Βρέθηκε το φάρμακο που… «θεραπεύει» τα παιδιά απ’ τα όνειρά τους;

Περίπου τον ίδιο καιρό, παιδιά χωρίς κυβερνήτες και χωρίς οδηγούς, απ’ όλες τις πόλεις και τα χωριά όλων των περιοχών, έτρεχαν προς υπερπόντιους τόπους με ακόρεστα βήματα και όταν τα ρωτούσαν πού έτρεχαν, απαντούσαν: «Προς την Ιερουσαλήμ, ν’ αναζητήσουμε τους Άγιους Τόπους…» Μέχρι να φτάσουν εκεί, το τι θα γίνονταν ήταν άγνωστο. Αλλά πάρα πολλά πάλι έρχονταν, που όταν τα ρωτούσαν την αιτία της πορείας, έλεγαν ότι δεν ήξεραν.
Marcel Schwob, Η σταυροφορία των παιδιών

Στις Ηνωμένες Πολιτείες χορηγούνται φάρμακα σε 2.000.000 παιδιά που ναι μεν δεν είναι υπερκινητικά, αλλά δεν μπορούν εύκολα να εστιάζουν την προσοχή τους. Τα 2/3 αυτών των παιδιών παίρνουν φάρμακα που φρενάρουν τον «ακραίο αυθορμητισμό» τους και την έλλειψη συγκέντρωσης, υφιστάμενα παρενέργειες, όπως αϋπνίες, περιορισμένη όρεξη για φαγητό και ανάπτυξη εθισμών στην εφηβική και ενήλικη ζωή τους. Απ’ την άλλη, 6.000.000 παιδιά στις ΗΠΑ διαγνώστηκαν με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα. Τώρα, στον κατάλογο προστίθεται μία νέα νόσος, ο «υποτονικός γνωσιακός ρυθμός», που έχει ως χαρακτηριστικά το λήθαργο, τη διαρκή τάση για ονειροπόληση και βραδείες διανοητικές διαδικασίες. Υποτίθεται ότι η νόσος αφορά 2.000.000 παιδιά στις ΗΠΑ. Όλα τα παραπάνω σύνδρομα και νόσοι συνοδεύονται, ασφαλώς από την αντίστοιχη φαρμακευτική αγωγή.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι εσφαλμένα για τη νέα νόσο χορηγούνται φάρμακα για την ελλειμματική προσοχή, αλλά θα πρέπει να εφευρεθεί ένα νέο καταλληλότερο σκεύασμα. Οι ψυχολόγοι που τα υποστηρίζουν αυτά, όπως ο Ράσσελ Μπάρκλεϊ και ο Κιθ Μακμπέρνετ, χρηματοδοτούνται τόσο για έρευνες, όσο και για ομιλίες τους, από τη φαρμακευτική εταιρεία ElliLilly. Είναι γνωστή η μανία των ψυχιάτρων/ψυχολόγων να κατασκευάζουν υπέρογκους καταλόγους με σύνδρομα και διαταραχές. Κάθε πτυχή της ανθρώπινης προσωπικότητας, κάθε ποικιλομορφία της ανθρώπινης συμπεριφοράς κατατάσσεται σε μια κατηγορία συνδρόμου ή νόσου, στιγματιζόμενη ως αποκλίνουσα συμπεριφορά. Ο μέσος όρος, που υποτίθεται ότι αποτελεί την ορθή συμπεριφορά, όλο και περισσότερο περιορίζεται. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, πάσχουμε από σύνδρομα και ψυχικές νόσους, σύμφωνα με τα ακαδημαϊκά φιρμάνια των «σοφών». Πολύ εύκολα μια φυσική αντίδραση περνά από τα όρια που η επιστήμη όρισε ως «φυσιολογικό» σε «ασθένεια». Και βέβαια, δεν παραλείπει να συνοδευτεί από το ανάλογο κοκτέιλ φαρμακευτικών σκευασμάτων, που βοηθούν τις φαρμακοβιομηχανίες να διατηρήσουν την υγεία και την μακροημέρευσή τους.

Έχουν δίκιο απ’ την πλευρά τους. Η ονειροπόληση είναι πράγματι επικίνδυνη. Η διάσπαση προσοχής απ’ την βαρετή καθημερινότητα, η υπερκινητική αντίδραση στην παραμέληση και την αποβλάκωση που τους προσφέρει ο κόσμος των ενηλίκων είναι καταστροφικές για την εξουσία, που επιδιώκει διακαώς την εκμηχάνιση της σκέψης, την εκμηδένιση της συνείδησης, την θανάτωση της ονειροπόλησης. Τα παιδιά είναι, πράγματι, επικίνδυνα για όλα αυτά. Γεννιούνται ακόμη με την φυσική τάση του ανθρώπου για ελευθερία∙ το πνεύμα και το σώμα τους φέρουν ως «προπατορικό αμάρτημα» την ανυπακοή και την ονειροπόληση, τον αυθορμητισμό και την πηγαία έκφραση των συναισθημάτων. Το πιο ανησυχητικό απ’ όλα είναι ότι δε θα εφευρεθεί ποτέ το φάρμακο που θα σκοτώσει την ελευθερία που η φύση φτιάχνει αβίαστα κάθε στιγμή.

σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση