15 Μάη 1933, Βερολίνο
«Στις 10 το βράδυ παρέλασε αντιπροσωπεία φοιτητών, ενώ μπροστά προχωρούσε η μπάντα των ταγμάτων εφόδου, λίγο αργότερα έφτασε στην πλατεία μια μεγάλη πομπή αποτελούμενη από λαμπαδηφόρους φοιτητές. Οι πυροσβέστες ράντισαν την πυρά με πετρέλαιο και έβαλαν φωτιά. Τότε τα καμιόνια έφεραν τα βιβλία και οι φοιτητές παρατάχτηκαν σε αλυσίδα για να τα ρίξουν στις φλόγες. Κάθε φορά που ένα πακέτο ρίχνονταν στη φωτιά, οι φοιτητές και το συγκεκριμένο πλήθος ξεσπούσαν σε ενθουσιώδεις ζητωκραυγές. Κι ακολουθεί η πλήρης μετάφραση των περιβόητων εξορκισμών της φωτιάς.
Πρώτος κήρυκας: Ενάντια στην πάλη των τάξεων και τον υλισμό! Για την ενότητα του λαού και την ιδεαλιστική βιοθεωρία!.. Παραδίνω στη φωτιά τα γραπτά του Μάρξ και του Κάουτσκι...
Δεύτερος κήρυκας: Ενάντια στον εκφυλισμό των ηθών! Για μια καλή ηθική! Για ένα οικογενειακό πνεύμα και για ένα πνεύμα του κράτους!.. Παραδίνω στη φωτιά τα γραπτά των Χάινριχ Μαν, Έρνεστ Γκλέζερ και Έριχ Κάιστνερ.
Τρίτος κήρυκας: Ενάντια στην υπερεκτίμηση της σεξουαλικής ζωής που διαφθείρει το πνεύμα. Για τον εξευγενισμό της ανθρώπινης ψυχής! Παραδίνω στη φωτιά τα γραπτά του Φρόιντ.
Τέταρτος κήρυκας: Ενάντια στη λογοτεχνική προδοσία απέναντι στους στρατιώτες του μεγάλου πολέμου! Για τη διαμόρφωση ενός υγιούς πνεύματος!.. Παραδίνω στη φωτιά τα έργα του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ.
Έπονται και άλλοι κήρυκες της φωτιάς…»
(Εφημερίδα «Le Temps»)
Στο κοντινό μέλλον άλλοι οικοδομούν τις δικές τους πρακτικές...
21 Απριλίου 1967
«Υπέρτατο δείγμα ο φόβος μας – Ο φόβος οικοδομεί το έθνος των Ελλήνων – Για να μην έρθει η κόλαση του έθνους αυτοδικούμε – Για τα παράσιτα που μολύνουν τη ζωή, τους άτιμους, λιώστε πατήστε όλα τα σκουλήκια. Ο πόνος για τα δικαιώματα του ανθρώπου και την αξιοπρέπεια στην Ελλάδα είναι ο ύπουλος εχθρός της πατρίδας. Το πιστεύω μας είναι το αλτ ή πυροβολώ.»
Στοχασμοί των Απριλιανών Εθνοσωτήρων
8 Ιανουαρίου 2013
«Η δημοκρατική κοινωνία δεν μπορεί να επιτρέψει στις δυνάμεις της ανομίας και του χάους να ανακόψουν την πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη», δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας, αναφερόμενος στις σημερινές καταλήψεις, στη βίλα Αμαλία και στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, που τερματίστηκαν μετά από επιχείρηση.
14 Ιανουαρίου 2013
Σήμερα, λοιπόν, μετά από επιχείριση της ελληνικής αστυνομίας και του δήμου Αθηναίων, συνελήφθη ο πραγματικός εγκληματίας που ευθαρσώς συνέχιζε να βρίσκεται μέσα στη Βίλα Αμαλία. Μια Color metal τυπογραφική μηχανή βρίσκονταν ακόμα εκεί φρουρούμενη από πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις. Μελάνια, χαρτί τυπογραφείου ενοχοποιήθηκαν από την κυβέρνηση ως εχθρικά, μιας και πρεσβεύουν ελεύθερες ιδέες και όχι καθεστωτικές νεοφιλελεύθερες συνταγές. Άραγε, πόσο διαφέρουν οι μεθόδοι της δεξιάς πολιτικής του Δένδια και του Σαμαρά από τον Χίτλερ και τους συνταγματάρχες. Τι πιο ιερό από μια τυπογραφική μηχανή, που έχει παράξει χιλιάδες έντυπα, κείμενα, αφίσες που μιλούν για αλληλεγγύη, συλλογικότητες, αυτόνομους χώρους, ελευθερία. Τι πιο ιερό από την ελευθερία της έκφρασης, τι πιο ιερό από την αυταπάρνηση των ανθρώπων που ξόδεψαν εργατοώρες για τη λειτουργία της.
Τελικά τι έφταιξε; Η ίδια η βίλα, οι άνθρωποι που κατοικούσαν μέσα ή η Color metal, μιας και ο δαίμων του τυπογραφείου ταυτίστηκε με την επαναστατικότητα; Τα γεγονότα των ημερών μιλούν από μόνα τους, περίπου 100 άνθρωποι επανακατάλαβαν τη βίλα ρισκάροντας με βαριές ποινές φυλάκισης. Ήθελαν όμως με τη συμβολική ανακατάληψη να δώσουν στον κόσμο ένα κίνητρο να ξεπεράσει τους φόβους του και να αντισταθεί στη σύγχρονη οικονομική δικτατορία που πρεσβεύει η ελληνική τρόικα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ).
Πράγματι, το κατάφεραν, μιας και το Σάββατο ένα ορμητικό και αποφασισμένο ανθρώπινο ποτάμι 10.000 χιλιάδων ξεχύθηκε στους δρόμους για να δηλώσει την αλληλεγγύη του στη βίλα και τους συλληφθέντες καταληψίες. Ίσως μια από τις πιο σημαντικές πορείες των τελευταίων χρόνων. Η βίλα υποστηρίχθηκε ως σύμβολο. Οι ιδέες μετατράπηκαν σ’ ένα χείμαρρο ασταμάτητο και καμιά αστυνομική βία δεν είχε τη δύναμη να κάνει κάτι πέραν του να κοιτάζει με δέος τα γελαστά πρόσωπα των διαδηλωτών. Η ήττα ήταν σημαντική για την αυταρχική κρατική εξουσία, για τις αυταρχικές ιδέες που δεν αντέχουν τα χαμόγελα, που δεν συνδιαλέγονται αλλά εξορίζουν μέχρι και μηχανές τυπογραφείου.
Το κράτος, στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής και εκτέλεσης ιδεών και αξιών απομάκρυνε την Color metal από τη βίλα, για να σφραγίσει την αποτυχία του, επιβάλλοντας τον αυταρχισμό του και ανακαλώντας τη Γερμανία του ‘33. Να κλείσει το κεφάλαιο Αχαρνών και Χέυδεν, για να ανοίξει επιτέλους το δρόμο στο πιο αγαπημένο του παιδί, τη Χρυσή Αυγή, αυτή τη δειλή και σκοτεινή ομάδα που λυμαίνεται την περιοχή. Αυτή είναι η ιστορία της Color metal, η οποία, μετά από παρέμβαση των δικηγόρων, διασώθηκε και θα συνεχίσει να δημιουργεί. Όπως γράφει ένα τρικάκι της τυπογραφικής κολεκτίβας rotta, «το μελάνι μας είναι εκρηκτικό και οι ιδέες μας εύφλεκτες».
* Οι κήρυκες της φωτιάς είναι από το βιβλίο «Ναζισμός και κουλτούρα» του Λιονέλ Ρισάρ, εκδόσεις Αστάρτη.
Η μεταφορά όλων των πραγμάτων απο τη Βίλα Αμαλίας και η φύλαξή τους στοίχισε στο δημόσιο 20.000 και 24.000, σύνολο 44.000 ευρώ! Το γράφει ο ιστότοπος Διαύγεια (με κωδικούς ΑΔΑ:ΒΕΦ2Ω6Μ-ΜΛ8 και ΑΔΑ:ΒΕΦΑΩ6Μ-ΤΥΑ).
Βασίλης Μαθιουδάκης
Πηγή epohi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου