Διαδήλωση υποστήριξης του δίκαιου αγώνα για ελευθερία της Παλαιστίνης - Πάρος

Ιπτάμενοι μπάτσοι πάνω απ’ τον κόσμο [1]

Ένας νέος τύπος πολέμου, που ανταγωνίζεται σε τεχνολογικά μέσα και επιστημονική ακρίβεια τους προγενέστερους είναι γεγονός. Τα συμβατικά όπλα δεν είναι επαρκή, διότι για την παγκόσμια κυριαρχία ενέχουν την πιθανότητα του απρόβλεπτου. Ο πανοπτικός έλεγχος είναι αυτός που μπορεί να φέρει νέα δεδομένα και να κάνει τη διαφορά, όταν η έκβαση μιας μάχης κρίνεται στις λεπτομέρειες. Ο πόλεμος εδώ και καιρό είναι πόλεμος της πληροφορίας.

Οι «προλετάριοι» του Παβλώφ

Το ρολόι δείχνει στον τοίχο πέντε παρά τέταρτο. Δεν του είπαν τίποτε περί υπερωρίας σήμερα. Βαδίζει λοιπόν αργά, κατευθυνόμενος προς τον σταθερό λειαντήρα. Ανοίγει τον διακόπτη και βάζει την γεμάτη ξερούς στόκους σπάτουλα στην βούρτσα, για να καθαρίσει. Τα μάτια δεν συναντούν τα χέρια του∙ η κίνηση συμβαίνει αυτόματα, όπως και η περιστροφή της βούρτσας. Κοιτάζει τους δείκτες του φθηνού κινέζικου ρολογιού, που χαράσσουν επίμονα το ακριβές του χρόνου. Η σπάτουλα είναι τώρα πεντακάθαρη∙ σαν καινούρια, που λένε. Δεν χρειάστηκε καν να την κοιτάξει∙ τόσες και τόσες φορές που έχει επαναλάβει την ίδια κίνηση, υπολογίζει πλέον άριστα τον απαιτούμενο χρόνο∙ πέντε λεπτά. Την βάζει στην τσέπη και κατηφορίζει…

Απαγορεύεται το απαγορεύεται;

Φαίνεται ότι οι ευρωπαίοι έχουν περάσει προ πολλού απ’ το γνωστό σύνθημα του Μάη του ’68, που επιθυμούσε να άρει κάθε απαγόρευση απ’ την καθημερινή ζωή (απαγορεύεται το απαγορεύεται), στο απαγορεύονται τα πάντα. Έτσι, σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη κάνουν την εμφάνισή τους μια σειρά νόμων, που ενώ φαίνονται υπερβολικοί και παράλογοι, αποτελούν και μια δοκιμή για το ποια είναι τα όρια της λογικής των υπηκόων της ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας.

Παλαιστίνη: Το μιλιταριστικό ιδεολόγημα του σιωνιστικού κρατισμού

Το μακελειό που διαδραματίζεται τις τελευταίες ημέρες στην λωρίδα της Γάζας, δεν είναι απλώς μια από τις πλέον αιματηρές δράσεις των σιωνιστών ενάντια στους παλαιστίνιους. Θα ήταν λάθος να ειδωθεί ως κάτι ξεκομμένο από το παγκόσμιο εξουσιαστικό γίγνεσθαι∙ πως θα μπορούσε άλλωστε; Έτσι κι αλλιώς, από το λυκαυγές του πολιτισμού και δώθε, οι κρατικές οντότητες δεν υπήρξαν ποτέ τους αυτάρκεις∙ χρειάζονταν είτε κατακτητικούς πολέμους, είτε εμπορικές συναλλαγές είτε και τα δυο, για να διατηρήσουν τα σκήπτρα και να κρατήσουν τους εξουσιαζόμενους στα δεσμά. Πόσο μάλλον σήμερα, όταν η γη έχει μετατραπεί από την κυριαρχία σε «πλανητικό χωριό», με ουσιαστικό σκοπό την πλήρη υποταγή της ανθρωπινότητας στην λεγόμενη νέα τάξη πραγμάτων. Εν ολίγοις, οι εκατόμβες νεκρών στην Παλαιστίνη, ας θεωρηθούν ως αναπόσπαστο κομμάτι της τρίτης παγκόσμιας ανθρωποσφαγής, που ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος της δεύτερης και συνεχίζεται αδιάκοπα μέχρι τώρα. Πεδίο ξεκαθαρίσματος των εξουσιαστών είναι εδώ και δεκαετίες όλη η υδρόγειος. Δίχως βεβαίως την καλπάζουσα εξέλιξη της τεχνολογίας, ουδέποτε τα μπλοκ κυριαρχίας θα διέθεταν τις δυνατότητες να διευρύνουν σε τέτοιο βαθμό την υποταγή ανθρώπου και φύσης.

Για τις πόλεις, που ποτέ δεν κοιμούνται

Οι κύκλοι του φωτός, η εναλλαγή της μέρας και της νύχτας γιορτάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν ως μια έκφραση του κύκλου της ζωής από πολλούς λαούς. Οι γιορτές της ισημερίας, οι τελετές για τη μεγαλύτερη μέρα και νύχτα, για το καλοκαίρι και τις δραστηριότητές του και βέβαια οι γιορτές της άνοιξης. Οι μέρες και οι εποχές με τις ιδιαιτερότητές τους σηματοδοτούσαν το πέρασμα σε μια νέα φάση. Ίχνη απ’ τις γιορτές αυτές φτάνουν μέχρι σήμερα. Ωστόσο, για να είμαστε ειλικρινείς, λίγα πια έχουν απομείνει απ’ τις εναλλαγές αυτές, για να γιορτάσουμε.

Ουγκάντα: η πολιτική γεωγραφία της πείνας

Οι εργαστηριακές τροφές, που παρουσιάζονται υποτίθεται ως μάνα εξ ουρανού, προκειμένου να λύσουν τα προβλήματα υποσιτισμού του πλανήτη, είναι το νέο τυρί στην φάκα του τεχνοβιομηχανικού πολιτισμού. Μετά από χρηματοδότηση του ιδρύματος του Μπιλ Γκέιτς, οι έρευνες του τεχνολογικού τμήματος του πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ (Αυστραλία) βρήκαν εφαρμογή στην Ουγκάντα. Η πρώτη εσοδεία γενετικά τροποποιημένων μπανανών, οι οποίες είναι πλουσιότερες απ’ τις κανονικές σε βιταμίνη Α, στάλθηκαν στην χώρα που βασίζει τη διατροφή της κατά 70% σε αυτές.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΥΝΤΟΝ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ

Απάντηση του Προυντόν στην επιστολή του Μαρξ

Λυών, 17 Μαΐου 1846

Αγαπητέ μου Μεσσιέ Μαρξ,

Μουντιάλ-Αλάνα: 0-1

Μια σύντομη ιστορία του ποδοσφαίρου

και η ένταξή του σε εξουσιαστικούς μηχανισμούς

«Η εξουσία είναι πάντα ευτυχισμένη κάνοντας το ποδόσφαιρο φορέα μιας διαβολικής υπευθυνότητας για την αποβλάκωση των μαζών».
Ζαν Μποντριγιάρ

Η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ για την αλητεία

Ο πατέρας της Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ (1877-1904) ήταν αναρχικός, και την ανέθρεψε ως αναρχική. Έζησε τη ζωή τού άσκοπα περιφερόμενου και αλήτη και πέθανε από ασθένεια πριν πατήσει τα 30. Άφησε πίσω της μερικά εμπνευσμένα γραπτά. Λίγο πριν το θάνατό της η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ έγραφε: “Κανείς δεν έζησε περισσότερο από μένα την κάθε μέρα, κανείς δεν εξαρτιόταν τόσο από την τύχη. Είναι η αναπόδραστη αλυσίδα των γεγονότων που μ’ έφερε σ’ αυτό το σημείο, παρά εγώ που προκάλεσα να συμβούν αυτά τα πράγματα”. Η ζωή της έγινε ταινία από τη Ματίλντα Μέι στην ομώνυμη ταινία του 1991 “Ιζαμπέλ Εμπερχαρτ” στην οποία συμπρωταγωνίστησε ο Πήτερ Ο’ Τουλ.

Περιφρονώντας τον θάνατο: Οι ομιλίες του Τεκούμσε

Ο Τεκούμσε υπήρξε αρχηγός-σύμβουλος της φυλής των Σάονι, αλλά και μιας ευρείας ομοσπονδίας[1] ελεύθερων φυλών. Το όνομά του, στην γλώσσα της φυλής του, σημαίνει διάττων αστέρας και πάνθηρας στην άκρη τ’ ουρανού[2]. Ήρθε στον κόσμο μια μέρα του Μαρτίου το 1768. Πολέμησε σε αναρίθμητες μάχες τον λευκό κατακτητή, επιδεικνύοντας θάρρος και αυταπάρνηση. Έζησε περήφανα, δίχως ο φόβος να του σκιάζει το μέτωπο, βαδίζοντας με τα μοκασίνια του στο χώμα ως ελεύθερος άνθρωπος. Όρισε την ουσία της ζωής του, εμπνεόμενος από την απολίτιστη ηθική των προγόνων του. Οι σύντροφοι του πίστευαν πως τον περιέβαλε μιαν αύρα μεγάλης δύναμης κι ακόμη και οι εχθροί του τον θαύμαζαν.

Τα «μέταλλα» που δεν σκουριάζουν και το εναλλακτικό βασίλειον του Θερμαϊκού

Πες μου πες μου Αντονιόνι

το πεπρωμένο εκείνων των παιδιών

που γεννηθήκαν και θα γεννιούνται

κάτω από τον αστερισμό των σκουπιδιών,

κάτω από το μαγνητισμό των απορριμμάτων

Ποιο το περιεχόμενο των ποιημάτων,

η αγάπη τους για την Ωραία

ή για το Τέρας;

Λένα Πλάτωνος, Σκουπίδια πέραν της ατμόσφαιρας

Η κίνηση της ελευθερίας

Το διαρκές χάος στην φύση, στο σύμπαν, ρέει ακατάπαυστα δημιουργώντας συνεχώς νέες καταστάσεις, καινούργιες πραγματικότητες, έτσι και στις ανθρώπινες σχέσεις μη μπορώντας να ξεφύγουν από τις "νόρμες" της φύσης και τα όρια/μη όρια που υπάρχουν εκ φυσικού, η εξέγερση φτάνει στο αποκορύφωμα της, αγγίζοντας την αναρχία, μόνο μέσα από την συνεχή ανανέωση των νορμών που συμφωνούνται από την κοινότητα, είναι μια ασταμάτητη αναδημιουργία και καταστροφή των πάντων, μόνο μέσα από την αμφισβήτηση κάθε τάξης που θεσμίζεται μπορεί να διευρύνεται η ελευθερία όλων και η γη πλέον να κατοικείται από αυτεξούσιους ανθρώπους χωρίς ιεραρχία, κυριαρχία, εξουσία και οτιδήποτε εμποδίζει την ελεύθερη διαμόρφωση των ατόμων.

Άπαντα προς πώληση σε τιμές ευκαιρίας

Αλλάζουν πλέον οι χάρτες ή τουλάχιστον θα έπρεπε να αλλάξουν. Δύο από αυτούς που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τη φράση που ακούμε συχνά σε περιόδους εκπτώσεων: το αφεντικό τρελάθηκε! Οι τρεις αυτές λέξεις συμπυκνώνουν επαρκώς όχι μόνο τα ελλείμματα (οικονομικής φύσεως κυρίως), περί ων ο λόγος πολλάκις γίνεται, αλλά και για πλεονάσματα κρατικής θέλησης και διεθνούς συνεργασίας, προκειμένου να είναι αποτελεσματικότερη η κάθε είδους δυνατή εκμετάλλευση. Η ελλαδική επικράτεια, πράγματι, βρίσκεται σε περίοδο εκπτώσεων αυτό τον καιρό.

«Ο Μουχίκα κάνει τώρα μια αντεπανάσταση»

ΧΟΡΧΕ ΣΑΜΠΑΛΣΑ, πρώην ηγετικό στέλεχος των Τουπαμάρος

Συναντήσαμε τον Χόρχε Σαμπάλσα, τον «ασυμβίβαστο επαναστάτη των Τουπαμάρος», λίγες ώρες μετά την επιτυχημένη εκδήλωση-συζήτηση «Οι μάχες του χτες, οι προκλήσεις του σήμερα», με αφορμή το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Το άλλοτε κορυφαίο στέλεχος του κινήματος επισημαίνει ότι «η πλειοψηφία των Τουπαμάρος συνεχίζουν.

Ξεκουρδίζοντας τα όργανα της πολιτικής

Η πολιτική παραπαίει… ας την αφήσουμε να πεθάνει!
[Από το έντυπο, της ομώνυμης αναρχικής ομάδας, Πρόκληση σε στάση, τεύχος 4, Θεσσαλονίκη, Νοέμβρης ’95]

Η συμμορία των 28 και ο «βαλκανιομάχος» Βαγγέλης

Στις 24 Ιουνίου συνεδρίασε το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, που τελικά πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες και όχι στη Θεσσαλονίκη, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί μέσα στον χειμώνα. Τα βασικά θέματα ήταν τα κράτη που θα ετίθεντο υπό ένταξη και η «συνεννόηση» με την Τουρκία για το κυπριακό. Ο Βενιζέλος προέδρευσε του Συμβουλίου και χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα σημαντική την απόφαση να τεθεί η Αλβανία σε καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη στην Ε.Ε., καθώς άλλα κράτη, όπως η Σλαβομακεδονία, είναι στο αντίστοιχο καθεστώς από το 2005. Υπήρξε μελιστάλακτος στις δηλώσεις του σχετικά με τα πρόσφατα «στέρεα» βήματα του αλβανικού κρατισμού προς την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» κι έστειλε μηνύματα «εγκάρδιας φιλίας» στους αλβανούς συναδέλφους του. Βεβαίως, η μόνη «φιλία» ανάμεσα σε κράτη είναι σε επίπεδο πολιτικών συστημάτων και συνένωσης συμφερόντων.

Παρασιτικοί Οργανισμοί

Κατάληξη της πλήρους κυτταρικής εκπροσώπησης είναι ο καρκίνος. Η δημοκρατία είναι καρκινωματική, κι ο καρκίνος είναι οι δημόσιες υπηρεσίες της. Τέτοιες υπηρεσίες βρίσκουν το έδαφος παντού μέσα στο κράτος να ριζώσουν, γίνονται όγκοι κακοήθεις σαν την Υπηρεσία  Δίωξης Ναρκωτικών , κι όλο και μεγαλώνουν πιο πολύ, μονίμως πολλαπλασιαζόμενοι διά της αντιγραφής, μέχρι που στραγγαλίζουν μια και καλή τον ξενιστή εκτός κι αν τους ελέγξουν ή χειρουργικώς τους αφαιρέσουν. Οι υπηρεσίες του Δημοσίου δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τον ξενιστή τους, καθότι γνήσιοι παρασιτικοί οργανισμοί.

Ο σύγχρονος εντοιχισμός

Η γλώσσα της εξουσίας ποτέ δεν λέει την αλήθεια. Είναι μια μηχανή παραγωγής ψέματος που πρέπει να φανεί όσο γίνεται πιο αληθοφανές. Λένε εκσυγχρονισμό και εννοούν επιστροφή στον Μεσαίωνα. Ακόμα έχουμε την ελεύθερη αγορά που σημαίνει δικτατορία των πολυεθνικών. Μας μιλούν για ανάπτυξη και στην πραγματικότητα είναι η εξαθλίωση ενός λαού. Και, φυσικά, δημοκρατία σημαίνει ΜΑΤ. Τώρα μας μιλούν για φυλακές υψηλής ασφαλείας.

Πάρος: Παρέμβαση Ενάντια στις Φυλακές τύπου Γ'

Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε σήμερα, 2-7-14, από αλληλέγγυους, στην κεντρική πλατεία Μαντώ Μαυρογένους, στην Παροικία της Πάρου.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Δύσθυμη αναγέννηση:[1] H περίπτωση του Giordano Bruno

Η νυχτοπεταλούδα τον θάνατο δεν αντικρίζει, όσο πετάει μπροστά,

μέσα στο μεγαλείο της ζωντανής φλόγας·

η καρδιά, διψασμένη, στα κρυστάλλινα νερά αγωνίζεται

ούτε προσέχει την άτρακτο ούτε φοβάται τον στόχο του κυνηγού·

το δειλό πουλί, επιστρέφοντας από πάνω,

για να ενωθεί με τους συντρόφους του, δεν βλέπει ότι το δίχτυ πλησιάζει […]

Giordano Bruno, Ανταμοιβή