρότερα όσους βρίσκονται στον πάτο.
Υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι όλα αυτά είναι απολίτικα επειδή οι στόχοι είναι όλοι λάθος: τοπικά καταστήματα και σπίτια βρίσκονται δυστυχώς μεταξύ των θυμάτων. Λένε επίσης ότι είναι απολίτικα επειδή τα λάφυρα θα πάνε στη μαύρη αγορά και δεν είναι φαγητό ή αναγκαία προϊόντα, ή επειδή ο κόσμος κλέβει ποδήλατα και φωτογραφικές μηχανές από περαστικούς· αλλά αυτό δεν είναι μια καλο-οργανωμένη εξέγερση όπως θα την ήθελε κάποιος. Είναι μια αντίδραση, ένας ξεσηκωμός, το σκάσιμο μιας φούσκας γεμάτης αγωνία, καταπίεση, έλλειψη ευκαιριών και δυνατοτήτων, και καθαρής βαρεμάρας και κατάθλιψης. Κι όταν σκάει μια τέτοια φούσκα όλα είναι πιθανοί στόχοι, ενάντια σε μια αστυνομική δολοφονία, αλλά ακόμη και για πλάκα, για να αποκτηθούν αγαθά και για να επανακτηθεί ο έλεγχος στον εαυτό του καθένα για μια στιγμή και στην πόλη ολόκληρη για μερικές μέρες.
Όπως σε καθετί που γίνεται στο δρόμο, κάθε άτομο που εμπλέκεται θα εκφραστεί με το δικό του τρόπο, δείχνοντας ότι υπάρχει συνεχής και σταθερή πολιτική συζήτηση και επιχειρήματα μεταξύ των ανθρώπων στο δρόμο για τις αιτίες και τις δράσεις που γίνονται. Το να λες ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι απολίτικοι, το να λες ότι όσοι εμπλέκονται είναι απολίτικοι κάγκουρες είναι ψέμα. Πώς γίνεται οι συζητήσεις και η δράση ενάντια στη συνεχή αστυνομική καταπίεση και δολοφονία να μην είναι πολιτική; Πώς γίνεται η συζήτηση για το τι κάνουμε για τα προβλήματα της κοινότητάς μας, τις κυβερνητικές περικοπές στην εκπαίδευση και στις δραστηριότητες των νέων, την ανεργία, την έλλειψη στοιχειώδους επιπέδου αυτοπροσδιορισμού να μην είναι πολιτικό; Πώς γίνεται οι πολλοί αυτοί νέοι άνθρωποι να εκλαμβάνονται ξαφνικά ως κοινοί κάγκουρες και εγκληματίες;
Σε κάποιο σχόλιο εφημερίδας, ένας καινούριος κάτοικος του Hackney παραπονιόταν για το ότι μέχρι τώρα ένιωθε ασφαλής στη γειτονιά, ξέροντας πως όλες οι κοινωνικές προστριβές και οι πυροβολισμοί ήταν εσωτερική υπόθεση των συμμοριών, αλλά τώρα φοβάται να βγει από το σπίτι. Αυτό δείχνει το πόσο διαχωρισμένη μπορεί να είναι ακόμη και η πλέον ποικίλη γειτονιά και πόσο τα προβλήματα της κοινότητας μπορούν εύκολα να αγνοούνται, αρκεί τα θύματα να είναι νέοι και μαύροι. Αυτές τις μέρες τα θύματα έπαψαν να είναι νέοι και μαύροι.
Πέραν του φόβου, πώς αντιδρά ο υπόλοιπος κόσμος; Κάποιοι είναι έξαλλοι, έξαλλοι με τις καταστροφές στη γειτονιά που δεν αντέχει άλλο, κάποιοι οργανώνονται και υπερασπίζονται την κοινότητά τους, όπως η τουρκική κοινότητα στο Stoke Newington που κυνήγησε μια ομάδα εξεγερμένων μακριά από την περιοχή, και κάποιοι οργανώνουν αγρυπνίες και συζητήσεις στο δρόμο για να βρουν ένα διαφορετικό τρόπο αντίδρασης στη δολοφονία του Mark Duggan.
Τρίτη μέρα και οι σειρήνες συνεχίζουν να ηχούν στους δρόμους. Όλοι οι εργαζόμενοι στο κεντρικό Λονδίνο ειδοποιήθηκαν από την αστυνομία να φύγουν νωρίτερα απ’ τις δουλειές τους για να προλάβουν να γυρίσουν σπίτια τους πριν ξεσπάσουν οι αναμενόμενες απογευματινές ταραχές. Ανακοινώθηκε η σύγκλιση της επιτροπής COBRA, αφού ο πρωθυπουργός πείστηκε να διακόψει τις διακοπές στην Τοσκάνη και να επιστρέψει στο Λονδίνο. Η χρήση πλαστικών σφαιρών συζητιέται, ενώ η ενίσχυση της αστυνομίας στους δρόμους είναι η μοναδική συνταγή που προωθούν για να μπουκώσουν τα στόματά μας, ενάντια σε με μια κοινωνική αρρώστια που γίνεται θανατηφόρα μόνο όταν η αστυνομία σκοτώνει έναν άνθρωπο.
Occupied London collective 09.08.2011
Χιλή: Περισσότερες από 500 προσαγωγές μαθητών, φοιτητών και νέων σε όλη τη χώρα
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)