(Ο συνεταιρισμός από την άλλη μπορεί να επιβιώσει και χωρίς το κράτος. Αυτή είναι η οδός που πρέπει να ακολουθηθεί. Η οικοδόμηση ανεξάρτητων μονάδων που καλύπτουν ανάγκες των ανθρώπων οι οποίοι συμμετέχουν στη λειτουργία της μονάδας. Η κρατική υπηρεσία δουλεύει πάνω στην ακριβώς αντίθετη αρχή της επινόησης αναγκών για να δικαιολογήσει την ύπαρξη της.) Η γραφειοκρατία δεν είναι παρά ένα λάθος όπως ο καρκίνος, μια λοξοδρόμηση από την πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης και των άπειρων δυνατοτήτων, της διαφοροποίησης και της ανεξάρτητης δράσης του ενστίκτου, που καταλήγει όπως ο ιός στον πλήρη παρασιτισμό.
(Υπάρχει η άποψη πως ο ιός αποτελεί εκφυλισμό ενός άλλου, περισσότερου περίπλοκου είδους ζωής. μπορεί κάποια στιγμή στο παρελθόν να διέθετε όλα τα εχέγγυα για ανεξάρτητη ζωή. Σήμερα έχει καταπέσει κάπου μεταξύ ζώσας και νεκρής ύλης. Μπορεί να επιδείξει ικανότητες εμβίου μόνον εντός του ξενιστή, κάνοντας χρήση της ζωής ενός άλλου - η αποποίησις της ίδιας της ζωής, κατακύλιση προς κάτι ανόργανο και άκαμπτα μηχανικό, προς τη νεκρή ύλη.)
Οι υπηρεσίες του δημοσίου πεθαίνουν όταν η δομή του κράτους καταρρεύσει. Είναι τόσο ανίκανες και ακατάλληλες να τα βγάλουν πέρα μόνες τους όσο και ένας ταινιοσκώληκας που του άλλαξαν περιβάλλον, η ένας ιός που σκότωσε τον ξενιστή του.
Γουίλιαμ Μπάροουζ, Γυμνό γεύμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου