Οι φτωχοί είναι τα θύματα του στρατού σε Ελλάδα κ Τουρκία

 

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι κοινή είναι η μοίρα του κόσμου της εργασίας σε Ελλάδα και Τουρκία. Παρά το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις καλλιεργούν τον εθνικισμό και τον ρατσισμό ώστε να εξασφαλίζουν την απαραίτητη «εθνική ενότητα», την υποταγή δηλαδή των λαϊκών στρωμάτων στις κυρίαρχες επιλογές τους και να δημιουργούν την αναγκαία εχθρότητα μεταξύ των Ελλήνων και Τούρκων εργαζομένων ώστε να τους στρέψουν πειθήνια τον έναν απέναντι τον άλλο.

Χρησιμοποιώντας τους ως στρατιωτάκια-πιόνια στον ακραίο ανταγωνισμό τους για τις ΑΟΖ, τα ενεργειακά κοιτάσματα και την αναγνώριση περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και Μεσόγειο, αποκαλύπτεται ότι οι λαοί είναι τα μόνα θύματα. Μάλιστα, σε περιβάλλον βαθειάς καπιταλιστικής κρίσης, όσο εντείνονται οι ταξικές επιλογές της κυβέρνησης Ερντογάν και της μαύρης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ του τραπεζίτη υπαλληλάκου Παπαδήμου οικοδομώντας εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, τόσο πιο απροκάλυπτα ταξικό περιεχόμενο θα αποκτούν και οι αλλαγές στον Στρατό.

Ας δούμε όμως καταρχήν τι συμβαίνει στην Τουρκία. Υιοθετώντας όλες τις ταξικές καινοτομίες των σύγχρονων αστικών στρατών, η κυβέρνηση Ερντογάν προχωρά στην Πρόσληψη χιλιάδων Μισθοφόρων Στρατιωτών (ΕΠ.ΟΠ.) και επιτρέπει την εξαγορά της θητείας, μέτρο που ανακοίνωσε ο Ερντογάν. Πρόκειται για μια σαφή ταξική επιλογή που δίνει τη δυνατότητα στους μορφωμένου νέους από μικροαστικά και μεσαία στρώματα να ακολουθούν τους γόνους των πλουσίων στην αποφυγή της Υποχρεωτικής Στράτευσης. Tα τουρκικά ΜΜΕ υπολογίζουν πως περίπου 400.000 τούρκοι πολίτες θα επωφεληθούν από το μέτρο.


Το «υπέρτατο αγαθό» και η «σημαντικότερη υποχρέωση προς την πατρίδα» όπως αρέσκονται να προπαγανδίζουν οι διανοούμενοι-δημοσιογράφοι και πολιτικοί του αστικού κατεστημένου αφορά μόνο τους φτωχούς των αστικών κέντρων και της υποβαθμισμένης Ανατολίας! Όσοι όμως είναι άνω των 30 ετών και δεν έχουν υπηρετήσει θα απαλλαγούν από την υποχρέωση της στρατιωτικής θητείας καταβάλλοντας 30.000 τουρκικές λίρες (περίπου 17.000 Ευρώ). Το εντυπωσιακό στοιχείο του μέτρου   είναι πως όσοι καταβάλλουν αυτό το ποσό δεν θα υπηρετήσουν ούτε μια μέρα!


Ο τούρκος πρωθυπουργός τόνισε πως το Τουρκικό κράτος θα ασκήσει «κοινωνική πολιτική» με τα έσοδα που θα έχει από την εξαγορά της θητείας καθώς θα διατεθούν στις οικογένειες των θυμάτων των μαχών κατά του PKK. Συμπέρασμα: οι φτωχοί Τούρκοι στρατιώτες θα είναι οι Αναλώσιμοι της πολεμικής-εθνικιστικής-ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν εναντίον της Κουρδικής μειονότητας, αλλά όταν σκοτώνονται τα χρήματα των λουφαδόρων ευκατάστατων στρωμάτων θα γίνονται πενιχρό επίδομα στις οικογένειες τους!



Επίσης, η τουρκική κυβέρνηση προχωρά στην πρόσληψη χιλιάδων ΕΠ.ΟΠ. υλοποιώντας ένα πρόγραμμα της που διαπιστώνοντας τις μεγάλες απώλειες εφέδρων στρατιωτών στις μάχες με τους Κούρδους αντάρτες προβλέπει την ανάπτυξη των επαγγελματιών στρατιωτών στην Νοτιοανατολική Τουρκία. Τα «στρατεύματα των συνόρων» όπως ονομάστηκαν, θα απαρτίζονται από νέους έως 26 ετών, οι οποίοι πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον το Δημοτικό! Ο μισθός τους θα είναι περίπου 1000 ευρώ.



Οι αρχικοί υπολογισμοί έκανα λόγο για 10.000 ΕΠ.ΟΠ. έως το 2012. Όσο και αν η κυβέρνηση και οι Στρατηγοί προέβαλαν το «καθήκον προς την πατρίδα», το σχέδιο στρατολόγησης Επαγγελματιών Στρατιωτών κατέρρευσε, αφού οι μάχες με τους Κούρδους αντάρτες τρομοκρατούν! Ας δούμε τα στοιχεία που έδωσε το τουρκικό ΓΕΣ!  Για το 2011 είχε οριστεί να αναλάβουν καθήκοντα στον Στρατό Ξηράς 5013 άτομα και υποβλήθηκαν 17827 αιτήσεις. Εξαιτίας όμως της κλιμάκωσης των συγκρούσεων και των σοβαρών απωλειών του Τουρκικού Στρατού τελικά παρουσιάστηκαν μόλις 3038, ενώ μετά τις εξετάσεις της υγείας και τις σωματικές δοκιμασίες πέτυχαν μόλις 1992, που θα αναλάβουν καθήκοντα μετά το πέρας της εκπαίδευσης. Ακόμη πιο οδυνηρά όμως είναι τα δεδομένα για τον Τουρκικό Στρατό για το 2012, αφού είχε προγραμματιστεί να ενταχθούν 10659 άτομα και όταν στις 21-11-2011 έληξαν οι αιτήσεις, αίτημα υπέβαλαν μόλις 8450! Απελπισμένο το Τουρκικό ΓΕΣ αποφάσισε να παρατείνει το χρονικό διάστημα υποβολής αιτήσεων και να αυξήσει τον αριθμό των σημείων υποβολής αυτών.


Από τα παραπάνω στοιχεία πλήττεται ανεπανόρθωτα το Στερεότυπο του αιμοχαρούς και πολεμοχαρούς Τούρκου που ξημεροβραδιάζεται έχοντας μια σκέψη: Πώς θα πάρει τα νησιά μας, πως θα αρπάξει η Θράκη μας, πως  θα βιάσει και λεηλατήσει! Οι νέοι άνθρωποι έχουν κοινούς φόβους, αγωνίες, όνειρα και ελπίδες και στις δύο ακτές του Αιγαίου. Προσπαθούν να γλυτώσουν με κάθε μέσο από τον Στρατό, απεχθάνονται τον Μιλιταρισμό, κάνουν σχέδια και θέτουν στόχους, αλλά πέφτουν θύματα του εθνικισμού που καλλιεργείται συστηματικά στα σχολεία, σε εκκλησίες και τζαμιά, από το ίδιο ελεεινά κανάλια και εφημερίδες σε Ελλάδα και Τουρκία. Η απόγνωση, η δυστυχία, η ανεργία τους σπρώχνουν Μισθοφόρους στον Στρατό, κυρίως όσους έχουν τα λιγότερα επαγγελματικά και μορφωτικά εφόδια για να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ είναι αποφασισμένη να επιβάλλει τις πιο σκληρές ταξικές επιλογές του κεφαλαίου και του αστικού συστήματος εξουσίας. Με την επίπλαστη εικόνα της κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» που κατασκεύασαν τα ΜΜΕ,  ετοιμάζεται να κάνει πράξη μέτρα που προηγούμενοι κυβερνώντες αδυνατούσαν υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος.


Τολμούν μάλιστα να κάνουν μαθήματα πατριωτισμού οι φυγόστρατοι, λουφαδόροι και βύσμα αστοί πολιτικοί: Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, Καραμανλής, Καρατζαφέρης, Αιβαλιώτης, Ανατολάκης...


Με περίσσιο θράσος λοιπόν ο υφυπουργός Άμυνας Κ. Σπηλιόπουλος δηλώνει ότι «Η μεγάλη μείωση της θητείας στο Στρατό έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στις Ένοπλες Δυνάμεις και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το να αυξηθεί η θητεία, νομίζω ότι είναι ένα στοιχείο που πρέπει να το δουν με ειλικρίνεια όλες οι πολιτικές δυνάμεις και πιστεύω ότι θα τεθεί σύντομα στο τραπέζι», προαναγγέλλοντας εμμέσως πλην σαφώς την αύξηση της στρατιωτικής θητείας. Να υπενθυμίσουμε ότι πριν από 4 ημέρες και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας,  Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξησης της θητείας λέγοντας χαρακτηριστικά, «δε θέλω να πω τώρα αν θα την αυξήσουμε η όχι. Μελετάμε όλα τα ενδεχόμενα και σύντομα θα ολοκληρωθεί η σχετική μελέτη για το θέμα».


Δηλαδή, η κυβέρνηση Παπαδήμου, με την στήριξη πάντα των καθεστωτικών ΜΜΕ, των σύγχρονων γκεμπελικών ναών της προπαγάνδας, της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης ετοιμάζεται να κάνει πράξη τους χειρότερους φόβους της νεολαίας. Παρουσιάζοντας τη μείωση της θητείας στο 9μηνο ως πηγή όλων των δεινών στις Ένοπλες Δυνάμεις,  ξεπλένει τις αμαρτίες ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Πιο συγκεκριμένα των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ οι βουλευτές των οποίων λειτουργώντας ψηφοθηρικά εναντιώθηκαν σε κάθε προσπάθεια κλεισίματος ενός άχρηστου στρατοπέδου. Αλήθεια, ποιον να πρωτοθυμηθούμε: το Βενιζέλο που άνοιξε και νέο κέντρο εκπαίδευσης πυροβολικού στη Μακεδονία που θεωρεί εφαλτήριο της πολιτικής του καριέρας, την παρέμβαση του προέδρου τη Βουλής Φ.Πετσάλνικου, του υπεύθυνου τομέας άμυνας της ΝΔ Τζίμα, του Μπεκίρη της ΝΔ στην Αχαΐα κλπ. κλπ. κλπ. Σφυρίζουν αδιάφορα για το άθλιο καθεστώς Πελατειακών σχέσεων των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που γέμισε την Ελλάδα με εκατοντάδες άχρηστα στρατόπεδα για χάρη των τοπικών οικονομικών συμφερόντων και των στρατηγών, με θύμα τους συναδέλφους φαντάρους που λιώνουν σε άδειες μονάδες της παραμεθορίου!



Με συντεταγμένο τρόπο στοχοποιούν την νεολαία και θέλουν να επεκτείνουν το χρόνο της στρατιωτικής θητείας στους 12 μήνες, το χρόνο δηλαδή της δωρεάν εργασιακής της εκμετάλλευσης, εκπαιδεύοντας ταυτόχρονα τους Αναλώσιμους της Πρώτης Γραμμής του επικίνδυνου ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, επιδιώκοντας τη μετατροπή της Ελλάδας σε Ισραήλ των Βαλκανίων, με διαρκώς εκπαιδευόμενους εφέδρους. Επίσης, συνδέουν την αύξηση της θητείας με την μη πρόσληψη ή απόλυση των ΕΠ.ΟΠ. και πυροβολούν κατά των αναβολών, ζητώντας την κατάργηση τους. Σταματούν δηλαδή να προσλαμβάνουν ΕΠ.ΟΠ και να τους αντικαθιστούν με φθηνότερους ΕΕΦΟΠ αφού με την χρήση των δωρεάν εργαζόμενων φαντάρων εξασφαλίζουν τη μεγάλη μείωση του λειτουργικού κόστους των Ενόπλων Δυνάμεων, εξοικονομώντας μεγάλα ποσά για νέες αγορές όπλων και αποστολές εκτός συνόρων, που κοστίζουν ετησίως 500 εκατ. ευρώ. Απαιτούν Στράτευση στα 18-19 έτη, μια απόλυτα αντιδραστική επιλογή. Στόχος, η νεολαία όσο πιο νωρίς και χωρίς κοινωνικές-πολιτικές εμπειρίες να μπαίνει στις μυλόπετρες του μιλιταρισμού, της εθνικιστικής προπαγάνδας, της ιεραρχίας και της χακί πειθαρχίας.


