Σε αυτά τα πλαίσια, δεν είναι άσχετη η συζήτηση που ξεκίνησε απ’ το 2013 ανάμεσα στην ελλαδική και την αμερικάνικη κυβέρνηση, στη σύνοδο ελληνοαμερικανικής Συμβουλευτικής Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου (High Level Consultative Committee -HLCC) στην Αθήνα. Εκεί βρέθηκε και ο αμερικανός υφυπουργός Άμυνας για θέματα διεθνούς ασφαλείας Ντέρεκ Σολέ, καθώς και έλληνες στρατιωτικοί επιτελείς από το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΑ, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και αμερικανοί αξιωματικοί που ανήκουν στις αεροπορικές διευθύνσεις με αρμοδιότητα την Ευρώπη και την Αφρική. Το θέμα της συζήτησής τους είναι η παραχώρηση βάσης στον ελλαδικό χώρο για την απογείωση των γνωστών drones (μη επανδρωμένων αεροσκαφών).
Στο Καστέλι συζητιέται να φέρουν οι αμερικανοί στρατιωτικοί όχι ένα, αλλά περισσότερα μοντέλα τέτοιων αεροσκαφών, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν υποστηρικτικά σε στρατιωτικές επιχειρήσεις (συλλογή πληροφοριών, παρακολούθηση και αναγνώριση) με επιδίωξη από ελλαδικής πλευράς να μην είναι οπλισμένα. Αυτό που ενδιαφέρει κυρίως τα γεράκια του State Department είναι να μπορούν να παρακολουθούν και να παρεμβαίνουν εγκαίρως σε όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον ισλαμικό κόσμο. Το ευρωπαϊκό και το αμερικανικό μπλοκ εξουσίας –που ούτως ή άλλως λειτουργούν ως επί το πλείστον ομόθυμα– τα τελευταία χρόνια συμμαχούν περαιτέρω, προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού τα ασιατικά και τα αραβικά.
Η ελλαδική κυβέρνηση, βέβαια, που δεν της πέφτει και πολύς λόγος, από μια τέτοια συμφωνία θα τεθεί απροκάλυπτα ως καλός υπηρέτης στο πλευρό του «αντί-ισλαμικού τόξου», επιδιώκοντας να αποσπάσει τα κατάλληλα ανταλλάγματα. Μέσα σε όσα ζητάει είναι απευθείας παροχή οπτικού υλικού απ’ τα drones, για την αντιμετώπιση της εισόδου «λαθρομεταναστών» και τεχνογνωσίας πάνω στην τεχνολογία τους. Μάλιστα, θέλουν, μετά την λήξη της συμφωνίας, να αφήσουν και τα αεροσκάφη στο ελλαδικό προτεκτοράτο, μιας και θα ξέρουν πια να τα χειρίζονται. Είναι τόσο αφελείς να πιστεύουν ότι οι αμερικανοί θα δεχτούν μια τέτοια συμφωνία για κανέναν χρόνο και μετά θα φύγουν; Ποιος ο λόγος να κάνουν τόσον κόπο για έναν μόνο χρόνο, απ’ τη στιγμή μάλιστα που η εμπόλεμη κατάσταση στον αραβικό κόσμο είναι ολοένα εντεινόμενη; Ούτε βέβαια η κίνηση αυτή είναι μεμονωμένη, αλλά εντάσσεται στα πλαίσια ευρύτερης στρατηγικής της στη Μεσόγειο. Η αμερικάνικη ισχύ πλέον επικεντρώνεται στην αποφυγή χερσαίων εμπλοκών (μετά το στραπάτσο που δέχτηκε το κύρος της σε Ιράκ και Αφγανιστάν) με την χρήση drones και ειδικών δυνάμεων του Πενταγώνου και της CIA. Η νέα τακτική της ονομάζεται «New Normal», δηλαδή «Νέα Κανονικότητα». Σχετίζεται με όσα συμβαίνουν στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, καθώς απ’ την άλλη η Ρωσία έδειξε εν μέρει τις ανανεωμένες της δυνάμεις στην Ουκρανία. Είναι γνωστός ιστορικά ο διακαής πόθος της Ρωσίας να φτάσει στη Μεσόγειο.
Επί πλέον, οι αμερικανοί κρατιστές ζήτησαν απ’ την Ελλάδα αλλά και τα υπόλοιπα κράτη της «νότιας άκρης της Ευρώπης», δηλαδή την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Τουρκία (υπήρξε έντονη πίεση της Ρώμης για τη συμμετοχή της), «να καταθέσουν τις απόψεις τους για την αντιμετώπιση των νέων απειλών που κυριαρχούν στην περιοχή». Εξετάζουν ως ιδέα ακόμη και τη σύσταση Μόνιμης Ναυτικής Δύναμης στη Μεσόγειο. Παράλληλα αποδίδουν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία στον στρατηγικό και «σταθεροποιητικό» ρόλο της Κύπρου στους σχεδιασμούς τους, με την οποία θέλουν να ενισχύσουν την «αμυντική» συνεργασία. Στις 21 Αυγούστου ο έλληνας υπουργός εθνικής αμύνης θα επισκεφθεί το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Η τεχνολογία, λοιπόν, της παρακολούθησης είναι αυτή που θα καθορίζει από δω και πέρα τις εξελίξεις. Οι χαφιέδες θα είναι αντικειμενικοί και ανεπηρέαστοι, δίνοντας χωρίς κανέναν ενδοιασμό επιστημονικές και ακριβείς εικόνες των «αντιπάλων». Δεν είναι τυχαίο που ο Στηβ Βρανάκης, υπεύθυνος της Google Creative Lab, σε σύσκεψη των Ακαδημαϊκών και Ερευνητικών Ιδρυμάτων της Κρήτης, που οργάνωσε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών και η Περιφέρεια Κρήτης στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Έρευνας (ΙΤΕ), δήλωσε ότι η Κρήτη μπορεί να γίνει η Silicon Valley του κόσμου. Χρησιμοποιώντας την γνωστή καραμέλα της καινοτομίας και της ανάπτυξης, είπε στους ντόπιους ακαδημαϊκούς όσα ήθελαν ν’ ακούσουν, τάζοντας νέες θέσεις εργασίας. Και μάλιστα, όχι κακοπληρωμένης ή απλήρωτης «μαύρης» εργασίας. Εννοεί, ασφαλώς, την επιστήμη στην υπηρεσία του παγκόσμιου κρατισμού, που αμείβεται αδρά.
Η Μεσόγειος, όπως όλα δείχνουν, είναι ένα σημαντικό τετράγωνο στην παγκόσμια σκακιέρα, εξ αιτίας της γεωστρατηγικής της θέσης. Δυστυχώς, δεν μπορεί να «λάθει βιώσασα», εκπληρώνοντας το επικούρειο ρητό. Είναι στο επίκεντρο ενός πολιτισμικού κυκλώνα, που θέλει να σαρώσει κάθε τι πηγαίο, ζωντανό, αυθόρμητο, θέλει να θέσει άλλα όρια στον κόσμο, μοιράζοντας εκ νέου την γεωγραφία της εξουσίας. Για να το πετύχει, όμως, αυτό, χρειάζεται τους κατάλληλους υπηρέτες, το ανθρώπινο δυναμικό που θα αφιερώσει τις πνευματικές και σωματικές του δυνάμεις, για να πραγματοποιηθεί. Η ευθύνη είναι προσωπική, γι’ αυτό και είναι επιλογή η πορεία προς στην ελευθερία.
σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση
[1]Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος απ’ τον στίχο Ιπτάμενοι μπάτσοι πάνω απ’ την πόλη του ποιήματος Χωρίς εμένα του Γιάννη Αγγελάκα (ποιητική συλλογή Σάλια, Μισόλογα και τρύπιοι στίχοι), που μελοποιήθηκε και έγινε τραγούδι απ’ το πάλαι ποτέ συγκρότημα Τρύπες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου