ΚΚΕ: Κοινωνική αλληλεγγύη ή αντικαπιταλιστική ρητορεία;

ΚΚΕ: Κοινωνική αλληλεγγύη ή αντικαπιταλιστική ρητορεία; Με ανακοίνωσή της στον τοπικό Τύπο, η Νομαρχιακή Επιτροπή Άρτας-Λευκάδας-Πρέβεζας του ΚΚΕ ζητά από τους πολίτες και τους γιατρούς της Πρέβεζας να μην ανταποκριθούν στην έκκληση για φάρμακα και εθελοντική φροντίδα (!), κι αυτό διότι, σύμφωνα με το ΚΚΕ, πίσω από τον φλύαρο ανθρωπισμό της η «Πρωτοβουλία για το Κοινωνικό Ιατρείο στην Πρέβεζα» επιχειρεί να αθωώσει τον καπιταλισμό...  

Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου

Μια απεργία που απαιτεί την αύξηση μισθών ή την ανάκληση απολύσεων θέτει τους εργαζόμενους μπροστά σε δύο ζητήματα: ένα “πολιτικό” και ένα “πρακτικό-κοινωνικό”. Το πρώτο, βεβαίως, είναι να κερδίσει η απεργία και η αύξηση να επιτευχθεί ή οι απολυμένοι να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο: το πώς θα καλύψουν οι απεργοί τις ανάγκες τους μέχρι η απεργία να νικήσει, πώς θα τα βγάλουν πέρα οι απολυμένοι, πώς ο αγώνας θα εμπνεύσει αυτοπεποίθηση, ώστε να μαζικοποιηθεί και να θέσει τον πήχυ ψηλότερα. Πώς θα γίνουν όλα αυτά, αν τα πρακτικά προβλήματα δεν απαντηθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους …πρακτικά; Αν είμαστε υλιστές, το ερώτημα έχει σημασία: οι άνθρωποι δεν κινητοποιούνται πρωτίστως (ή μόνο) προς τα εκεί που τους δείχνουν οι αξίες τους, αλλά (και) προς τα εκεί που τους πάνε τα συμφέροντά τους, όπως τουλάχιστον οι ίδιοι τα αντιλαμβάνονται.

Η αποχώρηση του κράτους από κρίσιμα πεδία της κοινωνικής ζωής (υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια), διαδικασία που επιταχύνεται εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης και Μνημονίου, εγείρει για την κοινωνία και την Αριστερά τα ίδια (αλληλένδετα) ερωτήματα. Το πρώτο, το πολιτικό, αφορά στην υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δομών που απειλούνται, καθώς το “δίχτυ” κοινωνικής προστασίας ξηλώνεται, αποκλείοντας όλο και περισσότερους. Το δεύτερο, το κοινωνικό, έχει να κάνει με την κάλυψη των αναγκών που στη συγκυρία γίνονται επείγουσες.

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές είναι ο τρόπος με τον οποίο η Νομαρχιακή Επιτροπή Άρτας-Λευκάδας-Πρέβεζας του ΚΚΕ στέκεται απέναντι στην “Πρωτοβουλία για Κοινωνικό Ιατρείο”, που πρόσφατα ανέλαβαν γιατροί της Πρέβεζας για να καλύψουν άμεσες ανάγκες περίθαλψης ανασφάλιστων συμπολιτών τους και μεταναστών. Το “απέναντι” είναι κυριολεκτικό: Με ανακοίνωσή της στον τοπικό Τύπο, η Νομαρχιακή ζητά από τους πολίτες και τους γιατρούς της πόλης να μην ανταποκριθούν στην έκκληση της Πρωτοβουλίας για φάρμακα και εθελοντική φροντίδα (!), κι αυτό διότι, σύμφωνα με το ΚΚΕ, πίσω από τον φλύαρο ανθρωπισμό της η Πρωτοβουλία επιχειρεί να αθωώσει τον καπιταλισμό και τους υπεύθυνους για τα χάλια της υγείας. Πώς; Ενσταλάζοντας στην κοινωνία την άποψη ότι τα προβλήματα λύνονται με απλήρωτη εργασία, κατά το πρότυπο του ολυμπιακού εθελοντισμού. Με τη στάση της αυτή λοιπόν, η Πρωτοβουλία –αποδίδω πιστά την ανακοίνωση του κόμματος– στέκεται εμπόδιο στην πολιτική του ΚΚΕ, αντί να διεκδικεί από το κράτος να καλύψει τις ανάγκες (όπως κάνει το ΚΚΕ), και αντί να αποκαλύπτει τις ευθύνες του κράτους για τα προβλήματα.

Συνοψίζουμε: η Πρωτοβουλία εθελοντών γιατρών κάνει κάτι προσχηματικό (δηλαδή ηθικά μεμπτό), ανθρωπιστικό (δηλαδή δεξιό), κάτι συγκρίσιμο με τις ολυμπιακές μπίζνες, κάτι όχι μόνο διαφορετικό από αυτό που κάνει το ΚΚΕ, αλλά ανταγωνιστικό ή και εχθρικό. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι το ΚΚΕ δεν περιορίζεται στην καταγγελία, αλλά ζητά από τους πολίτες και τους γιατρούς να μην το στηρίξουν –δηλαδή το σαμποτάρει ανοιχτά εν τη γενέσει του;

Παλιότερα θα περιοριζόμασταν στον εντοπισμό των κακών “συνηθειών” του σταλινισμού, εξόφθαλμων στην παραπάνω ανακοίνωση: αυτοαναφορικότητα· εξαφάνιση του πολιτικού διακυβεύματος· εξαφάνιση των υποκειμένων που υφίστανται το πρόβλημα και των αναγκών τους· αυτοαναγόρευση του ΚΚΕ σε επίκεντρο της ταξικής πάλης και εχθρότητα απέναντι στην άλλη άποψη/πρακτική (αφού δεν κάνετε ό,τι κάνω εγώ, τότε κάνετε το αντίθετο, άρα είμαστε απέναντι)· διαστρέβλωση των απόψεων και των θέσεων του “εχθρού” για να ταιριάζει η προκατασκευασμένη κριτική (αρκεί, εδώ, μια απλή ανάγνωση των κειμένων της Πρωτοβουλίας…)· χονδροειδής αναγωγισμός (αφού δεν λέτε για τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, είστε με το κεφάλαιο)· πλειοδοτική κριτική εξ αριστερών χωρίς αντίστοιχη πρακτική, με σκοπό –τι άλλο;- την αυτοδικαίωση.

Αυτά παλιότερα. Διότι σήμερα, τα παραπάνω συμπτώματα το πολύ-πολύ να αφορούν όσους λίγους βρίσκουν ακόμα ενδιαφέρουσα την ενδοαριστερή αντιπαράθεση. Σήμερα, αθροίζοντάς τα, αρκεί να μείνουμε σε κάτι που ίσως δεν είναι άμεσα ορατό και χρειάζεται συζήτηση. Ότι, δηλαδή, σε καιρούς απαξίωσης της πολιτικής, το ΚΚΕ αιμοδοτεί εξ αριστερών την αδιαφορία και τον πολιτικό κυνισμό, την ήδη υπάρχουσα απελπισία που συνοψίζεται στο «δεν γίνεται τίποτα, δεν αλλάζει τίποτα». Αρνούμενο το ΚΚΕ ότι μπορεί κάτι να αλλάξει ακόμα κι αν το ίδιο δεν αναμειχτεί σ’ αυτό, υπονομεύει πρωτοβουλίες που ανοήτως θεωρεί ως εχθρικές, αδυνατώντας να αντιληφθεί ότι, στη χειρότερη περίπτωση, αυτές μπορεί να λειτουργούν συμπληρωματικά στον αντικαπιταλιστικό προπαγανδισμό του. Το ΚΚΕ αδυνατεί να σκεφτεί με όρους “και/και”: στον κόσμο του ισχύει μόνο το “ή/ή”. Το απολίτικο “πέντε κόμματα, δύο πολιτικές” βρίσκει εδώ την τέλεια εφαρμογή, σε σημείο Συνασπισμός και ΛΑΟΣ να τσουβαλιάζονται ως απολογητές του Ευρωμονόδρομου. Πρόκειται για την κατά ΚΚΕ “ολιστική προσέγγιση” της πολιτικής: να ξεκινάμε απ’ την εθελοντική περίθαλψη ανασφάλιστων για να καταλήξουμε στην εξίσωση αριστεράς και ακροδεξιάς –και μάλιστα σήμερα…

***

Έστω και μ’ αυτό το στρεβλό τρόπο, η (θαυμάσια) Πρωτοβουλία για το Κοινωνικό Ιατρείο συζητιέται στην πόλη. Ασφαλώς η ίδια δεν αρκεί για να τεθεί ζήτημα ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας. Δεν αρκεί δηλαδή από μόνο του το παράδειγμα ότι «γίνεται και αλλιώς». Μήπως όμως αρκεί από μόνη της η αντικαπιταλιστική ρητορεία για την υπέρβαση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής; Μήπως αρκούσαν στην Κατοχή τα αντιναζιστικά συνθήματα στους τοίχους και οι προκηρύξεις που εμψύχωναν το βασανισμένο λαό –ή μήπως το ΕΑΜ «μας έσωζε (και) απ’ την πείνα»; Μήπως, τελικά, το μαρξικό «ο κομμουνισμός είναι τάση υπαρκτή στο σήμερα» αφορά αποκλειστικά την τάση που εξαντλείται στην αντικαπιταλιστική ρητορεία;

Πηγή: Φόρουμ Πρέβεζας

Manu Chao - Mr. Bobby

Η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ

Συναγερμός στην Κερατέα

Έκτακτο δελτίο τύπου του Δήμου Λαυρεωτικής

Επί τρεις και πλέον ώρες από τις 15.00 σήμερα ισχυρές αστυνομικές και κατασταλτικές δυνάμεις συγκρούονται με κατοίκους στη γέφυρα του Κουβαρά, στο ύψος της Κερατέας. Είμαστε αντιμέτωποι με νέα εισβολή των ΜΑΤ στην πόλη μας! Σε εγρήγορση αλλά δυο καίρια σημεία της πόλης της Κερατέας. Ο κόμβος του Μπαλτά και το μπλόκο στο ΒΙΟ.ΠΑ. είναι γεμάτα από πολίτες του Δήμου Λαυρεωτικής σε μια ύστατη προσπάθεια να μην μπουν αστυνομικές δυνάμεις και μηχανήματα στην πόλη και το Οβριόκαστρο. Στιγμή δεν έχουν σταματήσει να χτυπάνε οι καμπάνες ενώ η σειρήνα από το Δημαρχείο σκίζει τον αέρα της Λαυρεωτικής. Οι κάτοικοι γνωρίζουν ότι έχουν δίκιο, το διεκδικούν και θα συνεχίσουν όπως κάνουν εδώ και 110 ημέρες, γιατί στηρίζουν τη νομιμότητα και απαιτούν την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων που έχουν κηρύξει παράνομο το έργο του ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο. Οι θέσεις του Δήμου Λαυρεωτικής είναι γνωστές και αμετακίνητες… Υπάρχουν προτάσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων, με σύγχρονες μεθόδους. Η κυβέρνηση αρνείται το διάλογο. Όμως από την αναλγησία, την ξεροκεφαλιά, την έλλειψη διαλόγου και την ακαμψία της Κυβέρνησης περνάμε σε μια επίδειξη πυγμής και επιβολής μέτρων χούντας και κατάλυσης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος. Θέλουν να κάμψουν την αγωνιστικότητα και την αντίσταση των κατοίκων της Κερατέας και ευρύτερα της Λαυρεωτικής και στο πρόσωπό τους να χτυπήσουν όποιον αντιστέκεται απέναντι στη βάρβαρη και αντιλαϊκή τους πολιτική. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με αξιοπρέπεια για τον τόπο μας. Αυτή τη στιγμή που για άλλη μια φορά με βία η κυβέρνηση και η αστυνομία χτυπάνε τον τόπο, τους κατοίκους και τη νεολαία μας, καλούμε κάθε θεσμικό παράγοντα, κάθε πολιτική δύναμη της Ελλάδας, όλους τους ενεργούς πολίτες να πάρουν θέση και να σταθούν στο πλευρό της αγωνιζόμενης Κερατέας. Καλούμε σε συμπαράσταση κάθε συμπολίτη μας. Στην Κερατέα δε μπαίνει μόνο το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, τίθεται ένα μεγάλο θέμα Δημοκρατίας. Ζητάμε έμπρακτη αλληλεγγύη από παντού!

Βίντεο από την συγκέντρωση στην Πάρο για το Κ.Υ.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ Κ.Υ.ΠΑΡΟΥ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ 5 ΕΥΡΩ

 Αποκλεισμένο από το πρωί το ταμείο του Κ.Υ.Πάρου απο μέλη της επιτροπής αγώνα.

 Σε καθημερινή βάση ο αποκλεισμός με συμμετοχή πολλών μαζικών φορέων του νησιού.

  Με ανακούφιση δέχτηκαν την ενέργεια οι ασφαλισμένοι και κυρίως οι συνταξιούχοι. Δεκάδες κάτοικοι του νησιού δηλώνουν συμμετοχή στην επιτροπή αγώνα για μόνιμο αποκλεισμό. Το εισιτήριο των 5 ευρώ είναι κοινωνικά άδικο και αντισυνταγματικό.  Κανένας πολίτης δεν πρέπει να δέχεται το χαράτσι που επέβαλε ο Λοβέρδος. Την ίδια στιγμή 7.000.000 ευρώ την ΗΜΕΡΑ  μας κοστίζει η συμμετοχή στις επιχειρήσεις της Λιβύης. 1.000.000 Ευρω την μας κοστίζει η αποστολή στρατευμάτων στο Αφγανιστάν. Και αν θέλουμε να συνεχίσουμε τον παραλογισμο της σπατάλης, σε ένα κράτος που λέει ότι λόγω κρίσης θα αφήσεις το  σύστημα υγείας να καταρεύσει θα γράφουμε με τις ώρες.

 

Πηγή   http://kepparou.blogspot.com

Συγκέντρωση διαμαρτηρίας για το Κ.Υ. Πάρου

 

Τα χρέη οδηγούν στην απελπισία. Σε έξαρση οι αυτοκτονίες το 2010 λόγω της οικονομικής κρίσης

Χρέη, ανεργία, δυσβάσταχτο κόστος ζωής και αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις οδηγούν ολοένα και περισσότερους Έλληνες στην αυτοκτονία.
Μιλώντας στον Βήμα 99,5 η ψυχίατρος της γραμμής παρέμβασης για την αυτοκτονία 1018, Ελένη Μπεκιάρη, είπε ότι το 2010 υπήρξαν συνολικά 2.500 κλήσεις από άτομα που είτε έκαναν σκέψεις αυτοκτονίας, είτε είχαν κάνει ήδη την απόπειρα, είτε από άτομα που ανησυχούσαν για κάποιο οικείο τους πρόσωπο.
Σύμφωνα με την κ.Μπεκιάρη, το φαινόμενο είναι πολύ συχνό και ανησυχητικό εάν αναλογιστεί κανείς ότι από το 2007 οι κλήσεις που έχει δεχτεί το 1018 έχουν τετραπλασιαστεί.
Οι περισσότερες περιπτώσεις ατόμων που απευθύνονται στο 1018 αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα, είναι άνεργοι ή ανησυχούν ότι θα μείνουν άνεργοι ή έχουν χρέη. Υπάρχουν βέβαια και άτομα που αντιμετωπίζουν οικογενειακά προβλήματα, αλλά οι περιπτώσεις αυτές είναι λιγότερες, ανέφερε η κ.Μπεκιάρη.
Σύμφωνα με την ψυχίατρο, τα άτομα που τηλεφωνούν συχνότερα είναι ηλικίας 40-49 ετών, ηλικίες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση, ενώ οι περισσότερες κλήσεις γίνονται από Αττική και Κρήτη.
Εν τω μεταξύ, στην Καβάλα, ένα μεσήλικο ζευγάρι ξεκίνησε απεργία πείνας στην κεντρική πλατεία Ελευθερίας με μοναδικό αίτημα την ανεύρεση εργασίας.
Η γραμμή 1018 είναι υπηρεσία που υποστηρίζεται από το υπουργείο Υγείας. Λειτουργεί επί 24ωρου βάσεως και υποστηρίζεται από ψυχολόγους και ψυχιάτρους. Οι κλήσεις γίνονται ανώνυμα, ενώ η υπηρεσία συνεργάζεται με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, στην περίπτωση που κάποιο άτομο έχει αναρτήσει στο Διαδίκτυο την επιθυμία του να αυτοκτονήσει.
Πηγή: in.gr

Αιματηρές διαδηλώσεις στη Συρία

Τουλάχιστον τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Συρία μεταξύ αντικαθεστωτικών διαδηλωτών και των δυνάμεων ασφαλείας, στην πόλη Λατάκια βορειοδυτικά της Δαμασκού. 

Σύριοι αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι οι θάνατοι προκλήθηκαν από τα πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Σύμφωνα με πληροφορίες οι σκοπευτές είχαν ακροβολιστεί σε ταράτσες κτιρίων και πυροβολούσαν αδιακρίτως τους πολίτες.
Επιπλέον, στην απελευθέρωση περισσότερων από 200 πολιτικών κρατουμένων προχώρησαν οι Αρχές της Συρίας, επιχειρώντας να κατευναστούν τα πνεύματα και να αποφευχθεί η διασπορά των ταραχών σε ολόκληρη τη χώρα. Όπως ανακοίνωσε ο διευθυντής του συριακού Παρατηρητηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ράμι Αμπντελραχμάν, στην πλειοψηφία τους οι πολιτικοί κρατούμενοι ήταν Ισλαμιστές που βρίσκονταν φυλακισμένοι στην Σεντνάγια. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία περισσότεροι από 55 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους την τελευταία εβδομάδα.

Επιτροπή "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" στην Πάρο - 5 ευρώ τέλος στο Κέντρο Υγείας

Επιτροπή που θα αποκλείσει τις υπηρεσίες του Κέντρου Υγείας του νησιού, συστάθηκε στην Πάρο.
Επαγγελματίες, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, εκπρόσωποι μαζικών φορέων αποφάσισαν απο αύριο 28 Μαρτίου να αποκλείσουν τις υπηρεσίες του Κ.Υ. που εκδίδουν εισιτήρια για τις εξετάσεις των ασθενών.  Σε μόνιμη βάση, κάθε μέρα μελη της επιτροπής θα παραβρίσκονται απο τις 8 το πρωί.  Η απαίτηση απο το Υπουργείο Υγείας είναι παράνομη και αντισυνταγματική. Δεν στηρίζεται στην συνταγματική αρχή της ανταποδοτικότητας.  Ειδικά για ένα κέντρο που δέν έχει παιδιάτρους, γυναικολόγο, ορθοπεδικό, χειρουργό, νοσηλευτές, ΕΚΑΒ,  και έφτασε σε σημείο να μην έχει μπουκαλάκια για αιμοληψία, η είσπραξη των 5 ευρώ αποδεικνύει  την αναλγησία της κυβερνητικής πολιτικής.  Εμείς να θυμίσουμε τί έλεγε ο σημερινός υπουργός εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης το 2002. Βλέπετε άλλα λένε πριν εκλεγούν καί αλλα πράτουν μόλις κάτσουν στην πολυπόθητη καρέκλα.

 Πηγή http://kepparou.blogspot.com

Πισώπλατο χτύπημα κατά του φοιτητικού κινήματος

Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να σταματήσουμε να επιδιώκουμε την κοινή δράση ακόμη και με το ίδιο το ΚΚΕ, έστω κι αν αυτό θεωρεί ότι αυτή «έχει απορριφθεί από την ίδια τη ζωή»

Του Γιώργου Ρούση     Εδώ και λίγες Κυριακές είχα σχολιάσει τη στάση του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια, υποστηρίζοντας ότι φέρει βαρύτατες ευθύνες για το γεγονός ότι δεν κουνιέται φύλλο, τη στιγμή που βρισκόμαστε απέναντι στην κορύφωση της επίθεσης κατά του δημοσίου πανεπιστημίου. Την προηγούμενη Κυριακή δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» μια σχετική ανακοίνωση της ΚΝΕ δίχως μάλιστα, περιέργως, να προσδιορίζεται ποιο όργανό της την εξέδωσε. Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί ένα βαρυσήμαντο κείμενο ιστορικής σημασίας για το ίδιο το ΚΚΕ και την αριστερά γενικότερα. Πρόκειται για το πλέον σημαντικό κομματικό ντοκουμέντο, μετά το τελευταίο συνέδριο του κόμματος. Και όχι τυχαία, αναφέρομαι στο κόμμα και όχι στην νεολαία του διότι είμαι βέβαιος ότι αυτή η ανακοίνωση-απόφαση βγήκε καθ΄ υπαγόρευση του πρώτου. Ενώ λοιπόν ορθότατα τίθεται ως στόχος «να μην περάσει ο νέος νόμος-πλαίσιο, το μνημόνιο της Παιδείας», ο οποίος «στοχεύει το πανεπιστήμιο - Α.Ε. με δίδακτρα και φέρνει επίσημα τις επιχειρήσεις στις σχολές», επιλέγεται ως μέσο επίτευξης αυτού του στόχου η συγκρότηση μιας παράλληλης από όλο το υπόλοιπο φοιτητικό κίνημα οργανωτικής δομής η οποία θα είναι απόλυτα ελεγχόμενη από το κόμμα. Με άλλα λόγια τη στιγμή που θα έπρεπε με νύχια και με δόντια να σφυρηλατηθεί, παρά τις υπαρκτές διαφορές, η κοινή δράση των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων, το ΚΚΕ τις αντιπαραβάλλει μέσω της δημιουργίας εκ μέρους του ξεχωριστών συλλόγων, ξεχωριστών συνελεύσεων, ξεχωριστού κινήματος, αντιμετωπίζοντας συλλήβδην όλες τις άλλες εκτός αυτού δυνάμεις ως μη ταξικές, αν όχι ως ταξικούς αντιπάλους, εφόσον αυτές πέρα των άλλων «ναρκοθετούν κάθε προσπάθεια συμπόρευσης με το ταξικό εργατικό κίνημα (δηλαδή), το ΠΑΜΕ». Μάλιστα, τίθεται και συγκεκριμένη προθεσμία (3 μήνες) για την ολοκλήρωση της δημιουργίας της παράλληλης αυτής δομής, αποδεικνύοντας και με αυτόν τον τρόπο ότι αυτή αντιμετωπίζεται σεχταριστικά ως εσωτερική υπόθεση του κόμματος και όχι ως υπόθεση του μαζικού κινήματος, στο οποίο το κόμμα θα πρέπει να επιδιώκει να κατακτήσει την ηγεμονία. Τι ακριβώς αποφασίστηκε; Σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα ή και ίδρυμα, να δημιουργηθούν από τις δυνάμεις που πρόσκεινται στο ΚΚΕ, άλλοι, διαφορετικοί σύλλογοι από τους υπάρχοντες. Μέχρι τότε, δηλαδή ουσιαστικά μέχρι το τέλος του ακαδημαϊκού έτους, και με δεδομένο ότι και οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητών θεωρείται ότι «είναι παρωδία» (θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε από πότε, μια και μέχρι πέρυσι η ΚΝΕ-Πανσπουδαστική συμμετείχε ενεργά σε αυτές), η ΚΝΕ θα ακολουθήσει μεν τον καθάριο μοναχικό δρόμο της μονοφωνίας των καλόγερων του μεσαίωνα, η δε μεταρρύθμιση της κυρίας Διαμαντοπούλου θα έχει ολοκληρώσει το τέλος του πανεπιστημίου. Και επειδή ναι μεν η ηλιθιότητα μπορεί να μην εκληφθεί ως αμάρτημα, όπως μας καλεί να πράξουμε ο Ντοστογιέφσκι , από την άλλη όμως όταν πρόκειται για την ηγεσία ενός πολιτικού κόμματος, αν μη τι άλλο με την εμπειρία του ΚΚΕ, δεν μπορεί παρά να έχει τα όριά της, είναι προφανές ότι εν προκειμένω, είτε στην καλύτερη περίπτωση θυσιάζεται το φοιτητικό κίνημα στο όνομα μιας κοντόφθαλμα αναμενόμενης ενδυνάμωσης της υπό απομαζικοποίηση κομματικής νεολαίας, είτε στη χειρότερη περίπτωση στρώνονται συνειδητά ροδοπέταλα στην κυρία Διαμαντοπούλου. Στην κάθε περίπτωση επειδή το ουσιώδες δεν είναι ούτε μια δίκη προθέσεων, ούτε και διακηρύξεων, η πραγματικότητα είναι ότι οδηγούμαστε στο δεύτερο. Αντικειμενικά λοιπόν πρόκειται για πισώπλατο χτύπημα κατά του φοιτητικού κινήματος, και για άλλη μια φορά για αριστερή φρασεολογία συνδυασμένη με καραμπινάτη δεξιά παρέκκλιση. Αλλά η σπουδαιότητα αυτής της ανακοίνωσης ξεπερνά το χώρο των ΑΕΙ και της εκπαίδευσης γενικότερα και τούτο διότι πολύ φοβάμαι ότι αποτελεί πρόκριμα του τι μέλλει γενέσθαι και στον εργατικό χώρο, όπου ήδη οι αυτοπροσδιοριζόμενες από το κόμμα ταξικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν όλους τους υπόλοιπους ως λεπρούς αποδράσαντες από κάποια Σπιναλόγκα. Ολα τα παραπάνω, έστω κι αν αυτό φαντάζει αντιφατικό στους εξ ιδίων τα αλλότρια κρίνοντες, σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνουν ότι ο κόσμος του ΚΚΕ πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως αντιμετωπίζει το ίδιο όσους διαφοροποιούνται από αυτό. Ακόμη σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να σταματήσουμε να επιδιώκουμε την κοινή δράση ακόμη και με το ίδιο το ΚΚΕ, έστω κι αν αυτό θεωρεί ότι αυτή «έχει απορριφθεί από την ίδια τη ζωή». Από την άλλη όμως, η επιδίωξη της κοινής δράσης σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να σημαίνει την απεμπόληση του δικαιώματος κριτικής προς το ΚΚΕ, έστω κι αν το ίδιο υποτιμώντας τη νοημοσύνη των μελών του, την ταυτίζει με αντικομμουνισμό, ακριβώς για να διεγείρει τα κομματικά αντανακλαστικά τους, λες και πρόκειται για φανατικούς θρησκευόμενους και όχι για ορθολογικά σκεπτόμενους αριστερούς πολίτες.

ΣΥΡΟΣ-ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ-ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Οι εργάτες της Ιαπωνίας ενάντια στον καταστροφικό καπιταλισμό

Doro-Chiba (Εθνικό Συνδικάτο Σιδηροδρομικών της Chiba)

Ας οργανώσουμε δράσεις ανακούφισης της πληγείσας περιοχής με την ενότητα και την αλληλεγγύη των εργατών. Σταματήστε αμέσως όλα τα πυρηνικά εργοστάσια! Καμιά απόλυση με δικαιολογία τους σεισμούς! Ας παλέψουμε για να ζήσουμε! Ο τεράστιος σεισμός της 11ης Μαρτίου οδήγησε σε μια μεγάλης κλίμακας καταστροφή στη Βορειοανατολική Ιαπωνία και στην υπόλοιπη Ανατολική Ιαπωνία. Ακόμη δεν έχουμε πλήρη εικόνα για το τί έγινε και το τί γίνεται πραγματικά: πόσες ζωές έχουν χαθεί, πόσοι άνθρωποι χρειάζονται διάσωση, και ούτω καθεξής.  Αυτή τη στιγμή χάνονται πολλές ζωές. Λίγα είναι τα καταφύγια που παρέχουν νερό, τροφή, ηλεκτρισμό ή ιατρική φροντίδα. Επιπρόσθετα, σε πυρηνικά εργοστάσια της Fukushima χάνεται ο έλεγχος λόγω μοιραίας αστοχίας των ψυκτικών συστημάτων και οδεύουν ταχέως στην καταστροφή μετά από δύο εκρήξεις  πυρηνικών εγκαταστάσεων. Το σχέδιο διάσωσης της Κυβέρνησης έχει φαλιρίσει. Ας οργανώσουμε με την ενότητα και την αλληλεγγύη των εργατών δράσεις ανακούφισης των ανθρώπων και της περιοχής που έχει πληγεί. Φυσικά, ο τεράστιος σεισμός της Ανατολικής Ιαπωνίας και το Τσουνάμι που ακολούθησε ήταν πέρα από κάθε πρόβλεψη. Είναι, όμως, προφανές ότι δεν είχαν παρθεί αρκετά μέτρα για να αντιμετωπιστεί ο σεισμός παρά την προειδοποίηση για ένα μεγάλο σεισμό μέσα στη δεκαετία με σιγουριά που έφθανε το 99%. Η πραγματικότητα ήταν ότι η ατζέντα του νεοφιλελευθερισμού είχε σαν αρχή την «ανταγωνιστικότητα και την ατομική ευθύνη» θυσιάζοντας τις τοπικές κοινότητες και τις ζωές των εργαζόμενων. Οι τοπικές κυβερνήσεις ήταν σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση, πολύ μακριά από τη προετοιμασία για πιθανό σεισμό. Οι επεκτεινόμενες καταστροφές του σεισμού είναι ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής. Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Fukushima είναι ένα τυπικό παράδειγμα της πτώχευσης των τοπικών κοινοτήτων. Κάτοικοι της περιοχής σε μια ακτίνα 20 χιλιομέτρων από τα πυρηνικά εργοστάσια αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους που μετά βίας γλίτωσαν το σεισμό, μέσα στο κρύο του χειμώνα. Πολλοί έχουν μολυνθεί από τις εκρήξεις των πυρηνικών εγκαταστάσεων. Τα πυρηνικά εργοστάσια είχαν χτιστεί στις «εστίες του σεισμού» από τη κυβέρνηση και τις εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που επέμεναν ότι τα εργοστάσια ήταν απολύτως ασφαλή και παρείχαν καθαρή ενέργεια. Αποδείχτηκε ένα χυδαίο ψέμα. Τα πυρηνικά εργοστάσια σήμαιναν για τους καπιταλιστές θαυματουργά εργαλεία για μεγάλη κερδοφορία και για τη κυβέρνηση ένα ζωτικό εργαλείο για πυρηνικό εξοπλισμό. Αποκαλύφτηκε με το χειρότερο τρόπο η σημασία αυτών των πολιτικών. Αναφέρεται ότι τα στρατεύματα των Δυνάμεων Αυτό-Άμυνας (SDF, Self-Defense Forces) θα θέσουν υπό τον έλεγχό τους τούς δρόμους προς την πληγείσα περιοχή. Οι διασωστικές δραστηριότητες  από ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που αγωνιά για τη κατάσταση των πληγέντων κατοίκων παρεμποδίζονται στο όνομα της «προστασίας των οδών διάσωσης» από την SDF. Ακόμη και η ελάχιστη υλική διανομή έχει σταματήσει: τρεις μέρες μετά το σεισμό, τα αποθέματα τροφίμων έχουν εξαφανιστεί από τα σούπερ μάρκετ, όχι μόνο στις πληγείσες περιοχές, αλλά και στη μητροπολιτική περιοχή του Τόκυο. Ενώ η SDF κυριαρχεί παντού, οι διασωστικές δράσεις, οι μεταφορές και η διανομή προμηθειών διάσωσης έχουν πρόβλημα. Με έκπληξη είδαμε το Αμερικάνικό πυρηνικό αεροπλανοφόρο Ronald Reagan να πλησιάζει σε λιμάνι κοντά στις πληγείσες περιοχές. Ακόμη και αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, στην οποία δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν θαμμένοι  στα χαλάσματα ή περιμένουν απομονωμένοι τη διάσωση, για τη κυβέρνηση και τη κυρίαρχη τάξη, η δημόσια ασφάλεια είναι πρώτη στην ατζέντα. Στα σκαριά βρίσκεται μια προσπάθεια να εδραιωθεί ένα “σύστημα κινητοποίησης σε καιρό πολέμου” υπό το σύνθημα «εθνική ενότητα για να ξεπεραστεί η κρίση». Είναι ξεκάθαρο ότι όλες οι απαραίτητες πληροφορίες ειδικά για τα πυρηνικά ατυχήματα είναι «επεξεργασμένες» και τα γεγονότα συγκαλύπτονται με προσοχή. Ακόμη και οι βίαιες εκρήξεις των μονάδων 1 και 3 στο πυρηνικό εργοστάσιο της Fukushima Daiichi περιγράφονται σαν μη σημαντικές και δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για το τί πραγματικά διαδραματίζεται στον τόπο των ατυχημάτων ενώ μεγάλος όγκος ραδιενεργών υλικών διαρρέει από τους αντιδραστήρες και η κατάρρευση [meltdown] είναι επικείμενη. Σε αυτό το κρίσιμο σημείο όταν όλες οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν στο να αποφευχθεί η κατάρρευση [meltdown] του αντιδραστήρα, η μόνη έγνοια της κυβέρνησης και της ΤEPCO (Εταιρεία Ηλεκτρικής Ενέργειας του Τόκυο) είναι το πώς θα διατηρηθεί η πολιτική προώθησης της πυρηνικής ενέργειας. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις, το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα της Κυβέρνησης Καν, το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, το Κόμμα Komei και άλλες, ενώνονται σε μια «πολιτική ανακωχή» στο όνομα του μεγάλου σεισμού και πρόκειται να προτείνουν μέτρα διάσωσης που περιλαμβάνουν «φοροαπαλλαγές για ανακατασκευές», «αναθεώρηση του προϋπολογισμού με κόψιμο του επιδόματος τέκνων», «χρηματοδότηση των χτυπημένων επιχειρήσεων», «οικονομική βοήθεια για ανακατασκευές» κτλ. Ο στόχος τους είναι να ξεπεράσουν τη παρούσα κοινωνική κρίση μέσω μιας συνολικής εκμετάλλευσης και λεηλασίας των εργαζομένων, εκμεταλλευόμενοι την τρομαχτική κατάσταση των πληγέντων ανθρώπων και περιοχών. Αυτό που χρειάζονται απεγνωσμένα οι εργάτες, οι αγρότες, οι ψαράδες και οι μικρές επιχειρήσεις, που έχασαν τα πάντα στο σεισμό και στο Τσουνάμι, δεν είναι οικονομική ενίσχυση αλλά ένα μέρος να μείνουν, μέσα επιβίωσης, ιατρική περίθαλψη  χωρίς προϋποθέσεις κτλ.  Να καταργηθεί, όχι το επίδομα τέκνων, αλλά, οι αμυντικές δαπάνες. Σε όλη τη περιοχή της Ανατολικής Ιαπωνίας, πολλοί εργάτες έχουν ήδη χάσει τις δουλειές τους. Ακόμα και στη Νομαρχία της Chiba, 500 χιλιόμετρα μακριά από το επίκεντρο του σεισμού, η περιοχή της παραλίας χτυπήθηκε από την υγροποίηση [liquefaction]: δρόμοι και κτίρια έχουν ρωγμές σε σοβαρό βαθμό. Μεγάλες φωτιές μαίνονται  στη βιομηχανική ζώνη. Σχεδόν η μισή Ιαπωνική Γη έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και η ιαπωνική οικονομία έχει δεχτεί ένα ισχυρό πλήγμα. Το αποτέλεσμα είναι μια ολομέτωπη επίθεση στους εργαζομένους: μαζικές απολύσεις με το πρόσχημα του σεισμού και μεγάλη ανεργία. Ο τεράστιος σεισμός της Ανατολικής Ιαπωνίας θα επιφέρει σαρωτικές αλλαγές στην ιαπωνική κοινωνία. Η κατάσταση των εργατών είχε ήδη φτάσει σε οριακό σημείο όταν ήρθε ο σεισμός. Το χρόνο που πέρασε βιώσαμε ένα βίαιο καταιγισμό μαζικών απολύσεων: τις απολύσεις από την ιδιωτικοποίηση της Υπηρεσίας Κοινωνικής Προστασίας, τις απολύσεις στη JAL, τις απολύσεις πολλών χιλιάδων περιστασιακά εργαζόμενων από τα Ιαπωνικά Ταχυδρομεία. Ένας μεγάλος αριθμός εργατών έχει ριχτεί στη μη μόνιμη εργασία και στη φτώχεια. Παράλληλα, το σύστημα κοινωνικής προστασίας έχει  αποδιοργανωθεί σημαντικά, και γίνεται όλο και πιο δύσκολη η καθημερινή επιβίωση για τους εργαζόμενους ανθρώπους. Αυτήν ακριβώς τη στιγμή, χτύπησε ο μεγάλος σεισμός, δίνοντας ένα μοιραίο χτύπημα σε όλους αυτούς που βρισκόταν στο όριο της επιβίωσης. Οι κυρίαρχες τάξεις όλου του κόσμου έχουν τρομοκρατηθεί βλέποντας μια κρίσιμη κατάσταση, στην οποία η κατάρρευση της οικονομίας εξαπλώνεται από την Ιαπωνία στις άλλες χώρες στο μέσο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, και η έκρηξη των κραυγών της εξαγριωμένης εργατικής τάξης, που πυροδοτείται από αυτές τις εξελίξεις, ταρακουνάει ολόκληρο τον κόσμο. Έχουμε ήδη ξεκινήσει μια πανεθνική καμπάνια των σιδηροδρομικών για να παλέψουμε τη νεοφιλελεύθερη επίθεση. Αυτό το κίνημα κηρύσσει την έναρξη μιας μεγάλης προσπάθειας αναζωογόνησης του εργατικού κινήματος συγκεντρώνοντας τις εξαγριωμένες φωνές και  οργανώνοντας μαχητικές δράσεις. Τώρα είναι η στιγμή να προωθήσουμε αυτή τη προσπάθεια δυναμικά. Ας παλέψουμε για να ζήσουμε. Να οργανώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις δράση εργατικής ενότητας και την αλληλεγγύης για την ανακούφιση των ανθρώπων και της περιοχής που πλήγηκαν! Σταματήστε αμέσως όλα τα πυρηνικά εργοστάσια! Σταματήστε την απόλυση με δικαιολογία το σεισμό! Ας δώσουμε μια αποφασιστική και τελικό χτύπημα στο νεοφιλελευθερισμό! Να φύγει η κυβέρνηση Kan! Το εργατικό σωματείο θα σταθεί στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα! Κυριακή 20 Μαρτίου           8η επέτειος της επέμβασης στο ΙΡΑΚ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ SHIBUYA Σταματήστε όλα τα πυρηνικά εργοστάσια! Ας οργανώσουμε δράσεις ανακούφισης των εργατών! Ας ακολουθήσουμε την Αιγυπτιακή Επανάσταση!

Δύο χρόνια από το θάνατο της Γκουλιώνη: έχει αλλάξει κάτι στις γυναικείες φυλακές;

Δύο χρόνια έχουν περάσει από τον ύποπτο θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη, της 41χρονης κρατούμενης που πρωτοστάτησε στον αγώνα για κατάργηση της κολπικής έρευνας και βελτίωση των συνθηκών κράτησης στις γυναικείες φυλακές. Σήμερα οι κολπικοί έλεγχοι έχουν καταργηθεί, τα περισσότερα προβλήματα όμως παραμένουν, καθώς οι γυναικείες φυλακές εξακολουθούν να αποτελούν άντρο αυθαιρεσίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων των κρατουμένων.


Η Κατερίνα Γκουλιώνη, απεξαρτημένη, μητέρα και κρατούμενη για κατοχή ναρκωτικών στις γυναικείες φυλακές Θήβας, βρέθηκε νεκρή τις 19 Μαρτίου του 2009 στο πλοίο που την μετέφερε προς τις φυλακές της Κρήτης. Βρέθηκε πισθάγκωνα δεμένη και με αίματα στο πρόσωπό της, χωρίς να εξακριβωθεί ποτέ τι συνέβη. Λίγο καιρό πριν το θάνατό της είχε συντάξει μία συγκλονιστική επιστολή-καταγγελία για την κακομεταχείριση των γυναικών στις ελληνικές φυλακές και ιδιαίτερα για το μεγάλο θέμα της κολπικής εξέτασης.
Ο θάνατος της Γκουλιώνη έφερε στο προσκήνιο τις άθλιες συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές και συνέβαλε στη σημαντικότερη έκτοτε κατάκτηση των γυναικών κρατουμένων: την απαγόρευση της ενδοσωματικής έρευνας. Πλέον, κολπικός έλεγχος θα γίνεται μόνο εάν υπάρχει εύλογη αιτία, μετά από εντολή του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού και μόνον από γιατρό. «Δεν έχουμε πια τέτοιες καταγγελίες, κάτι που αποτελεί και τιμή στη μνήμη της Κατερίνας, που πρωτοστάτησε σε αυτόν τον αγώνα. Το θεωρούμε πολύ σημαντικό αυτό», δηλώνει στο tvxs ο Πάνος Λάμπρου, από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων.
Ωστόσο, δύο χρόνια μετά το θάνατο της Γκουλιώνη, τα κύρια προβλήματα των γυναικείων φυλακών παραμένουν ίδια, σύμφωνα με τον κ. Λάμπρου. Καταρχάς, οι κρατούμενες λαμβάνουν σπάνια άδειες και πάντα για λιγότερες ημέρες από όσες δικαιούνται, χωρίς αιτιολογία. Η ανισοτιμία επεκτείνεται και στο θέμα των αγροτικών φυλακών, καθώς οι γυναίκες κρατούμενες δε διαθέτουν αυτήν την προοπτική. Επιπλέον, οι ανήλικες κρατούμενες στεγάζονται στις φυλακές της Θήβας μαζί με τις ενήλικες, κάτι πρωτάκουστο στο σωφρονιστικό σύστημα, ενώ πουθενά δεν υπάρχει μέριμνα για τις ιδιαίτερες ανάγκες υγιεινής των γυναικών (σερβιέτες, καθαριότητα).
Φυσικά οι γυναικείες φυλακές αντιμετωπίζουν και προβλήματα που πλήττουν ολόκληρο το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα, όπως ο υπερπληθυσμός, τα ναρκωτικά, η χορήγηση ψυχοφαρμάκων, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αυθαιρεσία αποτελεί το βασικό πρόβλημα του συστήματος, καθώς σε πολλά ιδρύματα ο νόμος χάνει την ισχύ του όταν ο έλεγχος περνά στα χέρια των σωφρονιστικών υπαλλήλων. «Ο σωφρονιστικός μας κώδικας δεν είναι κακός, στην πραγματικότητα είναι ένας από τους καλύτερους της Ευρώπης. Ωστόσο, δεν τον εφαρμόζουμε», δηλώνει ο κ. Λάμπρου, προσθέτοντας ότι οι αλλαγές στο σωφρονιστικό σύστημα, ακόμα και όταν κατοχυρώνονται νομικά, γίνονται πολύ αργά.
Παράδειγμα αυτού αποτελεί η πρόσφατη κατάργηση του μεγαλύτερου μέρους των πειθαρχικών ποινών, οι οποίες αποτελούσαν τροχοπέδη για τη χορήγηση αδειών και αναστολών. Αυτή επιτεύχθηκε μετά από μαζική απεργία πείνας σε σχεδόν όλες της φυλακές της χώρας. «Πρόκειται για πολύ σημαντική κατάκτηση, δυστυχώς όμως έχουμε περιστατικά όπου, αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου, φτάνουν στα χέρια μας απορρίψεις αδειών με αιτιολογικό το πειθαρχικό. Αυτό είναι προκλητικό από μέρους των διευθύνσεων των φυλακών, το κάνουν για να αποδείξουν ότι είναι κράτος εν κράτει», δηλώνει ο κ. Λάμπρου.
Με αφορμή την επέτειο θανάτου της αγωνίστριας και μέλους της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, διοργανώνεται προς τιμή της εκδήλωση-συζήτηση για τις συνθήκες κράτησης των γυναικών την Πέμπτη 17 Μαρτίου, στις 8μμ, στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 32) στα Εξάρχεια. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει την προβολή βίντεο στα οποία μιλά η ίδια και οι πρώην συγκρατούμενες της, ενώ η βραδιά θα κλείσει με μουσική και ποτό.

Το γιαούρτωμα του Πάγκαλου στα Καλύβια (16.3.2011)

Locomondo - Γλάρος

Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας

Η 15η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το 1997 ως η Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας, μετά από πρωτοβουλία αναρχικών οργανώσεων σε Καναδά και Ελβετία. Αφορμή για την επιλογή της συγκεκριμένης ημέρας θεωρείται ο ξυλοδαρμός δύο παιδιών, 11 και 12 ετών, από Ελβετούς αστυνομικούς.
Η αφιέρωση της 15ης Μαρτίου στη διαμαρτυρία εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας αποτέλεσε πρωτοβουλία δύο αναρχικών οργανώσεων, της κολεκτίβας COBP κατά της αστυνομικής βίας στο Μοντρεάλ του Καναδά και της ελβετικής ομάδας «Μαύρη Σημαία». Ενώ αρχικά το 1997 η ημέρα επιλέχθηκε λόγω ευκολίας (έπεφτε Σάββατο), μετά το 2000 συνδέθηκε με το περιστατικό ξυλοδαρμού των δύο παιδιών.
Περισσότερες από 50 οργανώσεις σε 14 χώρες συμμετάσχουν σχεδόν κάθε χρόνο, οργανώνοντας εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Βέβαια η επιλογή της συγκεκριμένης ημέρας δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτή, καθώς στις ΗΠΑ για παράδειγμα η 22α Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στον ίδιο σκοπό από το 1995.
Στόχος της ημέρας αυτής είναι κατά κύριο λόγο η ενίσχυση των δεσμών μεταξύ ομάδων που εργάζονται άμεσα ή έμμεσα εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας των κρατών σε όλο τον κόσμο. Η αλληλεγγύη για τα θύματα αστυνομικής βίας λαμβάνει ιδιαίτερα οργανωμένη μορφή στον Καναδά, όπου κάθε χρόνο υπάρχει μεγάλη προσέλευση στις διαμαρτυρίες.
Η βαρβαρότητα του κράτους που επιβάλλεται μέσω της αστυνομίας είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, με κύρια θύματα τους «ανεπιθύμητους» και κατά συνέπεια ανυπεράσπιστους της κοινωνίας: φτωχούς, άστεγους, μετανάστες, περιθωριακούς, έγχρωμους, εργάτες, ιερόδουλες και ακτιβιστές κάθε είδους. Αυτοί σε πολλές περιπτώσεις υφίστανται χωρίς αιτία ξυλοδαρμούς, συλλήψεις, ακόμα και βασανισμό ή θάνατο.
Οι πολιτικές καταστολής που υιοθετούνται πλέον από τις περισσότερες κυβερνήσεις, που επικαλούνται τη διατήρηση της τάξης και της κοινωνικής ειρήνης, φτάνουν σε φασιστικά επίπεδα. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως αποδεικνύουν αμέτρητα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας που έχουν έρθει στο φως μόνο τα τελευταία χρόνια, με δραματικό αποκορύφωμα τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε.

ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ - Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

Το μπλόκο έληξε - Ο αγώνας συνεχίζεται

Μια μικρή αλλά σημαντική νίκη πέτυχε η κινητοποίηση για τον αποκλεισμό της χωματερής από τους κατοίκους των χωριών Γαλήνης και Εγκαρών, μια νίκη για ένα αυτονόητο αίτημα: Να συζητηθεί το ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών σε δημοτικό συμβούλιο. Η απόφαση να κατασκευαστεί στην περιοχή τους ο ΧΥΤΑ δεν μπήκε ποτέ σε δημόσια συζήτηση κι έτσι χρειάστηκε ένα διήμερο μπλόκο στον ΧΑΔΑ για να κάνουν ό, τι δεν πραγματοποίησαν μετά από συναντήσεις με εκπροσώπους σε κλειστά γραφεία. Σήμερα οι κάτοικοι των δυο χωριών αντιλήφτηκαν τη δύναμη που έχει ο αγώνας και κατάλαβαν ότι Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ.

Χτες τη νύχτα ο δήμαρχος μόλις επέστρεψε με το καράβι στη Νάξο, πήγε κατευθείαν στο σημείο του αποκλεισμού και δεσμεύτηκε ότι θα κάνει δημοτικό συμβούλιο για το θέμα την Δευτέρα 21 Μάρτη. Αξίζει να επισημάνουμε ότι ενώ οι πολιτιστικοί σύλλογοι και οι τοπικοί εκπρόσωποι (το αντίστοιχο του προέδρου) των δυο χωριών Γαλήνης και Εγκαρών έχουν ζητήσει από το δήμο ήδη από τις 2 Μάρτη να συγκλέσει σχετικό συμβούλιο, ο δήμος σε μια επίδειξη αδιαφορίας, αναλγησίας και απαξίωσης κάλεσε συμβούλιο για την Τετάρτη 16 Μάρτη χωρίς να συμπεριλάβει καν το θέμα του ΧΥΤΑ.

Ο αγώνας συνεχίζεται και την Τετάρτη τα δυο χωριά καλούν σε ανοιχτή συνέλευση που θα συζητήσει το επικείμενο συμβούλιο και την παραπέρα πορεία των κινητοποιήσεων.

ΕΝΑ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Με βάση τη μπροσούρα της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας Νάξου (Νοέμβρης 2009)

Ο ΧΑΔΑ (Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων) της Νάξου άρχισε να λειτουργεί από τις αρχές της δεκαετίας του 80 με μια εξάμηνη άδεια η οποία δεν ανανεώθηκε ποτέ. Σήμερα είναι ο μοναδικός που λειτουργεί στο νησί αφού οι άλλοι δέκα επίσημοι έχουν κλείσει.

Για πολλά χρόνια τα σκουπίδια…. αυτοαναφλέγονταν συστηματικά. Έχουν κατατεθεί αγωγές επανειλημμένα ενάντια στο δήμο και παρόλο που το Πρωτοδικείο Νάξου έβγαλε λάδι τις αρχές, τα στοιχεία που αποκαλύφτηκαν ήταν συγκλονιστικά: Μόνο οι διοξίνες που απελευθερώθηκαν από την καύση ήταν ένα εκατομμύριο φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Ο δήμος πληρώνει κάπου 235.000 ευρώ σε εργολάβο για να επιχωματώνει τα σκουπίδια. Η κατάσταση σήμερα είναι αφόρητη και αδιέξοδη. 

Στις αρχές της δεκαετίας του 90  ο δήμος Νάξου στα πλαίσια του προγράμματος MEDSPA 91 αναθέτει σε μελετητές να εκπονήσουν μελέτη για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων. Το πρόγραμμα αυτό δεν υλοποιήθηκε αφού σύσσωμη η τοπική εξουσία μαζί με την αντιπολίτευση αλλά και την κεντρική εξουσία τότε απέρριψαν τη μελέτη ελλείψει πολιτικής βούλησης. Για την ιστορία, αυτοί που καταδίκασαν το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων να βολοδέρνει ακόμα μετά από είκοσι χρόνια ανάμεσα σε χωματερές και πρόχειρες βιαστικές λύσεις είναι κυρίως ο πρώην δήμαρχος Βασίλης Κόκκοτας (ΠΑΣΟΚ) και οι δυο διορισμένοι τότε έπαρχοι Σ.Γεωργόπουλος (ΝΔ) και Λάζαρος Θεόφιλος (ΠΑΣΟΚ) καθώς και η πασόκα υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Ελισάβετ Παπαζώη.

Όμως οι αρχές θεώρησαν λογικό να φτιάξουν τα κεντρικά δημοτικά σφαγεία του νησιού σε χωράφι που γειτνιάζει άμεσα με τη χωματερή, ενώ μόλις πριν δέκα χρόνια αποφάσισαν και τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων του σφαγείου! Τώρα βέβαια αν η συνύπαρξη σφαγείων και χωματερής είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία, η απόφαση για τον εκσυγχρονισμό τους στην υπάρχουσα θέση είναι σίγουρα ένδειξη κάποιας διανοητικής καθυστέρησης.

Σήμερα τα σφαγεία συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, τα δε λύματα του σφαγείου μαζί και ολόκληρα κομμάτια από σφάγια καταλήγουν ανεπεξέργαστα στην παρακείμενη χωματερή ενώ για τα μικρόβια σύμφωνα με δηλώσεις του τότε αντιδημάρχου και νυν δημάρχου: Ουδέν πρόβλημα, γι’ αυτά έχουν τοποθετήσει σίτες που εμποδίζουν την είσοδό τους στο χώρο!

Άλλη μια ιστορική στιγμή ήταν και η εναπόθεση της λυματολάσπης του βιολογικού στη χωματερή. Κάτω από την πίεση της λάσπης μεγάλοι όγκοι σκουπιδιών και λυμάτων κατακρημνίστηκαν μέσα στη θάλασσα. Η κατάσταση ήταν τόσο τραγική και η ρύπανση τόσο μεγάλη που οι υπεύθυνοι από το δήμο καταδικάστηκαν σε προσωπικά πρόστιμα, τα οποία βέβαια σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να μετακυλιστούν στο δήμο δηλαδή σε εμάς…

Με αυτά και με αυτά και κάτω από την πίεση των προστίμων και του κλεισίματος των παράνομων χωματερών, και πάντοτε στα όρια των προθεσμιών, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να χωροθετηθεί ο νέος ΧΥΤΑ. Οι πρώτες συνεδριάσεις έγιναν εν κρυπτώ, ο φόβος των αντιδράσεων ήταν διάχυτος, ο δήμος ένιπτε τας χείρας του κι έτσι την απόφαση την πήρε η νομαρχία. Στην τελική επιλογή της «κορφής Ξύδη» ανάμεσα από επτά ακόμη τοποθεσίες  συναίνεσαν τελικά ομόφωνα το δημοτικό και το  επαρχιακό συμβούλιο. Ο νυν δήμαρχος που σήμερα παριστάνει τον ανήξερο ήταν επί 8 χρόνια νομαρχιακός σύμβουλος.

Ο νέος ΧΥΤΑ έχει προϋπολογισμό περίπου 11.000.000 ευρώ και χρειάζεται γύρω στα 170 στρέμματα για να μπορέσει να καλύψει τις λειτουργίες του ενώ έως τώρα έχουν εξασφαλιστεί μόνο τα 60. Το Νοέμβρη του 2009 εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Το θέμα της καταλληλότητας της θέσης χωράει αρκετή συζήτηση, όχι μόνο όσον αφορά την αντικειμενικότητα των επιστημονικών και τεχνικών διαπιστώσεων, αφού είναι φανερό ότι πολλά από τα συμπεράσματα των μελετητών ήταν αποτέλεσμα πολιτικών μαγειρεμάτων. Σίγουρα πάντως στην τελική επιλογή της θέσης «κορφή Ξύδη» συνυπολογίστηκε και το μικρότερο πολιτικό και κοινωνικό κόστος όπως και το γεγονός ότι η περιοχή είναι ήδη υποβαθμισμένη από την υπάρχουσα χωματερή, δεν είναι στην πρώτη γραμμή για τουριστική ανάπτυξη και έχει λίγες ψήφους.

Επίσης, ο δήμος Νάξου έχει πάρει το νερό της λιμνοδεξαμενής της περιοχής που είχε κατασκευαστεί από το υπουργείο Γεωργίας για την άρδευση των καλλιεργειών για να τροφοδοτήσει την τουριστική βιομηχανία της Χώρας. Στην ευρύτερη περιοχή έχει τοποθετηθεί και το νεκροταφείο της πόλης.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι κάτοικοι της Γαλήνης έχουν επανηλειμμένα διακόψει συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων για το θέμα μπλοκάροντας τις λήψεις αποφάσεων. Στην απόπειρα δε της νομαρχίας Κυκλάδων να συντάξει τοπογραφικό της περιοχής για το νέο ΧΥΤΑ επιστρατεύτηκαν οι διαθέσιμες αστυνομικές δυνάμεις του νησιού ενώ στο τέλος οι κάτοικοι κατάφεραν να παρεμποδίσουν τους μηχανικούς οι οποίοι αποχώρησαν άπρακτοι.  

Η ΜΠΕ δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη ότι η περιοχή προμηθεύει με νερό την ευρύτερη περιοχή της πόλης της Νάξου. Το γεγονός ότι ο οικισμός της Γαλήνης βρίσκεται μόλις 500 μέτρα από τη χωματερή και ότι οι βόρειοι άνεμοι που είναι επικρατέστεροι στη Νάξο θα μεταφέρουν την δυσοσμία και τα αέρια που απελευθερώνουν οι ΧΥΤΑ στην Πόλη της Νάξου δεν απασχολεί.

Η εμμονή των αρχών να μιλούν για ΧΥΤΥ ενώ η μελέτη αναφέρεται σε ΧΥΤΑ και όταν επιπλέον δε γίνεται καμιά αναφορά αλλά ούτε και μελέτη για τις υποδομές που είναι αναγκαίες για τη λειτουργία ΧΥΤΥ διατρανώνει για μια ακόμα φορά την έλλειψη σοβαρότητάς τους.

Η ανακύκλωση στη Νάξο το μόνο που έχει ανακυκλώσει είναι το χρήμα των επιδοτήσεων. Το μηχάνημα αποκομιδής όπως και οι κάδοι ανακύκλωσης είναι ακατάλληλοι καθώς για κάθε κάδο απαιτούνται γύρω στα 20 λεπτά για να αδειάσει καθιστώντας την συλλογή αργή και δυσλειτουργική. Επιπλέον οι κάδοι είναι λιγοστοί αφού δεν έχουν τοποθετηθεί ούτε στα χωριά ούτε στις παραλίες και, κυρίως, απουσιάζουν από τις τουριστικές περιοχές όπου και συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος όγκος σκουπιδιών τον Αύγουστο.

Σύμφωνα μάλιστα με τους υπολογισμούς των φορτίων που καταλήγουν στο ΧΑΔΑ γίνεται φανερό ότι η πιο ρυπογόνα δραστηριότητα τουλάχιστον όσον αφορά τα στερεά απόβλητα στη Νάξο είναι η τουριστική βιομηχανία. Ενώ τους πέντε μήνες του χειμώνα κατά μέσο όρο παράγονται 60 κυβικά απορρίμματα τη μέρα, τον Αύγουστο εκτοξεύονται στα 140 κυβικά τη μέρα, τον Ιούλιο 120κ.μ και τον Ιούνη 90κ.μ.. Εν ολίγοις τα 2/3 του συνολικού όγκου σκουπιδιών του νησιού παράγονται τους τρεις μήνες της τουριστικής αιχμής.

Οι κάτοικοι των χωριών Γαλήνη και Εγκαρές υποχρεώνονται να δεχτούν τα απορρίμματα όλης της Νάξου και των Μικρών Κυκλάδων (πλην Αμοργού) χωρίς ποτέ κανείς να τους εξηγήσει αν αυτό τους αντιστοιχεί ή να τους ζητηθεί η άποψή τους για το τι και πώς θα γίνει η περιοχή τους. Μάλιστα είναι πολύ πιθανό μετά την αποπεράτωση του έργου και εφόσον αυτό ολοκληρωθεί, να έχει ήδη κηρυχτεί παράνομο αφού οι ΧΥΤΑ πρέπει να καταργηθούν μέχρι το 2012. Δηλαδή κατασκευάζεται ένα έργο που μπορεί να μη λειτουργήσει ποτέ ή να λειτουργεί παράνομα.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΥΤΑ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

   

http://autonomiprotovnaxou.blogspot.com

Ο αληθινός Τσε

Στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας θεωρητικοποίησης και εκ των υστέρων αιτιολόγησης μιας ειλημμένης ήδη απόφασης -η οποία πάρθηκε για λόγους που οφείλω να διερευνήσω σε επόμενο σχόλιό μου- χρησιμοποιείται πολύ συχνά ένα κλασικό μεθοδολογικό τερτίπι.

Αυτό συνίσταται στο να παρουσιάζονται στα μέτρα του επιδιωκόμενου στόχου προσωπικότητες οι οποίες έχουν σημαντική απήχηση σε όσους επιθυμούμε να πείσουμε. Η μέθοδος είναι κλασική. Οπως θα δούμε στη συνέχεια χρησιμοποιείται ήδη, και είναι βέβαιο ότι θα επικρατήσει ως μεθοδολογικό εργαλείο στην αναθεωρημένη κομματική ιστορία που μέλλει να δημοσιευτεί στο αμέσως επόμενο διάστημα. Και βεβαίως δεν θα αφορά μόνον πρόσωπα αλλά και γεγονότα.
Ζαχαριάδης, ΕΑΜ, ΕΔΑ, ο ίδιος ο χαρακτήρας του ελληνικού καπιταλισμού... θα ραφτούν και θα κοφτούν στα μέτρα του σεχταρισμού και της αντιμετωπικής πολιτικής που ακολουθείται σήμερα.
Πρόκειται για μια μέθοδο που ακολούθησε ο Πλάτωνας όταν ήθελε να παρουσιάζεται ο κόσμος των θεών του Ολύμπου ως ένας κόσμος δίχως αντιθέσεις και συγκρούσεις, έτσι ώστε αυτός να λειτουργεί ως υπόδειγμα για την ιδανική κοινωνία την οποία πρότεινε. Τι κι αν με βάση τη μυθολογία οι θεοί αλληλοσπαράζονταν μεταξύ τους. Λίγη σημασία είχε για το μεγάλο αρχαίο στοχαστή.
Την ίδια χρησιμοποίηση είχε και ο Χριστός, ο οποίος όχι λίγες φορές πλάστηκε κατ' εικόνα και ομοίωση μιας προσωπικότητας η οποία σε τίποτα δεν είχε να κάνει με τις αρχικές ιστορικές ή μυθολογικές περιγραφές του. Πιο πρόσφατα ο Νίτσε, του οποίου ο Ζαρατούστρα έσουρνε στο κράτος-παγερό τέρας- όσο λίγοι στοχαστές, εμφανιζόταν από τους χιτλερικούς, δηλαδή από τους εμπνευστές του πλέον κτηνώδους κράτους της ιστορίας, ως εμπνευστής τους...
Μήπως όμως και ο Μαρξ δεν παρουσιάστηκε το πιο συχνά να υποστηρίζει ακριβώς τα αντίθετα από εκείνα που πραγματικά υποστήριζε, μόνον και μόνον διότι αυτό εξυπηρετούσε εκείνους που τον αναθεωρούσαν στην πράξη ή στη θεωρία ;
Αλλά ας έλθουμε στον θέμα μας, που δεν είναι άλλο από τον Τσε.
Εδώ και λίγα χρόνια νυν κυβερνητικός, λογοτεχνίζων βουλευτής επεδίωκε να πείσει ότι αν ζούσε στην εποχή μας ο Τσε θα ήταν γιάπης!
Και έρχεται το γνωστό μας Ανθρωπάκι[i] λίγες Κυριακές πιο πριν, με ένα εισαγωγικό σημείωμα σε ένα κείμενό του στον «Ριζοσπάστη»[ii] το οποίο ακολουθούσε το διθύραμβο του σταλινισμού, να μας τον εμφανίσει κουτοπόνηρα ως δήθεν σύμφωνο με τις αναλύσεις του κομματικού ιερατείου περί καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Επειδή λοιπόν και πάλι η μισή αλήθεια είναι ένα μεγάλο ψέμα, ας δούμε όσο μας επιτρέπει ο χώρος ποια είναι η πραγματικότητα.
Δεν είναι ψέμα ότι ο Τσε ήταν αντίθετος στο «σοσιαλισμό της αγοράς» και στην αυτονομία των επιχειρήσεων με βάση την κερδοφορία τους, και ότι ήταν υπέρ της κεντρικής σχεδιοποίησης. Μάλιστα ο Τσε φτάνει να κατηγορήσει και τον Λένιν για τη ΝΕΠ, θεωρώντας όμως ταυτόχρονα με μια δόση χιούμορ, ότι αν ο Λένιν «δεν είχε κάνει το λάθος να πεθάνει» θα μπορούσε να διορθώσει τις πιο οπισθοδρομικές πτυχές αυτής του της μεταρρύθμισης. Βέβαια είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι δίχως και πάλι ο Τσε να έχει επ' αυτού μια ολοκληρωμένη αντίληψη, τοποθετείται σαφώς υπέρ της σοσιαλιστικής δημοκρατικής σχεδιοποίησης, με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των ίδιων των εργατών σε αυτήν. Και όπως άλλωστε ο Λένιν, καταγγέλλει και προειδοποιεί για τους κινδύνους απόσπασης των όποιων διαχειριστών, στο βαθμό που παραβιάζεται αυτή η δημοκρατία.
Σε ένα γενικότερο επίπεδο ο Τσε ασκεί κριτική στην Κούβα η οποία διακρινόταν από έναν «ιδεολογικό μιμητισμό», πιο ειδικά απέναντι στα σοβιετικά εγχειρίδια -αυτά δα που και το δικό μας κόμμα τα θεωρούσε σαν βαγγέλια - «τα οποία είχαν το μειονέκτημα να μην σε αφήνουν να σκέφτεσαι: το Κόμμα το έχει ήδη πράξει για λογαριασμό σου και εσύ πρέπει απλώς να το χωνέψεις»[iii].
Από την άλλη όμως ο Τσε αν και δεν πρόλαβε να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη άποψη περί Στάλιν, είχε μια σαφή αντίληψη για την ουσία της στάσης του. Να τι γράφει σε μια από τις «κριτικές υποσημειώσεις» του: «Το μεγάλο ιστορικό έγκλημα του Στάλιν (ήταν) ότι περιφρονούσε την κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση και καθιέρωσε την απεριόριστη λατρεία της εξουσίας».
Οπως ορθά επισημαίνει ο Michael Lowy, «αν αυτό δεν αποτελεί ακόμη μια ανάλυση του σταλινικού φαινομένου, αποτελεί όμως ήδη μια κατηγορηματική απόρριψή του», και στην κάθε περίπτωση καταδεικνύει ότι ο Τσε κάθε άλλο παρά συμφωνούσε με τον Στάλιν.
Επίσης ο Τσε ήταν κάθετα αντίθετος με τη δυνατότητα κατάκτησης του κομμουνισμού σε μια μόνο χώρα[iv].Γράφει σχετικά : «Μπορούμε να οικοδομήσουμε τον κομμουνισμό σε μια μόνον χώρα» ; Ο Λένιν «ξεκάθαρα διατύπωσε τη θέση για τον παγκόσμιο χαρακτήρα της επανάστασης, κάτι το οποίο στη συνέχεια απορρίφθηκε»[v].
[i] Υπόσχομαι, σε επόμενο σχόλιό μου να αναφερθώ σε όλα τα χαρακτηριστικά από το «Ανθρωπάκι» όπως τα παραθέτει ο Τσίρκας στην Τριλογία του.
[ii] 13/2/20011.
[iii] Αυτή η επιστολή που έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα ανέκδοτη περιέχεται στο Nestor Kohan, Ernesto Che Guevara. Otro mundo es posible, Nuestra America, Buenos Aires, 2003, p. 156-158.
[iv] Μια θέση που υποστηρίχτηκε το 1924 από τον Στάλιν και υιοθετήθηκε στο XIV Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το Δεκέμβρη του 1925.
[v] Βλέπε Michael Lowy, «Le socialisme selon Che Guevara», «Le monde diplomatique», Οκτώβριος 2007.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr

Ανακοίνωση 300 μεταναστών απεργών πείνας

Ανακοίνωση 300 μεταναστών απεργών πείνας

Ο αγώνας ολοκληρώθηκε. Με τα χαρτιά στο χέρι και το κεφάλι ψηλά επιστρέφουμε δικαιωμένοι στα σπίτια και τις δουλείες μας μετά από 44 μέρες απεργίας πείνας.

Ο αγώνας συνεχίζεται. Οι εξαγγελίες για 8ετία και για μείωση ενσήμων, ως προαπαιτούμενα για τη χορήγηση και ανανέωση άδειας παραμονής άμεσα,  χωρίς άλλες περιστροφές πρέπει να γίνουν νόμος.

Ο αγώνας είναι μονόδρομος. Ο αγώνας ενάντια στην καθημερινή εκμετάλλευση και τα τείχη του ρατσισμού, οι μάχες για τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις, για ίσα δικαιώματα ανάμεσα σε ντόπιους και αλλοδαπούς εργαζόμενους, για μια ζωή με αξίες και αξιοπρέπεια είναι τα επόμενα μας βήματα. Μαζί με το αντιρατσιστικό και μεταναστευτικό κίνημα  θα διανύσουμε αυτό το δύσκολο και μόνο δρόμο, το δρόμο του αγώνα.

Ο αγώνας μας ενώνει. Με τα χαρτιά στο χέρι και το κεφάλι ψηλά χαιρετίζουμε και αποχαιρετούμε όλους όσους μας υποστηρίζουν. Τους αλληλέγγυους από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του κόσμου, τους γιατρούς και τους συνεργάτες τους, όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό μας αυτές τις μέρες της απεργίας πείνας, όλες τις μέρες όπου η ζωή και ο θάνατος μας ζητούσαν δικαίωση κι ελευθερία.

Καλή αντάμωση στους αγώνες!

-         Συγκέντρωση, Δευτέρα 14/03, στις 5.00 μ. μ., στην Υπατία

-         Συγκέντρωση, Δευτέρα 14/03, στις 7.00 μ. μ., στο λιμάνι του Πειραιά (Αγ. Διονύσιος)

Όχι ΧΥΤΑ στη Νάξο

Σήμερα από τις 7 το πρωί στη Νάξο αλληλέγγυοι και κάτοικοι των χωριών Γαλήνης και Εγγαρών, (της περιοχής που σχεδιάζεται να γίνει ο ΧΥΤΑ για τα σκουπίδια της Νάξου και των μικρών νησιών πλην Αμοργού), αποκλείσαμε τη χωματερή βόρεια της Χώρας και εμποδίσαμε τα δυο απορριμματοφόρα του δήμου να αδειάσουν. Ο αποκλεισμός έγινε με στόχο να σταματήσουν οι διαδικασίες της κατασκευής του ΧΥΤΑ που σχεδιάζεται να γίνει ακριβώς απέναντι από τον ΧΑΔΑ. Επίσης αίτημα των δυο χωριών είναι να συγκληθεί άμεσα δημοτικό συμβούλιο με αντικείμενο τον ΧΥΤΑ μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια που οι αρχές του τόπου δεν έκαναν καμιά διαβούλευση γύρω από το θέμα. Έως ότου δεσμευτούν εγγράφως για την αναστολή του έργου είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε σε κανένα απορριμματοφόρο να ρίξει σκουπίδια στη χωματερή.Στην εποχή της «κρίσης» που το κράτος και το κεφάλαιο λειτουργούν επιθετικά και με όρους πλήρους ασυδοσίας, όπου οι αυτοδιοικητικές αρχές έχουν απωλέσει κάθε πρόσχημα πολιτικής αυτοτέλειας και οικονομικής ανεξαρτησίας, οι ιδιώτες θα παίξουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στην αφαίμαξη και τη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου καθώς και στην άκρατη εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών.Άλλωστε ο Καλλικράτης είναι το εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση.

Πάντως, και επειδή οι αρχές εδώ δεν είναι συνηθισμένες σε τέτοιου είδους δυναμικές αντιδράσεις, κι επειδή στην κοινωνική διαστρωμάτωση της τοπικής εξουσίας συμπεριλαμβάνονται και διάφορα ψώνια που νοσταλγούν το πάλαι ποτέ Δουκάτο της Νάξου από το οποίο θεωρούν ότι έλκουν την καταγωγή τους, σήμερα βρεθήκαμε αντιμέτωποι μεταξύ άλλων και με ένα νεόκοπο αρχιδ-ούκα (!!!).

Κάτοικοι και αλληλέγγυοι στήσαμε οδόφραγμα στο δρόμο έξω από τη χωματερή, ενημερώσαμε τους διερχόμενους από την περιοχή για το ζήτημα, αντιπαρατεθήκαμε με εκπροσώπους του δήμου που ήρθαν εκεί και το απόγευμα σε μια ανοιχτή συνέλευση αποφασίσαμε για τη συνέχεια της δράσης μέχρι αύριο στις 12.00 που καλέστηκε η επόμενη συνέλευση, την οποία και δημοσιοποιήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Πάντως από τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς δεν έλλειψε η Κερατέα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κακό συναπάντημα - Κατανάλωση

Ιαπωνία: Έκρηξη σε πυρηνικό αντιδραστήρα με τουλάχιστον 4 νεκρούς

Εικόνες βιβλικής καταστροφής και ανησυχία από την έκρηξη σε ιαπωνικό πυρηνικό αντιδραστήρα μετά το σεισμό των 8,9 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ στις βόρειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας και το τσουνάμι που προκλήθηκε. Τουλάχιστον 4 εργαζόμενοι σκοτώθηκαν και αρκετοί τραυματίστηκαν στον πυρηνικό σταθμό Φουκουσίμα 1 στις εγκαταστάσεις του οποίου σημειώθηκε η έκρηξη, με τις ιαπωνικές Αρχές να βρίσκονται σε αυξημένη επιφυλακή για το ενδεχόμενο διαρροής ραδιενέργειας. Σε 1300 υπολογίζονται οι νεκροί και αγνοούμενοι.


Όπως μεταδίδει το τηλεοπτικό δίκτυο ΝΗΚ, ένα από τα τέσσερα κτίρια των εγκαταστάσεων καταστράφηκε έπειτα από έκρηξη, με τη στέγη και τους τοίχους του κτιρίου του αντιδραστήρα να έχουν καταρρεύσει. Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τα πυρηνικά έχει κηρυχθεί η Ιαπωνία, ενώ το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο ΝΗΚ συμβούλευσε τους κατοίκους να κλειστούν στα σπίτια τους και να ασφαλίσουν τα παράθυρά τους σε περίμετρο «μεγαλύτερης των 10 χλμ από την εκκενωθείσα ζώνη».
Η χώρα ζει υπό τον τρόμο της ραδιενέργειας, με τις ιαπωνικές Αρχές να βρίσκονται σε αυξημένη επιφυλακή για το ενδεχόμενο διαρροής ραδιενέργειας. Τα επίπεδα της τελευταίας στην αίθουσα ελέγχου του Φουκοσίμα 1 μετρήθηκαν 1.000 φορές πάνω από το φυσιολογικό όριο. Η ιαπωνική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες που παρουσιάζουν καπνούς να βγαίνουν από τις εγκαταστάσεις του πυρηνικού σταθμού, τονίζοντας πως τα επίπεδα ραδιενέργειας γύρω του είναι 20 φορές υψηλότερα από το κανονικό. Η έκρηξη σημειώθηκε σήμερα στις 16:00, τοπική ώρα (09:00, ώρα Ελλάδος), σύμφωνα με το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο ΝΗΚ, ενώ η αιτία της παραμένει άγνωστη.
Ραδιενεργό Κάσιο εντοπίστηκε στο πυρηνικό εργοστάσιο του Φουκοσίμα, γεγονός που ενισχύει τους φόβους για τήξη του πυρήνα του, που δημιουργήθηκαν μετά τη μέτρηση υψηλών ραδιενεργών επιπέδων γύρω από τον πυρηνικό σταθμό, του οποίου τα συστήματα ψύξης τέθηκαν εκτός λειτουργίας λόγω της διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος μετά το φονικό σεισμό.
«Δεν είναι πιθανό να υπάρξει μια καταστροφή τύπου Τσέρνομπιλ σε έναν αντιδραστήρα ελαφρού ύδατος. Η απώλεια ψύξης σημαίνει αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά ταυτόχρονα σταματά την αντίδραση» δήλωσε ο Ναότο Σεκιμούρα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμα κι αν πραγματωθεί το χειρότερο δυνατό σενάριο, θα σημάνει ότι θα υπάρξει διαρροή ραδιενέργειας και ζημιά στον εξοπλισμό, αλλά όχι έκρηξη. Εάν η διαδικασία αποδέσμευσης ραδιενεργού ατμού γίνει με προσοχή θα υπάρξει διαρροή λίγης ραδιενέργειας. Όχι όμως πέραν μιας ακτίνας 3χλμ, διαβεβαίωσε.
Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας παρακολουθεί την κατάσταση, ενώ από την πλευρά της η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον δήλωσε ότι παραδόθηκε ψυκτικό υγρό στην Ιαπωνία για χρήση σε πυρηνικό εργοστάσιο, χωρίς να είναι σαφές εάν αυτό χρησιμοποιήθηκε τελικά.

Απεργία πείνας ανέργων στην κεντρική πλατεία της Καβάλας

Πριν αποφασίσουν να κατέβουν στην Πλατεία, απευθύνθηκαν στον Δήμο Καβάλας και τους βουλευτές αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση

Ο 60χρονος Λάζαρος Παπαδόπουλος και η 40χρονη σύζυγος του Φρειδερίκη Τόκα βρίσκονται σε απεργία πείνας εδώ και λίγη ώρα. Έστησαν αντίσκηνο στην Κεντρική Πλατεία και αποφάσισαν να βρίσκονται εκεί μέχρι να βρουν δουλειά. Ο μεν σύζυγος είναι άνεργος από το 2009 ενώ η σύζυγος του από το 2006. Πριν αποφασίσουν να κατέβουν στην Πλατεία, απευθύνθηκαν στον Δήμο Καβάλας και τους βουλευτές αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση. Χρωστούν 7 ενοίκια κι ο σπιτονοικοκύρης τους κάνει έξωση!

Ελλάδα των ανυπεράσπιστων θυμάτων αστυνομικής αυθαιρεσίας

Δεκάδες καταγγελίες κακομεταχείρισης από αστυνομικούς, ειδικά προς κρατούμενους σε αστυνομικά τμήματα, ορισμένες από τις οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν και βασανιστήρια βάσει της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων, χωρίς ιατροδικαστικές γνωματεύσεις να συνοδεύουν τις καταγγελίες αυτές, καταγράφει στην έκθεσή του για την Ελλάδα ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα Βασανιστήρια Μάνφρεντ Νόβακ. Ο ίδιος αποδίδει την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων στη μη ορθή λειτουργία του ανακριτικού έργου της ΕΛ.ΑΣ. και του μηχανισμού καταγγελιών, που οδηγεί σε ανυπεράσπιστα θύματα σωματικής βίας και σε ένα σύστημα ανοχής απέναντι στην αστυνομική αυθαιρεσία. 


Στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα από τις 10 έως τις 20 Οκτωβρίου 2010, ο κ. Νόβακ επισκέφτηκε αρκετά αστυνομικά τμήματα, όπου διαπίστωσε ότι κρατούνται σχεδόν αποκλειστικά αλλοδαποί και πως τα τμήματα λειτουργούσαν ως κέντρα κράτησης μεταναστών προς απέλαση, σε αντίθεση με την κανονική τους λειτουργία. Με εξαίρεση ένα μόνο από τα ιδρύματα που υπόκεινται στη δικαιοδοσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (αστυνομικά τμήματα, συνοριακά φυλάκια και κέντρα κράτησης μεταναστών), για όλα τα υπόλοιπα ο ειδικός εισηγητής κάνει λόγο για υπερπληθυσμό, βρόμικα κελιά, ανεπαρκείς υγειονομικές παροχές, μηδενική ή ανεπαρκή δυνατότητα εξωτερικών δραστηριοτήτων και ελλιπή ιατρική παρακολούθηση. Σύμφωνα με την έκθεση, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 4 Μαρτίου, «ο ειδικός εισηγητής είδε τέτοιες συνθήκες που σημαίνουν απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση, κατά παράβαση των άρθρων 7 και 10 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα».
Ειδική αναφορά γίνεται και στα ασυνόδευτα ανήλικα, που συχνότατα «δεν καταγράφονται σωστά και συστηματικά κρατούνται, συνήθως μαζί με τους ενήλικες». Για τις ελληνικές φυλακές τονίζεται πως είναι υπερπλήρεις, ορισμένες από τις οποίες «φιλοξενούν» έως και 3πλάσιους κρατούμενους σε σχέση με τη χωρητικότητά τους. Το ποσοστό των προσωρινά κρατουμένων είναι πολύ υψηλό και οι τελευταίοι δεν διαχωρίζονται από τους καταδικασμένους κατά παράβαση του άρθρου 10 του Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα Βασανιστήρια καλεί την Ε.Ε. και τις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών να συνδράμουν άμεσα την Ελλάδα σε σχέση με το μεταναστευτικό ζήτημα. Καλεί επίσης όλα τα ευρωπαϊκά κράτη να διακόψουν τις επαναπροωθήσεις προς την Ελλάδα στη βάση του «Δουβλίνο ΙΙ» και να προχωρήσουν στο σχεδιασμό ενός δικαιότερου συστήματος αποδοχής των παράνομων μεταναστών και προσφύγων, καθώς και να εξασφαλίσουν πρόσβαση στις διαδικασίες αναγνώρισης των προσφύγων.

Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού: Αθήνα, 18 Οκτωβρίου 2010

Ιδιαίτερη θέση στην έκθεση του ειδικού εισηγητή κατέχει η επίσκεψή του στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού. Ο ίδιος περιγράφει: «Υπήρχαν 201 γυναίκες κρατούμενες την ημέρα της επίσκεψης. Οι κρατούμενες κρατούνται σε ένα 3όροφο κτίριο. Οι προσωρινά κρατούμενες δεν διαχωρίζονται από τις ήδη καταδικασμένες. Ζουν σε κελιά 16-18 ατόμων και 2-3 ατόμων. Σε γενικές γραμμές, υπάρχει συμφόρηση, αλλά η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με την πτέρυγα των ανδρών.
Οι συνθήκες κράτησης και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης προκαλούν μεγάλη απογοήτευση. Οι κρατούμενες καταγγέλλουν μακροχρόνια προφυλάκισή τους (έως και 15 μήνες), αδυναμία πρόσβασής τους σε δωρεάν νομική βοήθεια και βαριές ποινές φυλάκισης για συγκριτικά ασήμαντα εγκλήματα, ειδικά όσον αφορά εκείνα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά.
Οι κρατούμενοι πρέπει να πληρώσουν για υπηρεσίες που θα έπρεπε να παρέχονται από τη διοίκηση των φυλακών, όπως χαρτί τουαλέτας, σαπούνι, αξιοπρεπή τροφή κτλ. Αρκετοί κρατούμενοι πάσχουν από σοβαρές ασθένειες, όπως ηπατίτιδα Γ, Aids, σκλήρυνση κατά πλάκας, χωρίς να τους προσφέρεται πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια».
Προσωπικές καταγγελίες

- 40χρονη Ελληνίδα κρατούμενη συνελήφθη στο σπίτι της στη Δράμα από 15 αστυνομικούς στις 15 Ιουνίου 2010, παρουσία του 6χρονου γιου της. Μεταφέρθηκε μαζί με το γιο της, φορώντας χειροπέδες στο αστυνομικό τμήμα της Δράμας, όπου ανακρίθηκε και κακοποιήθηκε σωματικά στον 1ο όροφο από αξιωματικούς που φορούσαν πολιτικά ρούχα. Τη χτύπησαν στο πρόσωπο, την πλάτη και το λαιμό, με αποτέλεσμα 3 κόκαλα να σπάσουν. Το πρόσωπό της πρήστηκε και παρά τις παρακλήσεις της, οι αστυνομικοί δεν ενδιαφέρθηκαν. Από τη Δράμα, μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού στην Αθήνα, όπου έφτασε στις 30 Ιουνίου. Ζήτησε αμέσως να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, για να εξεταστεί τελικά στις 16 Σεπτεμβρίου, 2,5 μήνες αργότερα δηλαδή! Οι εμφανείς πληγές της είχαν εξαφανιστεί τότε, αλλά τα σπασμένα κόκαλα διαγνώστηκαν.
- Κρατούμενη από τη Βραζιλία παρέμενε προφυλακισμένη επί ένα χρόνο, χωρίς να έχει επαφή με δικηγόρο, καθώς ήταν πολύ ακριβός. Η ίδια καταγγέλλει κολπική έρευνα όταν πρωτομπήκε στη φυλακή και κάθε φορά που μπαινοέβγαινε. Οι κολπικές έρευνες πραγματοποιούνταν από άντρα γιατρό με την παρουσία γυναίκας νοσοκόμας. Οι φύλακες επέβαλαν πειθαρχικά μέτρα αν κάποιος αρνιόταν να αρνηθεί να υπογράψει για τη σχετική εξέταση. Οι φύλακες δεν κακοποιούσαν σεξουαλικά ή σωματικά τις κρατούμενες, καθώς ήταν κυρίως γυναίκες.
- Ελληνίδα Ρομά κατήγγειλε ρατσιστικές διακρίσεις εκ μέρους των αξιωματούχων της φυλακής. Δεν μπορούσε να δεχτεί επισκέψεις. Ο μικρός της γιος ήταν πολύ άρρωστος και δεν μπορούσε να τον δει. Ο αδερφός της είχε πεθάνει πρόσφατα και δεν την επιτράπηκε να πάει στην κηδεία του.
- Ελληνίδα κρατούμενη, περίπου 60 ετών, συνελήφθη στις 2 Μαρτίου 2010 μαζί με την οικογένειά της και μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ. Η οικογένειά της αφέθηκε ελεύθερη μετά από 24 ώρες, αλλά εκείνη συνέχισε να κρατείται. Για να καταφέρουν να της αποσπάσουν ομολογία, οι αστυνομικοί της ζήτησαν να καθίσει σε σπασμένη καρέκλα επί 80 ώρες και στη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν της επιτρεπόταν να σηκωθεί παρά μόνο μια φορά για να πάει στην τουαλέτα. Τα πόδια της άρχισαν να πρήζονται και πεινούσε καθώς έπινε μόνο νερό. Χτυπήθηκε συνεχώς από 4 αστυνομικούς, «οι οποίοι την χτυπούσαν με τα χέρια σαν να ήταν μπάλα». Έπεσε αρκετές φορές με την πλάτη και είχε μελανιές σε όλο της το σώμα. [...] Μετά από 80 ώρες, το πρόσωπό της είχε γίνει μπλε από τις μελανιές, όπως και τα άκρα της. Αναγκάστηκε να υπογράψει έγγραφα. Ενώπιον του δικαστηρίου ζήτησε να την εξετάσει ιατροδικαστής, αλλά το αίτημά της δεν έγινε δεκτό. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη ΓΑΔΑ, σε ένα προσωρινό κελί, μαζί με πολλούς συγκρατούμενους. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν 3 γυναίκες που τη βοήθησαν να καθίσει καθώς ήταν ημιλυπόθυμη. Πέντε ημέρες αργότερα, της ανατέθηκε δικηγόρος, τον οποίο αρνήθηκε και ζήτησε ξανά να δει γιατρό για να λάβει και πάλι αρνητική απάντηση. Στις 19 Μαρτίου, μεταφέρθηκε στον Κορυδαλλό και έμαθε για πρώτη φορά πως διώκεται για ανθρωποκτονία.

Ψυχιατρική Κλινική Φυλακών Κορυδαλλού, Αθήνα, 18 Οκτωβρίου 2010

Στεγασμένη σε ένα παλιό και υπό κατάρρευση κτίριο, η Κλινική δεν διαθέτει επαρκή προσωπικό και σύγχρονα μηχανήματα, βάσει των διεθνών στάνταρντ που προβλέπονται για αυτά τα ιδρύματα. Από την επίσκεψη στις εγκαταστάσεις και τις συνεντεύξεις με τους εργαζόμενους και τους κρατούμενους, ο ειδικός εισηγητής διαπίστωσε ότι το προσωπικό είναι αφοσιωμένο στο έργο του, παρά τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες. [...] Χωρίς μια σημαντική επένδυση για την αναπαλαίωση των εγκαταστάσεων, την ανανέωση του εξοπλισμού και επιπλέον προσωπικό, ο Κορυδαλλός δεν θα είναι επαρκώς προετοιμασμένος για τις προκλήσεις του μέλλοντος, τονίζει ο κ. Νόβακ.

Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, Αθήνα, 19 Οκτωβρίου 2010

Ειδικοί αναφορά γίνεται για το Α.Τ. Εξαρχείων. Όπως αναφέρει ο κ. Νόβακ, σε αυτό το τμήματα, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, όλοι οι κρατούμενοι ήταν καταγεγραμμένοι. «Το αστυνομικό τμήμα είναι γνωστό για τα ναρκωτικά, καθώς γύρω του υπάρχουν συνολικά σχετικά θεραπευτικά κέντρα, που παρακολουθούν 1.500 χρήστες καθημερινά».

Προσωπικές καταγγελίες

- 32χρονος κρατούμενος από το Αφγανιστάν κρατούνταν επί 4 ημέρες. Είπε πως είχε συλληφθεί μαζί με έναν Έλληνα και πως η αστυνομία πήρε τα ναρκωτικά από την τσέπη του Έλληνα και τα έβαλε στη δική του, με αποτέλεσμα να συλληφθεί εκείνος και ο Έλληνας να αφεθεί ελεύθερος. Κατήγγειλε πως είχε ξυλοκοπηθεί από αστυνομικούς κατά τη σύλληψή του στο διάδρομο ενός από τους πάνω ορόφους του αστυνομικού τμήματος. Τον χτύπησαν και τον κλότσησαν από πίσω ενώ φορούσε χειροπέδες. Τα μάγουλά του πονάνε ακόμη, σύμφωνα με τον ίδιο, αλλά δεν υπήρχαν πλέον σημάδια. Ήταν σε περίοδο αποτοξίνωσης, αλλά δεν είχε πρόσβαση σε ιατρική παρακολούθηση. Δύο ημέρες πριν είχε μεταφερθεί σε κλινική, όπου του είχαν χορηγήσει κάτι και στη συνέχεια επέστεψε στο Α.Τ. Είπε επίσης πως οι αστυνομικοί καθάρισαν τα σκουπίδια από το πάτωμα του τμήματος μισή ώρα πριν φτάσει ο ειδικός εισηγητής.
- Πακιστανός κρατούμενος 44 ετών, παρέμενε στο αστυνομικό τμήμα 60 ημέρες. Είχε συλληφθεί επειδή δεν διέθετε έγγραφα διαμονής. Ζούσε στην Ελλάδα 4 χρόνια και επικοινώνησε με δικηγόρο τηλεφωνικά, χρησιμοποιώντας μια πολύ ακριβή κάρτα τηλεφώνου. Το φαγητό ήταν απαίσιο. Εκείνη την ημέρα, 27 άνθρωποι κρατούνταν στα 3 κελιά, αριθμός συνηθισμένος, καθώς συνήθως υπήρχαν από 23 έως 28 άνθρωποι εκεί. Αρκετοί αναγκάζονταν να κοιμούνται στο διάδρομο.

Νίκη για τους απεργούς πείνας!

Η δικαίωση των 300 μεταναστών, ελπίδα για όλη την κοινωνία

Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί…) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ’ όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό  τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη. Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Μια 15χρονη μαθήτρια έστειλε τους ελεγκτές στο τμήμα

«Λευτεριά …. στους ελεγκτές»
Το περιστατικό έγινε χτες το βράδυ στην γραμμή 14, περίπου στις 8.30μ.μ. Όταν οι ελεγκτές του ΟΑΣΘ, ζήτησαν εισιτήριο από την 15χρονη μαθήτρια, αυτή τους δήλωσε ότι είναι μέλος του κινήματος «δεν πληρώνω» και ότι κάνει συνειδητή πολιτική πράξη , για τον λόγο αυτό, αρνείται να δώσει τα στοιχεία της, στους ελεγκτές και θα τα δώσει μόνο αν της τα ζητήσει κάποιος αστυνομικός. Τους δήλωσε, ότι επιθυμεί να κατεβεί στην επόμενη στάση, γιατί εκεί την περιμένει ο πατέρας της και ότι δεν έχουν δικαίωμα να την κρατήσουν.
Ο οδηγός έκλεισε τις πόρτες και οι ελεγκτές παρεμπόδισαν την έξοδο της ανήλικης φράζοντας την πόρτα με το σώμα τους, προκειμένου να μη μπορέσει να κατεβεί, ώστε να την οδηγήσουν, παρά την θέληση της στο τέρμα (σιδηροδρομικό σταθμό), όπου είχαν ειδοποιήσει την αστυνομία να τους περιμένει. ΄Οταν έφτασαν στο τέρμα, την κρατούσαν μέσα στο λεωφορείο μαζί με άλλες δύο συμμαθήτριες της, που δεν είχαν εισιτήριο, λέγοντας τους, ότι περιμένουν την αστυνομία Η ανήλικη τους έλεγε συνεχώς, ότι διαπράττουν παράνομη κατακράτηση εις βάρος της κι ότι δεν έχουν δικαίωμα, να τους περιορίσουν την έξοδο από το λεωφορείο.
Μόλις ήρθε το περιπολικό, η μαθήτρια επέδειξε το δελτίο της αστυνομικής ταυτότητας στους αστυνομικούς, αφ’ ενός για να μην θεωρηθεί, ότι διαπράττει το αδίκημα της απείθειας αλλά και για να μην έχουν το δικαίωμα να την προσαγάγουν στο τμήμα, προκειμένου να εξακριβωθούν τα στοιχεία της. Ακολούθως ζήτησε από τα αστυνομικά όργανα, να οδηγηθούν οι ελεγκτές στην αστυνομία, διότι την κρατούσαν για μισή τουλάχιστον ώρα, παράνομα και χωρίς την θέληση της, πράγμα και το οποίο έκαναν.
Στο αστυνομικό τμήμα, δήλωσε ότι επιθυμεί την καταγραφή των όσων έγιναν στο δελτίο συμβάντος, προκειμένου να ενεργήσουν οι αστυνομικοί τα νόμιμα. Η ενέργεια αυτή, ήταν νομικά ορθή, προκειμένου να μην καταβληθεί στο κράτος, το παράβολο μηνύσεως αξίας 100 ευρώ. Τόσο η ανήλικη, όσο και οι γονείς της, δήλωσαν ρητά στους αστυνομικούς, ότι δεν δέχονται να μην καταγραφεί το περιστατικό στο βιβλίο συμβάντων.
΄Εξω από το τμήμα συγκεντρώθηκαν τριάντα άτομα, του κινήματος « ΕΠΙΒΑΤΕΣ» Θεσσαλονίκης, οι οποίοι φώναζαν ειρωνικά το σύνθημα: « Λευτεριά στους ελεγκτές».
Αφού έγινε η καταγραφή του περιστατικού, στο δελτίο συμβάντων, ενημερώθηκε τηλεφωνικά η εισαγγελέας υπηρεσίας και στις 11.45 μ.μ. αφέθηκαν οι ελεγκτές. Η εισαγγελική αρχή, έχει την υποχρέωση να κρίνει και να αποφασίσει, για την άσκησης ποινικής διώξεως ή μη εις βάρος των ελεγκτών, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά, που θα περιέλθουν σε γνώση της.
Η ανήλικη δήλωσε στους ελεγκτές, ότι θα συνεχίζει να μην πληρώνει εισιτήριο, ως πράξη πολιτικής ανυπακοής. Ο ένας εξ’ αυτών, την διαβεβαίωσε, ότι την επόμενη φορά που θα την δει, δεν πρόκειται να της κάνει έλεγχο και να της ζητήσει εισιτήριο, αλλά την παρακάλεσε απλά, να μην το κάνει θέμα…..κι αρχίσει να φωνάζει μέσα σ’ όλο το λεωφορείο « ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», γιατί θα τον εκθέσει.
Οι ελεγκτές πέρασαν ένα όμορφο Σαββατόβραδο στο αστυνομικό τμήμα, γιορτάζοντας επί τρεις ώρες «χαρούμενα» την Αποκριά!!! Την επόμενη φορά ας μασκαρευτούν σε …. μαθήτριες για να μην κινδυνεύουν. ΄Αϊντε και καλά κούλουμα…..
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