Απαραίτητο θεωρούμε να τονίσουμε τη δυσκολία να γίνει πράξη αυτή η επιλογή. Όσο και αν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ προπαγανδιστικά κάνουν λόγο για αύξηση της θητείας λόγω «εθνικών κινδύνων» η οργή της νεολαίας θα είναι τεράστια. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που η κοινωνία θεωρεί ως μεγαλύτερο εχθρό της την εφαρμοζόμενη αντεργατική πολιτική και τα Μνημόνια. Η νεολαία δε θέλει να είναι το Κοροϊδάκι τους. Στη νεολαία καταγράφεται ένα ισχυρό συναίσθημα ενάντια στον Στρατό, το Μιλιταρισμό και τον Πόλεμο! Οι νέοι άνθρωποι πάντα πρωταγωνίστησαν στα μεγαλειώδη αντιπολεμικά κινήματα ενάντια στις τρομακτικές δολοφονίες του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ σε Βαλκάνια-Ιράκ-Αφγανιστάν.
Επιπλέον, πρέπει να διαπιστώσουμε ότι όσο αυξάνονται τα σενάρια χρησιμοποίησης του Στρατού ενάντια στα κοινωνικά κινήματα και τις κοινωνικές εξεγέρσεις, τόσο θα αυξάνεται η αντίδραση της νεολαίας μέσα στον στρατό, αλλά και η τάση συνολικής ρήξης με τον στρατιωτικό μηχανισμό. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ήθελε να κατεβάσει τον Στρατό για να καταπνίξει την Εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008, αλλά δε μπόρεσε γιατί της το απαγόρευσε η Άρνηση των Φαντάρων και των Μονίμων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέταξε τον Στρατό να σπάσει την Απεργία των εργαζόμενων στους ΟΤΑ, αλλά πάλι Αρνήθηκαν οι Φαντάροι και οι μόνιμοι. Ο Π.Μπεγλίτης ήθελε να κατεβάσει Ειδικές Δυνάμεις στο πλευρό των ΜΑΤ ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς στις 19-20 Οκτωβρίου αλλά δε μπόρεσε γιατί πάλι Αρνήθηκαν οι συνάδελφοι φαντάροι και οι μόνιμοι.




Πως αλήθεια θα καταφέρει ο καλογυαλισμένος και καναλο-πρόβλητος Αβραμόπουλος να γίνει ο πρώτος υπουργός Εθνικής Άμυνας της Μεταπολίτευσης που θα αυξήσει την Στρατιωτική θητεία χωρίς να μπει ταφόπλακα στην πολιτική του καριέρα;


ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ- ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437   diktiospartakos.blogspot.com

Rage Against The Machine - Killing In The Name

1η Δεκέμβρη :Μαζικά στην γενική απεργία

Χωρίς τελειωμό αποδεικνύεται ο εφιάλτης στον οποίο μας έχει καταδικάσει το ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα. Βυθισμένο στην κρίση του και με τους ανταγωνισμούς σε επικίνδυνο παροξυσμό, το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης αναζητά διέξοδο εντείνοντας την επίθεσή του στους λαούς και την εργατική τάξη. Τα δικαιώματα σαρώνονται, οι λαοί καταδυναστεύονται και οι αδύναμες χώρες συμπιέζονται ασφυκτικά, σε μια προσπάθεια να διασωθεί η κερδοφορία των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Σε μια περίοδο παραγωγής απίστευτου πλούτου, η εργατική τάξη, αυτή που τον παράγει, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Αυτήν την καταστροφική πολιτική έρχεται να υπηρετήσει και η διορισμένη από τους ιμπεριαλιστές κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, σε ακόμη πιο αντιδραστική κατεύθυνση από την προηγούμενη. Πίσω από την ταμπέλα της «εθνικής σωτηρίας» κρύβονται ακόμη χειρότερες μέρες για το λαό:

• Η υλοποίηση όλων των αντιδραστικών νόμων της προηγούμενης κυβέρνησης και της επαίσχυντης συμφωνίας της 26ης Οκτώβρη.

• Η προώθηση νέων, χειρότερων μέτρων λεηλασίας των δικαιωμάτων και του λαϊκού εισοδήματος. Με πρώτο τον προϋπολογισμό του 2012, ένα «μνημείο» καταλήστευσης του λαού μας.

• Η εμπέδωση και επέκταση της πολιτικής υποδούλωσης της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, η πλήρης υποταγή στις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Όμως αυτή η κυβέρνηση έχει και έναν επιπλέον στόχο: να βγάλει τα κόμματα της αστικής τάξης από τα αδιέξοδα στα οποία τους έχει οδηγήσει η ορμητική, μαζική είσοδος του λαϊκού-εργατικού κινήματος στο πολιτικό προσκήνιο, να καθυποτάξει τις λαϊκές αντιστάσεις, τους μαζικούς αγώνες που ξεσπούν καθημερινά, όλο και πιο αποφασιστικοί, όλο και πιο επικίνδυνοι για τις δυνάμεις του συστήματος, Η επίθεση των ΜΑΤ στην κατάληψη της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και οι συλλήψεις συνδικαλιστών είναι το πρώτο δείγμα του τι σημαίνει για τα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα η «συναίνεση» του αστικού μπλοκ εξουσίας.

• Το μέλλον που μας τάζουν δεν μας χωράει! Από
  το δημόσιο ως τον ιδιωτικό τομέα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι ασφυκτιούν από τις συνέπειες αυτής της ανελέητης ταξικής επίθεσης. Οι χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο που βαφτίζονται «εφεδρείες», οι απανωτές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, το πετσόκομμα της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα είναι το μαύρο τοπίο στο οποίο καλούμαστε να υποταχτούμε.

• Και σε αυτό προστίθενται τα απανωτά χαράτσια και η αυξανόμενη φοροληστεία, η κατάργηση των όποιων υπολειμμάτων δωρεάν υγείας, παιδείας, πρόνοιας, οι νέοι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Ο ληστρικός προϋπολογισμός του 2012 αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ότι στόχος αυτής της πολιτικής είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και βιαιότερη μεταφορά πλούτου από το λαό προς το κεφάλαιο και την πλουτοκρατία. Δυσβάσταχτα βάρη και περικοπές για τους εργαζόμενους, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για το κεφάλαιο.

• Γι’ αυτό και πρέπει να χαράξουμε το δικό μας δρόμο! Το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα. Το δρόμο που μας δείχνουν οι μεγαλειώδεις απεργιακές διαδηλώσεις στις 19-20 Οκτώβρη, οι πρωτόγνωρες κινητοποιήσεις της 28ης Οκτώβρη, οι λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στα χαράτσια, η ηρωική απεργία των εργαζόμενων στη Χαλυβουργία. Είναι ο δρόμος της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας. Είναι ο δρόμος της υπεράσπισης των ταξικών μας συμφερόντων.

• Και αυτόν το δρόμο πρέπει να τον περπατήσουμε όλοι μαζί, συλλογικά και αποφασιστικά. Ενάντια στις λογικές της ανάθεσης και της διεκπεραίωσης που οδήγησαν στη διάλυση του εργατικού κινήματος και έθρεψαν τις σημερινές, προδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Με σωματεία μαζικά και αγωνιστικά, πραγματικά όπλα στα χέρια μας. Εργαλεία όλων των εργαζομένων και όχι κομματικά παραρτήματα. Με πραγματικό, αγωνιστικό συντονισμό σε κάθε επίπεδο.

• Έχοντας συνείδηση ότι η ανατροπή αυτής της πολιτικής δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, απαιτεί επιμονή, κόπο και θυσίες. Αλλά γνωρίζοντας, επίσης, ότι η απραξία, οι αυταπάτες (εκλογικές ή άλλες), η μοιρολατρία και η υποταγή στο φόβο οδηγούν στην καταστροφή.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!

ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Πρωτότυπη αλλά ΑΜΕΣΗ λύση........

Πρωτότυπη αλλά ΑΜΕΣΗ λύση έδωσαν οι κάτοικοι και οι περίοικοι της πλατείας Εξαρχείων στην παρακώλυση κυκλοφορίας λεωφορείων αλλά και άλλων αυτοκινήτων από ΙΧ που είχε σταθμεύσει στη γωνία του δρόμου εμποδίζοντας τη διευλευση λεωφορείων και αυτοκινήτων.

Η φωτογραφίες λύνουν τις απορίες μας για το πως έγινε αυτό...

House of The Rising Sun - The Doors

Ο Ζack de la Rocha των R.A.T.M. στέλνει μήνυμα στους εξεγερμένους του κόσμου

“Το ποίημα αφιερώνεται στις κατειλημμένες πλατείες σε όλο τον πλανήτη που το κουράγιο τους αλλάζει τον κόσμο.Μείνετε δυνατοί.Νικάμε.”
Η αρχή ξεχύνεται από τις φλέβες της πόλης
Στις αρτηρίες
Και κάτω από τα δηλητηριώδη σύννεφα της εξουσίας
Κινούμαστε σαν σκιές

Μέσα από τα σοκάκια
Μέσα από τους εφιάλτες που αγοράζονται και πωλούνται σαν όνειρα
Μέσα από άγονα εργοστάσια
Μέσα από οικοτροφεία
Μέσα από κατεστραμμένες πεδιάδες
Μέσα από τις φλεγόμενες πύλες του παρελθόντος
Μέσα από την έκρηξη της φαντασίας μας
Για να σπάσουμε τη νηνεμία στα μυαλά μας
Οι δράσεις μας,ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά,την εξάπλωση τους
Μια ανήσυχη μανία
Κάποτε θάφτηκε σαν καμένα κάρβουνα
Που έμειναν μόνα τους να σιγοκαίνε
Αλλά τώρα στοιβάζονται όλα μαζί,κάτω από τα τείχη ενός ετοιμοθάνατου κανόνα
Τώρα όλες οι σπίθες μετράνε
Ροζιασμένα χέρια υψώνονται μέσα στη σιωπή
Πάνω από τη φλόγα μιας άνομης ελπίδας
Είναι η φλόγα που αποκαθιστά το νόημα του αύριο
Πέρα από τα νεκροταφεία των κούφιων υποσχέσεων
Καθώς τα βουτηγμένα στο χρυσάφι κοράκια βουτάνε ότι έχει απομείνει από την άρνηση μας
Και οι νεότεροι ανάμεσα μας
Μας κοιτούν ακίνητοι με μάτια αποφασισμένα
Και λένε
Ο θάνατος ίσως έρθει νωρίτερα για μας
Γιατί η αξιοπρέπεια δεν εξαγοράζεται
Στη γωνιά του τώρα και του πουθενά
Παντού
Σε κάθε γωνιά
Το αύριο μας καλεί
Το αύριο μας καλεί
Zack de la Rocha,16.11.2011

Raoul Vaneighem – Έρωτας και Επικοινωνία (Αφιέρωμα στο Μάη του 68)

Το πάθος για έρωτα κουβαλάει μέσα του το πρότυπο μίας τέλειας επικοινωνίας: τον οργασμό, την ακμή της συμφωνίας των ερωτικών συντρόφων. Και αυτό στο σκοτάδι της καθημερινής επιβίωσης, είναι το περιοδικό φεγγοβόλημα του ποιοτικού. Η βιωμένη ένταση, η ιδιαιτερότητα, η δραστικότητα των αισθήσεων, η κινητικότητα των συγκινήσεων, η όρεξη για αλλαγή, και ποικιλία, όλα για να ξαναφέρουν το πάθος στις ερημιές του Παλαιού Κόσμου, συνεπάγονται το πάθος για Έρωτα. Από μία επιβίωση χωρίς πάθος, μπορεί να γεννηθεί το πάθος για μία πολλαπλή ζωή. Οι ερωτικές χειρονομίες συνοψίζουν και συμπυκνώνουν την επιθυμία και την πραγματικότητα μίας τέτοιας ζωής. Το σύμπαν που χτίζουν με όνειρα και αγκαλιάσματα οι αληθινοί εραστές είναι διάφανο… οι εραστές θέλουν να νιώθουν παντού σαν στο σπίτι τους.

Ο έρωτας, περισσότερο από άλλα πάθη, κατόρθωσε να διατηρήσει τη δόση του ελευθερίας. Η δημιουργία και το παιχνίδι “ευεργετήθηκαν” πάντοτε με μία επίσημη εκπροσώπηση, με μία θεαματική αναγνώριση που τα αλλοτρίωνε, από την πηγή τους. Ο έρωτας δεν απομακρύνθηκε ποτέ από κάποια μυστικότητα, από κάτι που βαφτίστηκε στενή οικειότητα. Βρέθηκε προστατευμένος από την αντίληψη περί ιδιωτικής ζωής, διωγμένος από το φως της ημέρας (που προορίζεται για την εργασία και την κατανάλωση) και απωθημένος στα μύχια της νύχτας στα κοσκινισμένα φώτα. Έτσι γλίτωσε ενμέρει από την ασταμάτητη οικειοποίηση της κάθε ημερήσιας δραστηριότητας. Δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για το σχέδιο επικοινωνίας. Η σπίθα του ερωτικού πάθους χάνεται κάτω από τις στάχτες της ψευτοεπικοινωνίας. Με το να οξύνεται κάτω από το βάρος του καταναλώσιμου, η παραποίηση κινδυνεύει να φτάσει στις μέρες μας μέχρι τις απλές χειρονομίες του έρωτα (σχόλιο δικό μου έχει φτάσει). Όσοι μιλάνε για επικοινωνία, όταν το μόνο που υπάρχει είναι σχέσεις αντικειμένων, διαδίδουν το ψέμα και την παρεξήγηση τα οποία και πραγματοποιούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Συννενόηση, κατανόηση, συμφωνία… Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις όταν γύρω μου βλέπω μονάχα εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, διευθύνοντες και εκτελεστές, ηθοποιούς και θεατές, όλους ανθρώπους που οι μηχανές της εξουσίας τους αλέθουν σαν στάρι…

Η μοναδική ευχαρίστηση που γνώρισε ο αστισμός ήταν να εξαφανίσει κάθε ευχαρίστηση. Δεν του έφτασε να φυλακίσει την ερωτική επιθυμία στη ρυπαρή ιδιοποίηση ενός γαμήλιου συμβολαίου, και να της δίνει άδεια εξόδου την καθορισμένη στιγμή για τις ανάγκες της μοιχείας….. δεν αρκέστηκε στη ζήλεια και στο ψέμα για να δηλητηριάσει το πάθος… πέτυχε να χωρίσει τους εραστές μέσα στο ίδιο το σφιχταγκάλιασμα τους.

Η ερωτική απογοήτευση δεν προέρχεται από το ότι οι εραστές δεν μπορούν να αποκτήσουν ο ένας τον άλλον, …… αλλά από την αίσθηση ότι ο ένας είναι αντικείμενο για τον άλλον…

Ο δυτικός πολιτισμός είναι πολιτισμός εργασίας και όπως λέει ο Διογένης: “Ο έρωτας είναι απασχόληση των τεμπέληδων”. Με τη βαθμιαία εξαφάνιση της καταναγκαστικής εργασίας, ο έρωτας καλείται να ανακτήσει το χαμένο του έδαφος. Και αυτό κρύβει πολλούς κινδύνους για κάθε μορφή εξουσίας. Επειδή ο έρωτας είναι ενωτικός, είναι και ελευθερία του πολλαπλού. Δεν υπάρχει καλύτερη προπαγάνδα για την ελευθερία από την γαλήνια ελευθερία της απόλαυσης.

Η ηθική της επιβίωσης καταδίκασε την ποικιλία των ηδονών, όπως καταδικάζει και την ενωτική πολλαπλότητα, σε όφελος του επαναληπτικού. Αν η ευχαρίστηση – άγχος ικανοποιείται με το επαναληπτικό, η πραγματική ηδονή συμβιβάζεται μονάχα με την ποικιλία μέσα στην ενότητα. … Στο ερωτικό η μόνη διαστροφή που υπάρχει είναι η άρνηση της ηδονής….

Αναδημοσίευση από: Αυτοπίεσης

Η ΔΕΗ θα κόψει το ρεύμα στον εαυτό της......;

Ο ιδιοκτήτης του κτιρίου, όπου στεγάζονται τα κεντρικά γραφεία έκδοσης εντολών διακοπής ρεύματος της ΔΕΗ αρνείται να πληρώσει το χαράτσι για το ακίνητό του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εν λόγω κύριος είναι μέλος της "Σπίθας" και δήλωσε αποφασισμένος, να μην πληρώσει το "χαράτσι", εάν και εφόσον κοπεί το ρεύμα έστω και σε έναν καταναλωτή.
Σε αυτήν την περίπτωση, η εταιρεία είναι... αναγκασμένη να εκδώσει εντολή διακοπής ρεύματος και για το κτίριο, όπου στεγάζονται τα κεντρικά της. Ίσως την γλιτώσει βέβαια με μια καθυστέρηση καθώς το υπουργείο Οικονομικών πάντως, η διακοπή έχει πάρει ολιγοήμερη παράταση έως ότου διευκρινιστούν τα κριτήρια εξαίρεσης ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Στο ενδιάμεσο ωστόσο, οι καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν την α' δόση, ανεξάρτητα από το εάν έχει υπολογιστεί λανθασμένα και να αξιώσουν εκ των υστέρων, την διόρθωση των όποιων λαθών. Οπότε ο ιδιοκτήτης του κτιρίου της ΔΕΗ είναι υποχρεωμένος να πληρώσει στην ώρα του.
Οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ πάντως που καταβάλλουν προσπάθειες ακύρωσης του νόμου έχουν... σύμμαχο τον Επίτροπο Ενέργειας της ΕΕ ο οποίοςδήλωσε χθες πως κανείς δεν έχει δικαίωμα να κόψει το ρεύμα σε καταναλωτή, που έχει πληρώσει για να το έχει.
http://www.alterthess.gr

Ο αριθμός λογαριασμού για την οικονομική ενίσχυση των απεργών της Χαλυβουργίας

Ο αριθμός λογαριασμού για την οικονομική ενίσχυση των απεργών

200/623301-52 στην Εθνική,
IBAN: GR 40 0110 2000 0000 2006 2330 152
BIC or Swift Code : ETHNGRAA
Δικαιούχος λογαριασμού: Δημήτρης Λιάκος ταμίας του Σωματείου

The Doors - People Are Strange

24 ημέρες απεργίας στη χαλυβουργία Ελλάδος

Πρωτοφανείς διαστάσεις παίρνει η απεργία των εργαζομένων στη Χαλυβουργία Ελλάδος, καθώς σήμερα συμπληρώνονται 24 ημέρες και όπως δηλώνουν οι εργαζόμενοι στο enet.gr δεν πρόκειται να σταματήσουν εάν πρώτα η επιχείρηση δεν ανακαλέσει τις απολύσεις των 34 συναδέλφων τους.

Μεγάλη είναι η ανταπόκριση του κόσμου, φορέων και σωματείων που συμπαρίστανται στους απεργούς προσφέροντας τους υλική βοήθεια, χρήματα ή φαγητό, αλλά πρωτίστως την ηθική συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα τους, όπως δηλώνει το μέλος του Σωματείου της Χαλυβουργίας Ελλάδος «Η Ενότητα» Θανάσης Παυλάκης.
   
Οι κινητοποιήσεις των 400 εργαζομένων στη Χαλυβουργία Ελλάδος  ξεκίνησε αμέσως μόλις απολύθηκαν οι 34 συνάδελφοί τους, που απολύθηκαν στις 31 Οκτωβρίου και την 1η Νοεμβρίου.

"Το αίτημά μας είναι η επαναπρόσληψη των 34 συναδέλφων μας και φυσικά να μην πειραχτούν οι εργασιακές μας σχέσεις" δήλωσε στο enet.gr ο εκτελών χρέη εφόρου στο σωματείο των εργαζομένων της Χαλυβουργίας Ελλάδος "Η Ενότητα" Θανάσης Παυλάκης.

Ο κ. Παυλάκης αποκαλύπτει ότι η επιχείρηση τους πρότεινε εκβιαστικά την επαναπρόσληψη των συναδέλφων τους αφού όμως πρώτα το σύνολο των εργαζομένων αποδεχθεί και υπογράψει την αλλαγή της εργασιακής σύμβασης, γεγονός που σημαίνει μεταξύ άλλων την εφαρμογή πενταώρου και την εκ περιτροπής εργασία.

Όσον αφορά στο επιχείρημα της εργοδοσίας ότι η επιχείρηση τα τελευταία τρία χρόνια είναι ζημιογόνος, ο κ. Παυλάκης το απορρίπτει λέγοντας ότι σε αυτό το διάστημα η παραγωγή είχε αυξηθεί κατά 40-50%.

"Η ποσότητα που βγάλαμε από 196.000 τόνους χάλυβα ανήλθε στους 266.000" λέει ο κ. Παυλάκης και προσθέτει οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν έχουν λάβει το σύνολο της θερινής τους άδειας λόγω της αυξημένης εργασίας.

"Μέχρι και την ημέρα που ξεκίνησε η απεργία, λόγω της αναίτιας απόλυσης των εργαζομένων, το εργοστάσιο δούλευε 14 ώρες την ημέρα" τόνισε ο Θανάσης Παυλάκης φέρνοντας ακόμη ένα επιχείρημα που απορρίπτει τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας ότι η επιχείρηση είναι ζημιογόνος.

Ο Θ. Παυλάκης εξέφρασε την απογοήτευσή του για τη σιγή του πολιτικού κόσμου, καθώς όπως είπε κατά την επίσκεψή τους τη Δευτέρα στη Βουλή δεν βρήκαν κανέναν παρά μόνο τον Σπ. Χαλβατζή από το ΚΚΕ που άκουσε και νοιάστηκε για τα αιτήματά τους.

Ωστόσο υπογράμμισε ότι είναι συγκινητική η στήριξη και η αλληλεγγύη του κόσμου.

"Ιδιώτες και σπουδαστές έρχονται και αφήνουν φαγητό, ακόμη και μακαρόνια για όλους εμάς που βρισκόμαστε έξω από το εργοστάσιο" λέει και τονίζει ότι όλες αυτές τις ημέρες οι κινητοποιήσεις τους είναι ειρηνικές και πως δεν έχουν προβεί σε κλείσιμο δρόμων, ενώ όπως είπε το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών τους έδωσε περίπου 4.000 ευρώ.

Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι την επαναπρόσληψη των 34 εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία, δήλωσε με βεβαιότητα ο Θ. Παυλάκης εκφράζοντας την ελπίδα να κατανοήσει το σύνολο του πολιτικού κόσμου τα δίκαια αιτήματά τους.

enet.gr - ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΓΚΑΒΕΑΣ

Κάλεσμα για πανελλαδική συνδιάσκεψη Άμεσης Δημοκρατίας

Εμείς οι λαϊκές συνελεύσεις, οι συλλογικότητες και τα άτομα που αποδεχόμαστε το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας και την ανάγκη συντονισμού της οργάνωσης και της δράσης μας,
– υπερψηφίζουμε επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία,
– καλούμε ανοιχτά και συνδιοργανώνουμε μια τριήμερη πανελλαδική συνδιάσκεψη που θα γίνει στην Αθήνα στις 16,17 και 18/12/2011.
Προτείνεται το πρόγραμμα της συνδιάσκεψης να περιέχει εργαστήρια και θεματικές ομάδες επί των θεμάτων που ενδιαφέρουν το κίνημα.
Για το σκοπό αυτό ζητείται από τις συνελεύσεις, τις συλλογικότητες και τα άτομα που αποδέχονται επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης και την συνδιοργάνωση της συνδιάσκεψης να καταθέσουν προτάσεις θεματολογίας έως τις 2/12/2011.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα ως πολίτες της δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ζούμε την επιτάχυνση της κατάλυσης των τελευταίων δημοκρατικών κατακτήσεων και της κατ' επίφαση δημοκρατίας. Καταργούνται ακόμη και τα βασικά δικαιώματα που παρείχε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Πηγαίνουμε από την ολίγη δημοκρατία στην εταιρειοκρατία και την παγκόσμια οικονομική και πολιτική τυραννία. Η εφαρμογή της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας ξεκινά από την Ελλάδα. Από την επιτυχία ή αποτυχία του πειράματος στη χώρα μας θα εξαρτηθεί η επέκτασή του και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Εκτιμούμε ότι το σύστημα δεν είναι άτρωτο, δεν είναι πανίσχυρο. Το τρωτό του σημείο είναι η αντίσταση του λαού. Στην πραγματικότητα ο λαός δεν είναι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά είναι αυτός που με τον πολύμορφο, επίμονο, αυθόρμητο και ενωτικό του αγώνα όλους αυτούς τους μήνες, έχει καθορίσει τις εξελίξεις και έχει οξύνει τα αδιέξοδα της πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας. Ο λαός έχει επιλέξει τη σύγκρουση δημιουργώντας τους δικούς του μηχανισμούς αλληλεγγύης.
Απάντηση στις ολοκληρωτικού τύπου εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα και την προσπάθεια χειραγώγησης του λαού μέσω δημοψηφισμάτων ή εκλογών, είναι η αυτοοργάνωση της κοινωνίας μέσα από αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις. Απάντηση στους εκβιασμούς του χρέους, της παραμονής στο ευρώ ή της επιστροφής στη δραχμή, είναι η άμεση δημιουργία αντιδομών κοινωνικής αλληλεγγύης και συνεργατικής οικονομίας.
Είμαστε πρόσωπα και συλλογικότητες που προέρχονται από συνελεύσεις και πλατείες από όλη την Ελλάδα και θεωρούμε ότι η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα του χρέους, αλλά αποτέλεσμα του υπάρχοντος πολιτικοοικονομικού συστήματος, γιατί ποτέ δεν ήμασταν ελεύθεροι, ποτέ δεν ήμασταν ίσοι, ήμασταν ήδη μία χρεωκοπημένη κοινωνία. Θεωρούμε ότι η απάντηση στην κρίση είναι η Άμεση Δημοκρατία.
Αρνούμαστε την αντιπροσώπευση, αλλά και κάθε είδους διαμεσολάβηση, όχι μόνο γιατί εξυπηρετούν αποκλειστικά οικονομικές ολιγαρχίες, αλλά επειδή δεν υπάρχει στην κοινωνία κάτι το ενιαίο για να αντιπροσωπευθεί. Απέναντι στο απαξιωμένο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα η άμεση δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει το χειραφετητικό πρόταγμα, αρκεί να αντιληφθούμε ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική, αλλά πολιτειακή και τελικά πολιτισμική. Απέναντι στον μονοσήμαντο πολιτισμό της ιεραρχίας, της στοχοστρέφειας, της Κυριαρχίας και του Καταναγκασμού, αντιπαραθέτουμε έναν πολιτισμό απελευθέρωσης και κατανόησης.
Η Άμεση Δημοκρατία έρχεται ως αναγκαίο πρόταγμα για μια ριζική ανατροπή του συστήματος της αντιπροσώπευσης , της εμπορευματοποίησης των πάντων και της έκπτωσης του ανθρώπου σε εργαλείο πλουτισμού, που είναι ενάντια στη δημιουργική ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας και του κάθε ανθρώπου χωριστά. Προϋποθέτει και συνεπάγεται τη διαρκή ενεργή συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας στα κοινά. Η Άμεση Δημοκρατία είναι ταυτόχρονα διαδικασία διαβούλευσης, λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων, πολιτειακό σύστημα και τρόπος κοινωνικής συνύπαρξης. Το περιεχόμενο όλων αυτών είναι η αυτονομία της κοινωνίας, που η ίδια δημιουργεί τους θεσμούς της και κυβερνάται απευθείας από ελεύθερους και ισότιμους πολίτες. Αυτός ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης δεν αφήνει κανένα χώρο για ιεραρχίες, αρχηγούς, κυβερνήτες και κόμματα, αλλά μόνο για πολίτες που βιώνουν και ασκούν την πολιτική και ταυτόχρονα ασκούνται σε αυτήν. Για ανθρώπους που όλοι βιώνουν την χαρά της ατομικής πρωτοβουλίας, της συλλογικής προσπάθειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης.
Οι αρχές της άμεσης δημοκρατίας όπως προκύπτουν από ιστορικές εμπειρίες αλλά και από αυτό που βιώνουμε στις συνελεύσεις, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας και στα πανεπιστήμια είναι:
Ελευθερία: Είναι η απουσία οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών καταναγκασμών και σχέσεων εκμετάλλευσης καθώς και η δυνατότητα του κάθε ανθρώπου να πραγματώνει το σύνολο των ικανοτήτων του και να συμμετέχει στη διαμόρφωση των θεσμών της κοινωνίας και της λειτουργίας τους.
Ισότητα: Είναι η ισοκατανομή των κοινωνικών αγαθών, η ισότιμη συμμετοχή όλων στις πολιτικές διαδικασίες, η ισηγορία, η αποδοχή της διαφορετικότητας της ανθρώπινης φύσης καθώς και η πρωταρχική προϋπόθεση και συνθήκη της δικαιοσύνης. Είμαστε όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί και έχουμε όλοι αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή.
Αλληλεγγύη: Είναι το συλλογικό πνεύμα, η καθολική αμοιβαιότητα, η συντροφικότητα, η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλοβοήθεια, η διάθεση των κοινωνικών αγαθών και σε μέλη της κοινωνίας που δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στη δημιουργία τους, αφού η εξαίρεση είναι το όπλο της εξουσίας.
Αυτονομία: Είναι η δυνατότητα όλων των πολιτών που συγκροτούν δήμο, να συμμετέχουν ισότιμα και χωρίς διαμεσολάβηση στην κυβερνητική, στην εκτελεστική, στην νομοθετική και στη δικαστική λειτουργία.
Συμφιλίωση με την φύση, προστασία του περιβάλλοντος: Είναι η εναρμόνιση της ανθρώπινης ύπαρξης με την φύση, αναστροφή της καταστροφικής για το περιβάλλον ανάπτυξης, σεβασμός των οικοσυστημάτων.
Οι θέσεις για την άμεση δημοκρατία με βάση τις αρχές αυτές είναι :
1. Ο δημόσιος χώρος είναι ανοιχτός στη συμμετοχή όλων και ανήκει σε όλους.
2. Η ισότιμη συμμετοχή όλων στη διαμόρφωση, λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων και ελέγχου της εφαρμογής τους, τόσο στη σφαίρα της πολιτικής όσο και της οικονομίας είναι θεμελιώδης προϋπόθεση. Όλοι ελέγχουν και ελέγχονται για αυτοβελτίωση και βελτίωση των λειτουργιών της κοινωνίας, μέσω ανοιχτών και διαφανών διαδικασιών.
3. Οι αναγκαίες εκπροσωπήσεις έχουν χαρακτήρα συντονιστικό ή εκτελεστικό και όχι διαμεσολαβητικό, αντιπροσωπευτικό ή αποφασιστικό. Σε κάθε περίπτωση οι εκπρόσωποι είναι άμεσα ανακλητοί, λογοδοτούν κατά τη διάρκεια εξάσκησης των καθηκόντων τους και κρίνονται στον απολογισμό τους με τη λήξη αυτών των καθηκόντων.
4. Η ύπαρξη πολλών τοπικών συνελεύσεων (γειτονιάς, δήμου, εργασιακών χώρων, χώρων σπουδών, κτλ) οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους είναι ο θεμέλιος λίθος της άμεσης δημοκρατίας. Η συμμετοχή σε αυτές δεν είναι ευκαιριακή αλλά υπεύθυνη και τακτική, είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Η επικοινωνία μεταξύ των τοπικών συνελεύσεων δημιουργεί ένα οριζόντιο (μη ιεραρχικό) δίκτυο, που έχει σαν σκοπό τον συντονισμό των θέσεων και των δράσεων που απαιτούνται.
Το πρόταγμά μας για μία νέα κοινωνία, το επιστέγασμα της οποίας απαιτείται να είναι ένας νέος πολιτισμός, δεν περιορίζεται αποκλειστικά προς τους συμπολίτες μας, αλλά και προς όλους τους λαούς του κόσμου για μία παγκόσμια κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επανάσταση. Ζητούμενο και στόχος του αγώνα που διεξάγουμε είναι ένας νέος άνθρωπος που, απαλλαγμένος από τις συνθήκες και τους παράγοντες εκμετάλλευσης που οδήγησαν στα σημερινά πρωτοφανή και αμείλικτα αδιέξοδα, θα δώσει τις δικές του απαντήσεις για έναν κόσμο ειρήνης, δημιουργίας, αλληλεγγύης και αρμονίας.
Προτρέπουμε τους πάντες να οργανωθούν σε μη ιεραρχημένες ομάδες και να αναπτύξουν άλλες παράλληλες δομές πάνω στο πνεύμα της Άμεσης Δημοκρατίας (δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής προϊόντων και υπηρεσιών, συλλογική καλλιέργεια γαιών, απελευθέρωση κοινωνικών χώρων, δημιουργία αυτόνομων κοινοτήτων, κλπ) για να προάγουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας κόντρα στα σχέδιά τους.
Ο καινούργιος κόσμος που οραματιζόμαστε δεν περιγράφεται σε καμία ήδη υπάρχουσα ιδεολογία. Πρόκειται να τον δημιουργήσουμε από την αρχή συνδιαμορφώνοντας τις απόψεις μας μέσα από τις διαδικασίες της Άμεσης Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο λαός θα επιλέξει τα μέσα και τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματώσει τη θέλησή του.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 12-13/11/11

Στην ΕΥΠ πρώην μέλος του ΛάΟΣ που χαιρετά ναζιστικά

ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ - ΠΟΥ ΠΑΣ

Η κοινοβουλευτική μας «δημοκρατία», ένα παραμύθι για ηλίθιους

Μετά το θρίλερ της παραίτησης του πρωθυπουργού, Γεωργίου Παπανδρέου, και το διασυρμό της Ελλάδας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, έρχεται η ανάδειξη μιας νέας ολιγαρχικής κυβέρνησης τεχνοκρατών με πολιτικούς υπαλλήλους. Έπειτα από μια επεισοδιακή εβδομάδα, στην οποία η αναζήτηση πρωθυπουργών έμοιαζε με το κυνήγι του χαμένου θησαυρού και συνοδεύτηκε από ενέργειες ύψιστου λαϊκισμού, κατεργαριάς και ψηφοθηρίας με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας, ο Λουκάς Παπαδήμος ανακηρύσσεται (ως άλλος αυτοκράτορας) πρωθυπουργός. Έτσι, λοιπόν, σήμερα, η εκκλησία «μας», (ο ξεπουλημένος αυτός θίασος Βυζαντινολάγνων προγονόπληκτων) δια του αρχιεπισκόπου της, ευλόγησε στο όνομα του Θεού και του Έθνους την κυβέρνηση σωτηρίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και τη συνεργασία των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Αυτοί που πριν λίγες μέρες διαπληκτίζονταν μπροστά στα αδηφάγα μάτια του τηλεοπτικού κοινού, προς τέρψη των κομματικών αντανακλαστικών, σήμερα ενώνονται ώστε να αντιμετωπίσουν τον κοινό τους εχθρό: την κοινωνία. Η σκηνή της ορκομωσίας της νέας κυβέρνησης ήταν η συμβολική συμπύκνωση της πολιτικής ζωής της χώρας μέσα σε λίγα καρέ: Το άθλιο μπουλούκι των παπάδων καθαγιάζει τους χαμογελαστούς πολιτικούς αντιπάλους που, «χάριν της πατρίδας και του έθνους, παραμέρισαν τις πολιτικές τους διαφορές… και ενωμένοι θα παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο, για μια νέα Ελλάδα», για κάτι που περιγράφουν με όσες λέξεις μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους αλλά στο οποίο «κάτι» δεν εμπεριέχεται ο άνθρωπος, ο πολίτης. Μια “πατρίδα” χωρίς ανθρώπους, μια χώρα έρημη. Μέσα στα απαστράπτοντα σκούρα μπλε κοστούμια τους και τα μαύρα ταγιέρ, θύμιζαν κατσαριδοφωλιά που είναι έτοιμη να ξεχυθεί προς κάθε κατεύθυνση.

Τα προσχήματα δεν κρατιούνται πια, οι μάσκες έπεσαν και πλέον οι εκπρόσωποι των ισχυρών στέκονται ολοφάνερα απειλητικοί, απέναντι στον απελπισμένο πληθυσμό της Ελλάδος που εξευτελίζεται διεθνώς γιατί τόλμησε να διαδηλώσει ενάντια στην φιλελεύθερη ολιγαρχία, (η οποία σιγά σιγά μετατρέπεται σε πραγματική δικτατορία). Η κοινοβουλευτική κατ’ επίφαση δημοκρατία, λοιπόν, το όνομα της οποίας επικαλούνται σε κάθε κοινωνική αντίδραση δηλαδή κάθε φορά που αισθάνονται ότι κινδυνεύουν, καταρρέει μπροστά στα μάτια μας, δίνοντας τη θέση της στην τεχνοκρατία που κάνει την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα να φαντάζει τόπος αναρχικός. Ο κυρίαρχος λαός, όπως έλεγαν όλοι οι δήθεν δημοκρατικά ευαίσθητοι ηγέτες, από τον Ανδρέα Παπανδρέου, έως και τον υιό του, αυτός ο κυρίαρχος λαός λοιπόν, δεν έχει το δικαίωμα πια ούτε καν να διαλέγει τον δήμιο του πριν την καρμανιόλα.

Η κυβέρνηση των υπηρετών των τραπεζων, τελικά, έπεσε. Στο εξής θα κυβερνούν φανερά οι ίδιοι οι τραπεζίτες. Οι ολιγάρχες έκαψαν, μέσα στον πανικό τους, τις τρεις σανίδες σωτηρίας τους (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ). Από την άλλη, τα γραφειοκρατικά απολιθώματα της αριστεράς δείχνουν να αποτελούν το τελευταίο φρούριο του κοινοβουλευτικού τσίρκου. Φτάσαμε, πλέον, στο σημείο ν’ αναρωτιόμαστε, τι είναι προτιμότερο… μια κυβέρνηση τραπεζιτών στελεχομένη από τους ακροδεξιούς Μάκη Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη (το όνειρο του Νορβηγού μακελάρη Άντρες Μπρέιβικ γίνεται πλέον πραγματικότητα), ή μια κυβέρνηση κρατιστών που θα εξαργυρώνει την «επαναστατική» δημαγωγία της με κοινοβουλευτικές έδρες και με πρωταγωνίστρια την Λιάνα Κανέλλη;

Όπως έχουμε πει και σε προηγούμενή μας ανάρτηση, αυτό που τρομάζει και εξοργίζει τους ολιγάρχες (Ευρωκράτες – τραπεζίτες – διεθνείς κεφαλαιοκράτες) και τους υπαλλήλους τους, δεν είναι η χαμηλή παραγωγικότητα της Ελληνικής οικονομίας καθ’ αυτή, αλλά το γεγονός πως από την Ελλάδα ξεκίνησε μια από τις σημαντικότερες εξεγέρσεις στην Ευρώπη, ο Δεκέμβρης του 2008, που το φάντασμα του στοιχειώνει ακόμη τις Ευρωπαϊκές ελίτ, και τους θεολόγους του Νεοφιλελευθερισμού. Δεν είναι μόνο η καταστολή που πλέον θυμίζει άλλες εποχές (μερικά παραδείγματα μπορεί κανείς να βρει στις απειλές των ακροδεξιών Τόριδων ότι θα κινητοποιούνταν ο στρατός για να πυροβολήσει τους ταραξίες κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Αυγούστου ή στην απαγόρευση των διαδηλώσεων στο κέντρο της Ρώμης στην Ιταλία), αλλά και η ψυχολογική βία, η καταστολή της συνείδησης, όπως συντελείται από τα ΜΜΕ: ο τερατώδης συνδυασμός της ηθικής της ενοχής και της εργασίας ταυτόχρονα: οι αποτυχημένοι φταίνε γιατί είναι τεμπέληδες… έτσι λοιπόν και ο Ελληνικός λαός, φταίει, γιατί είναι τεμπέλης και ανεύθυνος. Η προπαγάνδα αυτή, ξεκινώντας από μέλη της δεξιάς παράταξης της Γερμανίας, αγκαλιάστηκε από τους Ολλανδούς και στην συνέχεια μετατράπηκε σε reality show στη Βρετανία. Αυτού του είδους ο παραδειγματισμός (ότι αυτά παθαίνει όποιος δεν υπακούει στους κανόνες, στους νόμους που σύμφωνα με το φαντασιακό αυτού του άθλιου πολιτισμού είναι δοτοί και γραμμένοι πάνω σε πέτρα και μόνο οι ειδικοί έχουν το δικαίωμα να τους αλλάζουν), αυτός ο παραδειγματισμός είναι παρόμοιος με αυτό που συναντά κανείς στο «Επιτήρηση και Τιμωρία» του Φουκώ: διαπόμπευση του «ενόχου», δημόσιος εξευτελισμός του παραβάτη προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων, γιατί «μόνον όποιος φόβο προκαλεί μπορεί να οδηγήσει άλλους» όπως έλεγε και ο Νίτσε! Θα αφήσουμε αυτόν τον εφιάλτη να μας πνίξει;

Παρακολουθώντας την κατάρρευση της κατ’ επίφασην δημοκρατίας, θυμόμαστε το κείμενο του Κλωντ Πελιέ, γραμμένο μετά την εξέγερση του Μάη του 68:

      Η μαύρη σημαία κυματίζει για μια ακόμη φορά πάνω από τα κεφάλια εκείνων που βλέπουν / “Ψηφίζω σημαίνει παραιτούμαι” / Αυτός ο αφορισμός ήταν γραμμένος σ’ έναν τοίχο, οδός Σαιν Ζακ / Τοίχοι διάτρητοι από το προκατασκευασμένο είδωλο / Η ηλιθιότητα των ανθρώπων που κατέχουν την εξουσία και της αστικής τάξης αποκάλυψε τα γλοιώδη, μονότονα χαρακτηριστικά τους, τάξη, νόμος σεβασμός στην ιδιοκτησία, “συμμετοχή”, συνεργασία / Η καταπίεση αυξάνει καθημερινά / Τα άναρχα άτομα έχουν απελευθερωθεί, κανείς δεν το πίστεψε / Η ποιητική βία των “διαδηλώσεων”, μεταδόσιμη αναμιγμένη με τα πιο αγνά ποιήματα/ Κέρδη, σχέδια, μεταρρυθμίσεις, δημαγωγικό μπέρδεμα μέσα στην αγάπη για τη ρουτίνα και τις παραδόσεις / Εκμετάλλευση, αλλοτρίωση, καταστολή, εκβιασμός των ψηφοφόρων / Οι μάζες πιστεύουν πως “εξακολουθούν να ‘ναι ελεύθερες” γιατί μπορούν να ψηφίσουν. [1]

Τι περιμένουμε λοιπόν; Οι ευλογημένοι με αγιασμό υπουργοί, με την απόλυτη στήριξη όλων των μέσων μαζικής ενημέρωσης, πρόκειται να κινηθούν σε ένα προδιαγεγραμμένο δρομολόγιο. Ο μόνος που μπορεί να προκαλέσει την ανατροπή της αμαξοστοιχίας του Νεοφιλελευθερισμού είναι η ίδια η κοινωνία, μέσα από την αυτοοργάνωσή της. Μέσα από την άμεση θέσμιση των βάσεων αυτών που θα αποτελέσουν το θεμέλιο της ουσιαστικής αλλαγής κατεύθυνσης. Μέσα από την κήρυξη απεργιών διαρκείας από τους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι από τις συστημικές ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Απεργίες που θα στηριχθούν σε τέσσερις άξονες: την πληροφόρηση, την τροφοδοσία, την αυτοάμυνα, και την οργάνωση διαδηλώσεων. Πληροφόρηση (ή αντιπληροφόρηση) που θα απαξιώσει το «ενημερωτικό» δηλητήριο που σπέρνουν τα ΜΜΕ στην κοινωνία, θα δημιουργήσει συνδέσμους μεταξύ απεργών, φοιτητών και υπόλοιπης κοινωνίας, αλλά και αλληλέγγυα κινήματα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τροφοδοσία που θα στηρίξει τις οικογένειες των απεργών, και όσων έχουν ανάγκη μέσα από δίκτυα αλληλέγγυας οικονομίας. Αυτοάμυνα που θα προστατέψει τους απεργούς από τις δυνάμεις καταστολής και απεργιακές επιτροπές που θα διαφυλάξουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις από κάθε απεργοσπαστικό μηχανισμό. Διαδηλώσεις που θα κινητοποιήσουν ολόκληρη την κοινωνία στη συνδιαμόρφωση των θεσμών της από τα κάτω.

Ο Ρουσώ κάποτε έλεγε: «Ο λαός της Αγγλίας πιστεύει ότι είναι ελεύθερος! Αυτό είναι σοβαρό λάθος! Είναι ελεύθερος μόνο όταν γίνονται οι εκλογές για την ανάδειξη του κοινοβουλίου. Μόλις εκλέγονται τα μέλη, ο λαός γίνεται δούλος. Ένα τίποτα». Για τον Καστοριάδη όμως, ελεύθερος δεν είναι ούτε κατά τη διάρκεια των εκλογών. Διότι η επιλογή και εκλογή των βουλευτών είναι προκαθορισμένη και καθοδηγούμενη από την ιδεολογική κυριαρχία των κομμάτων και των αντιπροσώπων. Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με τον κοινοβουλευτισμό, αυτήν την φαρσοκομωδία των τεράτων. Ας τελειώνουμε και με την τελετουργία της κατανάλωσης, ας αρνηθούμε τη θρησκεία του εμπορεύματος. Ας ξεκινήσουμε ένα ελευθεριακό πανηγύρι στους δρόμους των πόλεων. Ας εγκαταλείψουμε μια για πάντα τα ατομικά μας κελιά στα οποία έχουμε εγκλωβιστεί. Ας συνειδητοποιήσουμε πως ό,τι ήταν κάποτε ονειρικό, βασιζόταν πάντα στον εφιάλτη του διπλανού μας. Τώρα που απομυθοποιήθηκε η γνώση, τώρα που καθετί ορθολογικό αμφισβητείται, τώρα που πονάς… γιάτρεψε την πληγή σου! Ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου. Στα συντρίμμια του αναδύεται ένας καινούριος, ικανός να εμπνέεται από τα πιο μεγάλα μας όνειρα. Αρκεί να τον νοηματοδοτήσεις!

Σημειώσεις
[1] “Το μήνυμα των οδοφραγμάτων”, Ico- Κον Μπεντίτ, Ελεύθερος Τύπος

Σχέδιο δυσφήμισης του κινήματος "Καταλάβετε την Γουόλ Στριτ"

Φαίνεται πως οι αντοχές του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» (Occupy Wall Street, OWS), έχουν ανησυχεί πολιτικούς και
τραπεζίτες και ήδη μια εταιρεία εκπροσώπησης ειδικών συμφερόντων που συνδέεται με τις τράπεζες πρότεινε ένα σχέδιο ύψους 850.000
δολαρίων για να δυσφημιστεί το κίνημα αλλά και τους πολιτικούς που εκφράζουν τη συμπάθειά τους σε αυτό, αποκάλυψε χθες το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο MSNBC.
Σε ένα μνημόνιο τεσσάρων σελίδων που δημοσίευσε το MSNBC, η εταιρία της Ουάσινγκτον Clark Lytle Geduldig & Cranford (CLGC)
προτείνει στην Ένωση Αμερικανικών Τραπεζών (ABA), που είναι πελάτης του γνωστού λόμπι, να της αναθέσει μια "έρευνα" σχετικά με το
κίνημα OWS προκειμένου να δημιουργηθεί μια "αρνητική εικόνα" για αυτό και "εκείνους οι οποίοι το υποστηρίζουν". Επίσης προτείνει στο
πλαίσιο του σχεδίου 60 ημερών, να αναλυθούν τα κοινωνικά δίκτυα.
Στην πρόταση του τραπεζικού λόμπι, όπως μεταδίδει του MSNBC, τονίζεται ότι οι διαμορφωτές στρατηγικής των δημοκρατικών "συζητούν
ανοικτά" το ενδεχόμενο να υποστηρίξουν το OWS.
"Εάν αυτό γίνει τότε θα υπάρξουν σοβαρές και μακροπρόθεσμες συνέπειες, πολιτικές και οικονομικές, για τις εταιρείες στην καρδιά της Γουόλ Στριτ".
"Μπορεί να είναι εύκολο να υποβαθμιστεί το OWS ως μια ομάδα ανοργάνωτων διαδηλωτών, αλλά έδειξαν ότι είναι. . . ικανότατοι στο
χειρισμό των μέσων ενημέρωσης . . . για να το αντιμετωπίσουμε αυτό πρέπει να κάνουμε το ίδιο", αναφέρει το κείμενο της εταιρείας CLGC, εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία του για την "πιθανότητα" να βρεθεί κοινό έδαφος ανάμεσα στο Tea Party και το OWS.
Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο MSNBC, δύο από τους συγγραφείς του κειμένου, είναι ο Σαμ Γκένταλντιγκ και ο Τζέι Κράνφορντ που
εργάζονταν για τον Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Τζον Μπένερ πριν ενταχθούν στην εταιρεία, ενώ ο τρίτος, ο Στιβ Κλαρκ, φέρεται να συνδέεται στενά με την ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων.
Ένας εκ των εκπροσώπων της Αμερικανικής Ένωσης Τραπεζών επιβεβαίωσε στο MSNBC ότι πράγματι παρέλαβαν τη επίμαχη πρόταση
επισημαίνοντας ωστόσο ότι η Αμερικανική Ένωση Τραπεζών δεν είχε ζητήσει κάτι τέτοιο και πως αποφάσισαν να μην κάνουν τίποτα
σχετικά με αυτό.
(Πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)
http://www.enet.gr

Το μήνυμα και το νόημα

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έγινε ο κακός χαμός με το «μήνυμα και το νόημα του Πολυτεχνείου» σήμερα. Το εκπληκτικό είναι πως πολιτικοί και δημοσιογράφοι που γλείφουν τ' αρχίδια των αφεντικών τους και η χυδαία ύπαρξή τους δεν έχει κανένα νόημα αναρωτιούνται αν έχει νόημα το Πολυτεχνείο.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω το μήνυμα και το νόημα του Πολυτεχνείου – αρκετά έχει υποφέρει όλες αυτές τις ημέρες.
Καταλήγω, όμως, στο συμπέρασμα ότι το Πολυτεχνείο έχει και μήνυμα και νόημα σήμερα για έναν πολύ απλό λόγο: όλοι αυτοί που αναζητούν με αγωνία το μήνυμα και το νόημα του Πολυτεχνείου –σε λόγους και άρθρα- δεν τόλμησαν σήμερα να πλησιάσουν στο Πολυτεχνείο. (Η φωτογραφία τραβήχτηκε το απόγευμα κατά τη διάρκεια της πορείας. Μόνο το μπλοκ της Α/Κ Αθήνας και μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές σκέφτηκαν πως η πορεία θα έπρεπε να καταλήξει μπροστά στη Βουλή και όχι στην αμερικανική πρεσβεία.)

Παγκόσμια 17η Νοέμβρη

αναδημοσίευση από eagainst.com
Όταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κηρύσσουν ότι τα κινήματα κοινωνικής ανυπακοής βρίσκονται σε παρακμή, μια τεράστια παγκόσμια ημέρα δράσης αντέστρεψε ριζικά τις κατευθυνόμενες πληροφορίες τους.

Η φετινή 17η Νοέμβρη, εντελώς συμπτωματικά, μετατράπηκε σε παγκόσμια ημέρα δράσης, ενάντια στον άθλιο πολιτισμό του νεοφεουδαρχικού καθεστώτος: πέρα από τις αναμενόμενες προγραμματισμένες διαδηλώσεις και συλλαλητήρια στην Ελλάδα, ενόψει των εορτασμών για την εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973, συγκρούσεις στη Ρώμη και το Μιλάνο έλαβαν χώρα, μια εξέγερση στη Δαμασκό, καθιστικές διαμαρτυρίες στο Σαν Φρανσίσκο, συλλήψεις στη Μαδρίτη, τεράστιες διαδηλώσεις στη Χιλή, μια τεράστια διαδήλωση στη Νέα Υόρκη, μια ογκώδης διαδήλωση φοιτητών και στην Ιρλανδία, ενώ το Occupy London που βρίσκεται στο ST Pauls πραγματοποίησε βραδιά αφιερώματος στην ξεσηκωμό του 1973, ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς των Συνταγματαρχών.

Δύο μήνες μετά την έναρξη της κατάληψης της Wall Street και μετά την βίαιη έξωση των διαδηλωτών την προηγούμενη Τρίτη, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές ανακατέλαβαν το Zuccotti Park, έκλεισαν το Big Apple, και μπλόκαραν όλες τις εισόδους προς το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια, πραγματοποίησαν πορεία προς την Union Square, τη Foley Square και τέλος τη γέφυρα του Μπρούκλιν. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στις ΗΠΑ μέχρι στιγμής.

περισσότερα

http://eagainst.com/articles/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-17%CE%B7-%CE%BD%CE%BF%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B7/

3ο ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου

Φίλοι και φίλες,

Η ανταπόκριση και η ενεργητική συμμετοχή σας στο 1^ο και 2^ο ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου, που πραγματοποιήθηκαν μετά από απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος, ενισχύει την παποίθησή μας για την αξία και την αναγκαιότητα της ανταλλακτικής οικονομίας, ως ένα δυνατό όχημα, που μας οδηγεί να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Προσπαθούμε, λοιπόν, να χαράξουμε κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης και συντροφικότητας, κόντρα στον ατομικισμό, την πνευματική, οικονομική και ηθική εξαθλίωση, που προσπαθεί να μας επιβάλλει ο λυσσαλέος πόλεμος των αγορών. Ανταλλάσσοντας βιβλία, αρχίσαμε να συνομιλούμε, να ακούμε ο ένας τον άλλο, να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα, τις ιδέες και τις αξίες μας και να αναδεικνύουμε έναν νέο πολιτισμό, μια κοινωνία με συνοχή, αξιοπρέπεια και αλληλοϋποστήριξη.

Απαντώντας στις γραπτές και προφορικές σας προτάσεις και επιθυμίες, θέλουμε να σας ανακοινώσουμε ότι το ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου θα γίνεται τις Κυριακές, με στόχο να αναπτυχθεί και να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά όπως ρούχα, παιχνίδια, τροφή. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε αλληλέγγυες αντιδομές, που θα μας στηρίξουν κατά την περίοδο της κρίσης αλλά ταυτόχρονα θα συμβάλλουν στην ανάδειξη νέων αξιών.

Η αλληλεγγύη και η συμμετοχή, που προτάσσει την ομορφιά των οριζόντιων και ισότιμων σχέσεων, την αποδοχή του διαφορετικού, την άμεση επικοινωνία και την αυτοθέσμιση, είναι το μέλλον μας. Η υποστήριξη και η συμμετοχή όλων, σ΄αυτό το απελευθερωτικό ταξίδι αυτομόρφωσης, είναι σημαντική.

Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: adantallaktiko@gmail.com . Αν επιθυμείτε να ενημερώνεστε για την πραγματοποίηση αντίστοιχων δράσεων, ζητείστε με ένα μήνυμα να πάρετε πρόσκληση να γίνετε μέλη στη λίστα αλληλογραφίας του ανταλλακτικού παζαριού.

Σημειώστε ότι το 3o παζάρι θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 20 Νοεμβρίου,

12.00 έως 18.00, στο Σύνταγμα.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Κανείς μόνος του στην κρίση

Οι άνθρωποι είναι πάνω από τα χρήματα

Επίθεση ΜΑΤ εναντίον κόσμου - Η ΧΟΥΝΤΑ του Παπαδήμου

Σκέψου...

Αστυνομοκρατούμενη πόλη από αύριο η Αθήνα

 Από αύριο και μέχρι την Πέμπτη εν’ όψη της 38ης επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου θα ζούμε σε μια αστυνομοκρατούμενη Αθήνα. Η νέα κυβέρνηση του μαύρου μετώπου κινητοποιεί όλο τον κατασταλτικό της μηχανισμό και εκτός απ’ τους πάνω από 7.000 πραιτοριανούς του Παπουτσή, που θα κάνουν «διάλογο», με τον τρόπο που ξέρουν, αν οι διαδηλωτές «δεν συμμορφωθούν προς τα υποδείξεις», θα εφαρμόσουν και μια σειρά άλλων μέτρων.

Τα δημοσιοκαφρικά φερέφωνα των μπάτσων μας λένε ότι θα εφαρμοστεί άλλο ένα «δημοκρατικό» μέσο με «προληπτικές, στοχευμένες προσαγωγές» πριν και κατά την διάρκεια της πορείας προς την Αμερικανική πορεία. Απ’ ότι ακούμε απ’ τα καθεστωτικά ΜΜΕ «ρόλο θα παίξει και η αντιτρομοκρατική στα μέτρα ασφαλείας για το Πολυτεχνείο».

Τρομοκρατημένο όλο το αστικό πολιτικό σκηνικό, αφού όσο και να προσπαθούν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, όλοι γνωρίζουν ότι η νέα πραξικοπηματική κυβέρνηση που έχει συγκροτηθεί έναν και μοναδικό σκοποό έχει: Τον σφαγιασμό των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, να καθυποτάξει κάθε λαϊκή αντίσταση. Και αν η οργή και η αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων εκδηλωθεί κατά τον γιορτασμό του Πολυτεχνείου, θα σκορπίσει εφιάλτες σε καπιταλιστές και πολιτικούς κολαούζους τους.

Το τέλος των εφημερίδων, όπως τις ξέραμε

Για πρώτη φορά, μετά από 180 χρόνια, η οικογένεια Φέρφαξ δεν έχει μετοχές στην εκδοτική της εταιρία και αυτό ερμηνεύεται από πολλούς ως η διαπίστωση πως το τέλος των εφημερίδων, τουλάχιστον στη σημερινή τους μορφή πλησιάζει.

H οικογένεια Φέρφαξ, που ίδρυσε και ανέπτυξε το μεγάλο αυστραλιανό εκδοτικό συγκρότημα Fairfax Media το οποίο ελέγχει τις εγκυρότερες εφημερίδες της χώρας (The Age, Sydney Morning Herald, Financial Review) πούλησε και τις τελευταίες μετοχές που διέθετε στην εταιρία.

Η κίνηση της Φέρφαξ, σε συνδυασμό με αλλαγές που έκανε ο Ρούπερτ Μέρντοχ στο αυστραλιανό συγκρότημά του επιβεβαιώνουν την άποψη πως οι εφημερίδες μετατρέπονται σε πολυμέσα για να επιβιώσουν.

Σύμφωνα με τον Ρότζερ Κόλμαν, της εταιρίας CCZ Equities, έως το 2020 δεν θα υπάρχουν κερδοφόρες έντυπες εφημερίδες στην Αυστραλία.
Οι λόγοι είναι πολλοί και ένας απ' αυτούς είναι το διαδίκτυο, όπου οι ενδιαφερόμενοι «βρίσκουν τα πάντα και δωρεάν».
Όχι για πολύ όμως. Τουλάχιστον όσον αφορά το συγκρότημα Μέρντοχ. Ήδη η εφημερίδα του «The Australian» θα ακολουθήσει το παράδειγμα της «Wall Street Journal» και θα αρχίσει να χρεώνει για μέρος της ύλης που διαθέτει στο διαδίκτυο.
Παράλληλα, και τα δυο συγκροτήματα, που ελέγχουν το σύνολο των ημερήσιων και κυριακάτικων εφημερίδων της Αυστραλίας έχουν καταφύγει στις νέες πλατφόρμες που τους παρέχει η νέα τεχνολογία τόσο για την αύξηση των εσόδων τους και της αναγνωσιμότητάς τους όσο και για την παροχή εκ παραλλήλου νέων ευκαιριών στους διαφημιζομένους για διαφημιστική προβολή.
Τέλος, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, στο σύνολό τους η κυκλοφορία των αυστραλιανών εφημερίδων παρουσίασε πτώση 3,7% αλλά οι εκδότες δηλώνουν «ικανοποιημένοι», αν ληφθεί υπ' όψη το οικονομικό κλίμα που επικρατεί.
Υποστηρίζουν ακόμα πως, παρά την κρίση, οι εφημερίδες φτάνουν σε περισσότερο κόσμο από τα άλλα μέσα ενημέρωσης και έχουν μεγαλύτερη επιρροή.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ  

«Ομάδες περιφρούρησης» από τη ΓΕΝΟΠ για να μην κόβεται το ρεύμα

Ομάδες περιφρούρησης στις γειτονιές «ώστε να μην κοπεί το ρεύμα στο σπίτι κανενός φτωχού και άνεργου», συγκροτεί η Γενική Ομοσπονδία Προσωπικού (ΓΕΝΟΠ) της ΔΕΗ, σύμφωνα με αποψινή ανακοίνωση, στην οποία επαναλαμβάνει την αντίθεσή της με τις διακοπές ρεύματος στα άτομα με χαμηλό εισόδημα που δεν πληρώνουν την εισφορά στα ακίνητα.

 Η ΓΕΝΟΠ καλεί τη διοίκηση της ΔΕΗ να μη δώσει εντολή διακοπής ρεύματος «σε κανένα φτωχό άνεργο, μικροσυνταξιούχο ή μεροκαματιάρη», ζητά από τα μέλη της να μην κόβουν το ρεύμα στις περιπτώσεις αυτές και στις περιπτώσεις όπου οι διακοπές ρεύματος γίνονται από εργολάβους, να συγκροτήσουν ομάδες περιφρούρησης.

Η Ομοσπονδία δηλώνει επίσης αντίθετη στην προοπτική πώλησης λιγνιτικών μονάδων σε ιδιώτες, αναφέροντας ότι οποιαδήποτε τέτοια κίνηση θα σημάνει πόλεμο και δεν θα προσφέρει τίποτα στον τόπο και στον άνεργο, γιατί δεν πρόκειται όπως αναφέρει για επένδυση και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά για «αρπαχτή» σε βάρος του δημοσίου.

Πηγή tvxs.gr

"Τι πρέπει να κάνουμε;" Απαντά ο Μανώλης Γλέζος

"Η Ελλάδα μαστίζεται από oικονομική κρίση και πλήττεται από κρίση στους θεσμούς της.

1. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Η οικονομική κρίση, η οποία μαστίζει την Ελλάδα είναι τριπλή: Κρίση στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, κρίση στα Δημόσια Οικονομικά, και κρίση στην Οικονομία της χώρας.
1.1. Η κρίση στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο
Η κρίση στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο είναι ενδογενής και εξωγενής. Ενδογενή κρίση είχαμε το 1999 με μια πρωτόφαντη διόγκωση στις τιμές των μετοχών των εισηγμένων στο ελληνικό χρηματιστήριο. Κρίση υπάρχει και από το 2008 και εξακολουθεί έως σήμερα, ως συνέπεια εξωγενών αιτιών.
Και στις δύο περιπτώσεις η αιτία είναι η ίδια. Η διαστροφή του ρόλου του χρήματος. Το χρήμα εφευρέθηκε, ως μέσον ανταλλαγής αξιών. Το ίδιο το χρήμα δεν παράγει αξίες. Μόνον οι εργαζόμενοι παράγουν αξίες. Από τη στιγμή, όμως, που αλλάζουν το ρόλο του οι ιδιοκτήτες του, τότε επέρχεται και η κρίση στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Τα κράτη τότε σπεύδουν να το σώσουν με χρήματα, είτε από τον Δημόσιο κορβανά, είτε από φόρους σε βάρος του λαού. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ πρόσφεραν 108 δις ευρώ στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο για να το διασώσουν.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα είναι όχι μόνον η εθνικοποίηση των Τραπεζών, αλλά η κοινωνικοποίησή τους, ώστε να σταματήσει ο τοκογλυφικός χαρακτήρας τους.

1.2. Η κρίση στα Δημόσια Οικονομικά
Η Ελλάδα πάσχει μονίμως στα Δημόσια Οικονομικά της. Το δημοσιονομικό της έλλειμμα είναι μόνιμο και αποτελεί το πρόσχημα για να δικαιολογήσει την ανάγκη δανείων.
Η αιτία γι’ αυτό τον οικονομικό εκτραχηλισμό είναι ότι ο κρατικός μηχανισμός μετατρέπεται σε κομματικό μηχανισμό ανάλογα με το ποιό από τα δύο κόμματα της εξουσίας κερδίσει τις εκλογές οπότε προσλαμβάνει και διορίζει τους ημετέρους στο Δημόσιο.
Τα έσοδα είναι πάντοτε ελλειμματικά, διότι με τις φοροαπαλλαγές, με την τεράστια φοροδιαφυγή, την οποία ανέχεται το καθεστώς των ημετέρων και τη μη φοροείσπραξη για τον ίδιο λόγο, διαφεύγουν τεράστια ποσά.
Στα έξοδα υπάρχει δυναμική διασπάθιση. Μεγάλος αριθμός συμβούλων για τον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς, τους Υφυπουργούς, τους Γενικούς Γραμματείς και τους Διευθυντές των Υπουργείων. Ανάλογος αριθμός υψηλόμισθων, αργόμισθων, πολυθεσιτών υπαλλήλων, λυμαίνεται το Δημόσιο.
Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων χρησιμοποιούνται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, με πολύ χαμηλό τόκο για κάλυψη διάφορων αναγκών του δημοσίου, αλλά και για αγορά ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, ενώ οι οφειλές των διαφόρων Οργανισμών του Δημοσίου προς το Ι.Κ.Α. δεν καταβάλλονται.
Πέρ’ απ’ όλ’ αυτά, υπάρχει φοβερή διαφορά ανάμεσα στην άμεση και στην έμμεση φορολογία, η οποία ανέρχεται στο 75% των φόρων και βαρύνει πάντοτε το φτωχό λαό.
Η μόνη λύση στην κακή διαχείριση είναι η σωστή, δίκαιη διαχείριση και η πάταξη της φοροαπαλλαγής και η σύλληψη της φοροδιαφυγής.
1.3. Η κρίση στην Οικονομία της χώρας
Μόνιμη κρίση υπάρχει στην οικονομία της Ελλάδας, από το γεγονός ότι η οικονομία της είναι μεταπρατική και δεν στηρίζεται σε πρωτογενείς βάσεις. Δεν έχει βαριά βιομηχανία, η αγροτική της οικονομία είναι αναιμική και επιδοτούμενη και η ενέργειά της εισάγεται στο μεγαλύτερο μέρος από το εξωτερικό.
Η αιτία είναι η υπαγωγή της οικονομίας της Ελλάδας στα ολιγοπώλια και μονοπώλια, που δεν επιτρέπουν την πρωτογενή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει βαριά βιομηχανία στηριγμένη στους βωξίτες για παραγωγή αλουμινίου και στον χαλαζία για παραγωγή υαλοπροϊόντων. Μπορεί επίσης να αξιοποιήσει τους χρωμίτες, τα σιδηρομεταλλεύματα, το νικέλιο, τη σμύριδα, τον αμίαντο, τους γαληνίτες, το θειάφι, τον μπετονίτη, την καολίνη, τον περλίτη, τη βαρυτίνη, το μαγγάνιο για τη δημιουργία αξιόλογης βαριάς βιομηχανίας.
Παράλληλα μπορεί να αξιοποιηθούν οι ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ώστε όχι μόνο να καλύπτονται οι εσωτερικές ανάγκες, αλλά και να εξάγονται στο εξωτερικό. Η αιολική ενέργεια (άνεμος), η ηλιακή (ήλιος), η υδραυλική (νερό), η γεωθερμική (μάγμα), είναι δυνατόν αν αξιοποιηθούν, να καλύψει η κάθε μία από μόνη της τις ανάγκες της βαριάς βιομηχανίας και της αγροτικής οικονομίας.

Προϋπόθεση για όλ’ αυτά είναι η απεξάρτηση από την πολιτική της υποτέλειας.

2. Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
Στην Ελλάδα, ισχύει το αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα, νοθευμένο στο έπακρο και σε σημείο να εκφυλίζει κάθε έννοια Δημοκρατίας.
Η βασική έννοια της συλλογικότητας, χαρακτηριστική αρχή της Δημοκρατίας απουσιάζει εντελώς. Και στην πολιτεία και στην κυβέρνηση κυριαρχεί η μονοκρατορία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος μάλιστα δεν εκλέγεται από το λαό άμεσα, αλλά από το Κοινοβούλιο, είναι μονοπρόσωπος. Ο Πρωθυπουργός ως μονοκράτωρ αποφασίζει μόνος για τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου και για το πότε θα γίνουν εκλογές. Ο κάθε Υπουργός αποφασίζει και ενεργεί μόνος. Η μονοκρατορία σ’ απόλυτη εφαρμογή.
Η συλλογικότητα νοθεύεται με τις εξουσίες οι οποίες δίνονται στον πρώτο άρχοντα, είτε είναι Πρωθυπουργός, είτε Υπουργός, είτε Περιφερειάρχης, είτε Δήμαρχος. Σ’ όλες δηλαδή, τις βαθμίδες διοίκησης, διότι η Αυτοδιοίκηση έχει καταργηθεί, με τον «Καλλικράτη» και είναι ανύπαρκτη.

Δεν υπάρχει, επίσης, διάκριση εξουσιών. Εκλέγεται η Βουλή η οποία και νομοθετεί και εκλέγει την Κυβέρνηση. Η κυβέρνηση και νομοθετεί και κυβερνά και ορίζει τη δικαστική αρχή, την οποία δεσμεύει με το κυβερνητικό Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Το εκλογικό σύστημα, με το οποίο διεξάγονται οι εκλογές, δεν είναι η απλή αναλογική, αλλά ένα νοθευμένο εκλογικό σύστημα, το οποίο με το φράχτη του 3% εμποδίζει τη συμμετοχή στο Κοινοβούλιο και πολιτικών δυνάμεων, που δεν συγκεντρώνουν το ποσοστό αυτό. Στην ουσία καταργείται η έννοια της αντιπροσωπευτικότητας της οποίας πρεσβεύει το κυρίαρχο σύστημα διακυβέρνησης της χώρας.

Το πιο εξωφρενικό, όμως, είναι ό,τι από τα κόμματα που θα υπερβούν το 3% και θα βρίσκονται στη Βουλή, αφαιρούνται 40 έδρες και προσφέρονται στο πρώτο κόμμα, ώστε να αποκτήσει τη δεδηλωμένη και να γίνει κυβέρνηση. Η ισότητα την οποία διακηρύσσει αυτό το ίδιο το ΣΥΝΤΑΓΜΑ το οποίο εκφράζει το σημερινό πολιτικό κατεστημένο καταργείται κατάφωρα.

Για όλους αυτούς τους λόγους έχει αρχίσει και δημιουργείται ένα αξιόλογο κίνημα, σ’ όλη την Ελλάδα, το οποίο επιδιώκει αυτό πού ορίζεται στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος: «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία».

Αγωνίζεται, δηλαδή, να γίνει πραγματικότητα και να κυριαρχήσει η αρχή: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, ανήκουν στο Λαό και ασκούνται από τον ίδιο το Λαό».

Για τον τρόπο που θα γίνει η άσκηση της εξουσίας έχει αρχίσει η έρευνα και η μελέτη και έχουν κατατεθεί οι πρώτες προτάσεις για να σταματήσει ο σφετερισμός της λαϊκής κυριαρχίας, όπως:

• Θεμέλιο της εξουσίας είναι οι λαϊκές συνελεύσεις.
• Όλα τα εκτελεστικά όργανα, που εκλέγονται με την απλή αναλογική, δεν αποφασίζουν, αλλά υλοποιούν τις αποφάσεις των συνελεύσεων. Η θητεία τους είναι ενιαύσια και μπορούν να ανακληθούν, όποτε αποφασίσει η λαϊκή συνέλευση.
• Διαχωρισμός των εξουσιών.
• Καταργούνται οι εξ επαγγέλματος πολιτικοί.
• Αποκλείεται η εκλογή για δεύτερη φορά στο ίδιο όργανο.

Συμπερασματικά
Με βάση τα παραπάνω η ουσιαστική αιτία που έχει φέρει την Ελλάδα σ’ αυτή την κατάσταση, με την οικονομική κρίση και την κρίση θεσμών, είναι η έλλειψη εθνικής κυριαρχίας.
Η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας είναι πια ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Επίσημα έχει αναφερθεί από την τ. Πρόεδρο της Βουλής Άννα Ψαρούδα Μπενάκη κατά την ανακήρυξη του Κάρολου Παπούλια ως Προέδρου Δημοκρατίας στις 12 Μαρτίου 2005.
Το έχουν δηλώσει, επίσης, κατ’ επανάληψη οι διοικούντες το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα οι Υπουργοί της Γερμανίας.
Συνεπώς το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η απόκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας της. Όσο γρηγορότερα την κατακτήσει, τόσο γρηγορότερα θα απαλλαγεί και από την κρίση θεσμών και από την οικονομική κρίση και θα απελευθερωθεί από την τραγωδία την οποία υφίσταται."
Πηγή tvxs.gr

Από το Debtocracy στην Catastroika

Από τη Χρεοκρατία στην... Καταστρόικα

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ε» της Κ.Ε 29/10/2011 Ήταν αρχές του 1989 όταν ο Γάλλος ακαδημαϊκός Ζακ Ρουπνίκ κάθισε μπροστά στον υπολογιστή του προκειμένου να ετοιμάσει μια έκθεση για την πορεία των τελευταίων οικονομικών μεταρρυθμίσεων στη Σοβιετική Ένωση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Και ο όρος που σκαρφίστηκε για να περιγράψει τον επιθανάτιο ρόγχο μιας αυτοκρατορίας άκουγε τότε στο όνομα Καταστρόικα. Στα χρόνια του προέδρου Γιέλτσιν, όταν η Ρωσία πραγματοποιούσε ίσως το μεγαλύτερο και πιο αποτυχημένο πείραμα ιδιωτικοποιήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας, δημοσιογράφοι του Γκάρντιαν έδωσαν άλλο νόημα στον όρο του Ρουπνίκ. Η καταστρόικα έγινε συνώνυμο της ολοκληρωτικής διάλυσης μιας χώρας από τις δυνάμεις της αγοράς, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της ραγδαίας επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της. Μονάδα μέτρησης της Καταστρόικα ήταν πλέον η ανεργία, η κοινωνική εξαθλίωση, η μείωση του προσδόκιμου ζωής αλλά και η δημιουργία μιας νέας κάστας ολιγαρχών που αναλαμβάνει την εξουσία της χώρας. Λίγα χρόνια αργότερα η αντίστοιχη επιχείρηση μαζικών ιδιωτικοποιήσεων στην ενοποιημένη Γερμανία, που σήμερα παρουσιάζεται ως πρότυπο για την Ελλάδα, δημιούργησε εκατομμύρια ανέργους και ορισμένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς στην ευρωπαϊκή ιστορία. Αυτή ακριβώς η καταστρόικα έρχεται τώρα και στην Ελλάδα, την «τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης», όπως αρέσκονται να την χαρακτηρίζουν οι βουλευτές και οι υπουργοί της «σοσιαλιστικής» μας κυβέρνησης. Είναι η λογική συνέπεια και συνέχεια της «χρεοκρατίας» και ως εκ τούτου η λογική συνέχεια του πρώτου μας ντοκιμαντέρ που αναζητούσε τις αιτίες που δημιούργησαν την κρίση χρέους στην Ελλάδα και ολόκληρη την ευρωπαϊκή περιφέρεια. Η Καταστρόικα όμως δεν είναι μια ασθένεια που χτυπά μόνο όσες χώρες αλλάζουν ριζικά το οικονομικό τους σύστημα, όπως η Ρωσία. Ίσως μάλιστα οι πιο αποτυχημένες μορφές ιδιωτικοποιήσεων να συνέβησαν σε οικονομικές υπερδυνάμεις που θεωρητικά είχαν την οικονομική ισχύ να ελέγξουν τις αρνητικές επιπτώσεις. Την Καταστρόικα τη συναντάς στη μεταθατσερική Βρετανία, που έβλεπε τους πολίτες της να σκοτώνονται σε δυστυχήματα στα ιδιωτικοποιημένα δίκτυα σιδηροδρόμων. Τη βρίσκεις στα ιδιωτικά ταχυδρομεία της Ολλανδίας, όπου οι ταχυδρόμοι σου χτυπάνε την πόρτα δυο και τρεις φορές τς ημέρα. Κατά μια έννοια την εντόπιζε κανείς ακόμη και στην Καλιφόρνια, που άφησε τους κατοίκους της χωρίς ρεύμα όταν απελευθέρωσε την αγορά ενέργειας αφήνοντας το δίκτυο χωρίς κεντρικό δημόσιο έλεγχο. Σε καμία περίπτωση όμως οι επιπτώσεις δεν είναι τόσο άμεσες και τόσο τρομακτικές όσο στις χώρες που έχουν πέσει στην παγίδα ξένων δανειστών και υποχρεώνονται να προχωρήσουν σε μαζικές αποκρατικοποιήσεις. Η διαδικασία ξεπουλήματος που θα ακολουθηθεί στην Ελλάδα έχει δοκιμαστεί αρκετές φορές σε ανάλογες περιπτώσεις. Οι ίδιοι άνθρωποι που αναλάμβαναν το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής έχουν στήσει σήμερα τα γραφεία τους σε χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας – και οι καλύτεροι από αυτούς βρίσκονται εδώ και μήνες στην Αθήνα. Η διαδικασία ακολουθεί πάντα τα ίδια ακριβώς βήματα: Αρχικά οι κυβερνήσεις σε συνεργασία με τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ξεκινούν μια άγρια επίθεση εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι εμφανίζονται ως υπεύθυνοι για όλα τα οικονομικά δεινά της χώρας. Ο μύθος του υπερδιογκωμένου δημόσιου τομέα συχνά βασίζεται στη διαστρέβλωση στοιχείων από οργανισμούς που στηρίζονται (σε) και στηρίζουν την εκάστοτε κυβέρνηση. Παράλληλα συγκεκριμένοι δημόσιοι οργανισμοί εγκαταλείπονται συνειδητά στη μοίρα τους, εξοργίζοντας τους πολίτες με την αναποτελεσματικότητά τους. Και η διαδικασία ολοκληρώνεται με την πώληση ακόμη και των κερδοφόρων δημόσιων οργανισμών σε ένα κλάσμα της αξίας τους. Η ομάδα της Καταστρόικα ταξιδεύει ήδη σε αρκετά σημεία του πλανήτη συλλέγοντας εικόνες, πληροφορίες και υλικό για τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων που ακολουθήθηκαν στις πιο αναπτυγμένες χώρες της γης. Ο απολογισμός δεν είναι ποτέ άσπρος ή μαύρος. Το παλιό σχήμα του «κοινωνικού χαρακτήρα» του δημοσίου τομέα απέναντι στον απάνθρωπο πρόσωπο της ελεύθερης αγοράς είναι εξίσου απλουστευτικό με τις θεωρίες του Μίλτον Φρίντμαν για την ανάγκη να ιδιωτικοποιήσουμε και τον αέρα που αναπνέουμε. Η περίπτωση της Ελλάδας όμως ξεπερνά την απλή θεωρητική συζήτηση για το ρόλο του κράτους στην οικονομία. Το μεγάλο ταξίδι του Debtocracy Κυριακή 29 Μαΐου στην υπό κατάληψη Placa Catalunya στην καρδιά της Βαρκελώνης. Περίπου τέσσερις χιλιάδες Indignados έχουν συγκεντρωθεί για να ακούσουν τους δημιουργούς του Debtocracy, την ίδια ακριβώς περίοδο που φουντώνει το κίνημα των Αγανακτισμένων στην Ελλάδα. Σχεδόν ένα μήνα αργότερα, το σκηνικό επαναλαμβάνεται σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο της σχολής SOAS του πανεπιστημίου του Λονδίνου. Και, μία ημέρα μετά, βρισκόμαστε στα κεντρικά γραφεία της εφημερίδας Guardian, προσκαλεσμένοι της αρχισυντακτικής ομάδας για να παρουσιάσουμε τη δική μας οπτική στην ελληνική κρίση χρέους. Κανένα από τα μέλη της ομάδας δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από επτά μήνες την απήχηση που θα είχε ένα ντοκιμαντέρ 74 λεπτών. Ίσως γιατί βαθιά μέσα μας φοβόμασταν ότι απλώς κομίζαμε γλαύκα εις Αθήνας -ιδέες και οι θεωρίες που είχαν διατυπωθεί με επάρκεια από διακεκριμένους επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν έφταναν ποτέ σε ευρύτερο ακροατήριο. Το ίδιο συναίσθημα έκπληξης μας διακατείχε και όταν εθελοντές από διάφορες χώρες ζητούσαν την άδεια να υποτιτλίσουν και να προβάλουν το Debtocracy. Πώς καταλήξαμε να μας ζητούν υπότιτλους στα σέρβικα και στα ιαπωνικά, αναρωτιόμασταν. Οι 4-5 χιλιάδες θεατές που περιμέναμε να παρακολουθήσουν συνολικά τη δουλειά μας έγιναν μισό εκατομμύριο σε μία εβδομάδα και σχεδόν δυο εκατομμύρια σε μερικούς μήνες. Το Debtocracy προβλήθηκε στις πλατείες των Αγανακτισμένων σε όλη την Ευρώπη και τράβηξε την προσοχή μέσων ενημέρωσης από το CNN και το Telesur μέχρι τη Liberation και το BBC. Έγινε μεταπτυχιακή εργασία και αναφορά σε πανεπιστήμια.   Δεν είμαστε εμείς σε θέση να κρίνουμε εάν το ντοκιμαντέρ εκπλήρωσε τους στόχους του, αν ήταν καλό ή κακό, ενδιαφέρον ή βαρετό. Η απρόσμενη ανταπόκριση του κοινού όμως, όπως και λυσσώδης αντίδραση των νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών δυνάμεων, μας έπεισε ότι έπρεπε να υπάρχει συνέχεια με ένα νέο ντοκιμαντέρ. Και έτσι γεννήθηκε η ιδέα της Καταστρόικα. Το πείραμα μιας άλλης δημοσιογραφίας Ντοκιμαντέρ όπως το Debtocracy δεν φιλοδοξούν να αποτελέσουν φορείς της απόλυτης αλήθειας (ποια είναι άραγε αυτή;) αλλά εκφραστές μιας συγκεκριμένης και συγκροτημένης άποψης. Είναι μια διαφορετική ματιά την οποία παραγκωνίζουν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και η οποία πέφτει στο τραπέζι για να προκαλέσει διάλογο. Για άλλη μια φορά ξεκαθαρίζουμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν θα αναζητήσουμε την υποτιθέμενη «αντικειμενικότητα» των δελτίων των 8 και την ισορροπημένη παρουσίαση όλων των απόψεων. Αυτή την «αντικειμενικότητα» την αφήνουμε στους σχολιαστές των μεγάλων εφημερίδων, τους αδέκαστους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και τους τηλεοπτικούς ευαγγελιστές της απόλυτης αλήθειας. Εμείς αφήνουμε το ρεπορτάζ να διαμορφώσει μια συγκεκριμένη άποψη, την οποία παρουσιάζουμε. Το μεγάλο πείραμα του Debtocracy ήταν να πραγματοποιήσουμε μια έρευνα απολύτως ανεξάρτητη, γεγονός που θα εξασφάλιζε η χρηματοδότηση του κοινού. Αυτή τη φορά όμως πιστεύουμε ότι το πείραμα πρέπει να προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο. Για το Debtocracy κανένας από τους βασικούς συντελεστές, συμπεριλαμβανομένης και της εταιρείας παραγωγής, δεν έλαβε ούτε ένα ευρώ. Όλα τα έσοδα δόθηκαν για τις ανάγκες των αποστολών στο εξωτερικό, για τεχνική υποστήριξη του ντοκιμαντέρ αλλά και για το κόστος προώθησης. Γι΄ αυτό το λόγο άλλωστε, όταν καλύφθηκαν οι βασικές ανάγκες παραγωγής, καλέσαμε τον κόσμο να σταματήσει να στέλνει χρήματα ενώ υποσχεθήκαμε πως ότι είχε περισσέψει θα χρησιμοποιούνταν στην επόμενη παραγωγή - όπως και γίνεται. Ήταν ίσως το πρώτο επιτυχημένο πείραμα, τέτοιων διαστάσεων, τα τελευταία χρόνια. Για εμάς ήταν μάλλον ένα μίγμα επαγγελματικού πείσματος και προσωπικής πολιτικής επιλογής που μας οδήγησε σε αυτή τη στάση. Αυτό όμως δεν είναι το μοντέλο της εναλλακτικής δημοσιογραφίας που οραματιζόμαστε. Πιστεύουμε ότι εναλλακτική δημοσιογραφία μπορεί και πρέπει να γίνεται από επαγγελματίες δημοσιογράφους οι οποίοι θα πληρώνονται για τη δουλειά τους απευθείας από τους πολίτες και θα εργάζονται για τους πολίτες. Μήπως αυτό δεν είναι άλλωστε και το όραμα τόσων και τόσων δημοσιογράφων που μαζευόμαστε (δυστυχώς συνήθως μετά την απόλυση κάποιου συναδέλφου) και συζητάμε να στήσουμε μια εφημερίδα των συντακτών, ένα ραδιόφωνο των παραγωγών κ.ο.κ; To Debtocracy και η Catastroika δεν είναι δηλαδή δημιούργημα της δημοσιογραφίας των πολιτών (την οποία τιμούμε και ενισχύουμε) ούτε το πρώτο ντοκιμαντέρ «ρεφενέ» όπως το χαρακτήρισαν «ναυαρχίδες» του ελληνικού Τύπου. Είναι απλώς η απόδειξη ότι οι πολίτες είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν επαγγελματίες δημοσιογράφους για να εργαστούν με απόλυτη ανεξαρτησία.  Για την Infowar productions και το Thepressproject.gr που θα αναλάβουν την παραγωγή του ντοκιμαντέρ, αυτό είναι μεγάλο στοίχημα. Για το λόγο αυτό αποφασίσαμε ότι εάν και όταν καλυφθούν τα απαραίτητα έξοδα της παραγωγής θα πρέπει να υπάρξει μια αμοιβή και για τους βασικούς συντελεστές. Το ύψος της θα καθοριστεί από όλους εσάς, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα ξεπερνά τα προβλεπόμενα από τη συλλογική σύμβαση εργασίας. Απέναντι στα μεγάλα «μαγαζιά» που αποφάσισαν να καταστρατηγήσουν τις συλλογικές συμβάσεις, πριν ακόμη το επιχειρήσει η κυβέρνηση, εμείς αναζητούμε ένα μοντέλο που θα μπορεί να συντηρήσει τους επαγγελματίες του χώρου, είτε είναι δημοσιογράφοι ή τεχνικοί. Οι κανόνες που θέτουμε για τη χρηματοδότηση του Catastroika είναι σαφείς και ξεκάθαροι, όπως συνέβη και με το Debtocracy: Δεχόμαστε εισφορές από πολίτες και συλλογικότητες (εργατικά σωματεία, φοιτητικές ενώσεις, κτλ) αλλά όχι από εταιρείες και κόμματα. Στην ηλεκτρονική μας σελίδα www.catastroika.com θα παρουσιάζουμε το κόστος του εξοπλισμού και κάθε αποστολής αλλά και τα έσοδα από τη συνεισφορά των πολιτών που θα γίνεται μέσω Paypal και τραπεζικού λογαριασμού.  Δεν ζητάμε όμως μόνο οικονομική βοήθεια. Κάθε συμπαραγωγός μπορεί να συμβάλει και με προτάσεις ή ιδέες για ρεπορτάζ. Για άλλη μια φορά το ντοκιμαντέρ, θα κυκλοφορήσει στο Ιντερνετ χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης. Άλλωστε για τους δημιουργούς του Debtocracy η μεγαλύτερη ανταμοιβή ήταν οι δωρεάν προβολές που πραγματοποιήθηκαν από την πλατεία Συντάγματος μέχρι αίθουσες στην Μαλαισία ή την Ισλανδία. Εφημερίδες, περιοδικά και τηλεοπτικοί σταθμοί θα μπορούν να διανείμουν και να προβάλουν την Catastroika - όπως έκαναν δηλαδή και με το Debtocracy τηλεοπτικά δίκτυα από την Ιαπωνία και την Πορτογαλία μέχρι τη Ρουμανία και ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Δεν θα μας εκπλήξει βέβαια εάν και αυτή τη φορά δεν θα βρεθεί ούτε ένα ελληνικό κανάλι εθνικής εμβέλειας να μεταδώσει ένα ντοκιμαντέρ που του προσφέρεται δωρεάν. Ίσως απλώς να μην τους αρέσει η δουλειά μας. Ίσως πάλι η σιγή τους ίσως και να αποτελεί επιβεβαίωση ότι πειράξαμε μια ευαίσθητη χορδή του μιντιακού κατεστημένου. Η δωρεάν διάθεση της Catastroika δεν αποτελεί απλώς «υποχρέωσή» μας απέναντι στους συμπαραγωγούς μας. Είναι βαθύτερη ιδεολογική και, αν θέλετε, φιλοσοφική πεποίθησή μας ότι κάθε προϊόν πνευματικής δημιουργίας πρέπει να είναι ελεύθερα διαθέσιμο σε όλους. Προφανώς, το σημερινό οικονομικό σύστημα, ενώ στηρίζεται όλο και περισσότερο στην παραγωγή και τη διαχείριση πληροφορίας, αδυνατεί από τη φύση του να βρει έναν τρόπο για να εξασφαλίσει την ανταμοιβή των δημιουργών πληροφορίας. Πρόκειται, ίσως για ένα ακόμη ένα αδιέξοδο στη διαδικασία ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων της οικονομίας, που σύντομα θα απειλήσει τα θεμέλια του κυρίαρχου συστήματος. Γιατί, ως γνωστόν, κάθε σύστημα που εμπόδισε την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων κατέρρευσε –ρωτήστε και τους φεουδάρχες. Η ομάδα της Καταστροικα Δείτε το πρώτο τρέιλερ του Catastroika και μάθετε πώς μπορείτε να γίνετε συμπαραγωγοί στο www.catastroika.com