Χθες, Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου, λάβαμε από δημοσιογράφο της εφημερίδας «Το Βήμα» ένα μήνυμα που εξέφραζε το ενδιαφέρον για δημοσίευση ενός άρθρου σχετικά με την καμπάνια που έχουμε ξεκινήσει για το αυτοοργανωμένο εγχείρημα μαναβικής, Μπαξές, στα Ιωάννινα.
Η αλήθεια είναι πως υποστήκαμε ένα σοκ! Μα είναι δυνατόν, σκεφτήκαμε, ένα μέσο που χαρακτηρίζει τους αυτοοργανωμένους χώρους ως «εστίες ανομίας», που παίζει τακτικά το κυβερνητικό χαρτί της «θεωρίας των δύο άκρων», που στηρίζει με…αυταπάρνηση τη γελοία και αντικοινωνική κυβερνητική πολιτική, να ενδιαφέρεται χωρίς υστεροβουλία για μια πρωτοβουλία που προτάσσει την κοινωνική αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, τη μη ιεραρχία; Είναι δυνατόν μια από τις κατ’εξοχήν επιχειρήσεις-συμμάχους της Κυβέρνησης και των ελίτ, όπως ο ΔΟΛ, να στηρίζει μέσω ενός εκ των εντύπων της, ένα εγχείρημα που αρνείται κάθε οικονομική εξάρτηση απ΄το Κράτος και το τραπεζικό σύστημα και έχει ξεκινήσει μια καμπάνια χρηματοδότησης από αλληλέγγυους πολίτες;
Όχι, λοιπόν, δεν είναι δυνατόν! Ίσως ο/η δημοσιογράφος που ενδιαφέρθηκε να έχει αγνά κίνητρα, ίσως πραγματικά να βρήκε κάποιο ενδιαφέρον στην προσπάθειά μας, αλλά ως υπάλληλος σε ένα από τα χειρότερα και επικίνδυνα αφεντικά, θεωρούμε ότι είναι δέσμιος/-α ενός συστήματος, ενός ολόκληρου κόσμου τον οποίο εμείς απορρίπτουμε. Το Βήμα, όπως και κάθε άλλη φωνή της κυβέρνησης, επιδιώκει παράλληλα με την εκκωφαντική σιωπή στα ζητήματα της καταλήστευσης και εξαθλίωσης της κοινωνίας, να εμφανιστεί ως ένα μέσο που χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό, να ντύσει με ένα (διαφανή) μανδύα δημοκρατικότητας το πρόσωπο του λύκου. Έτσι, ο μέσος αναγνώστης θα μπορεί την Κυριακή το πρωί να διαβάσει χαρούμενος «και μία άλλη άποψη», φουσκώνοντας από υπερηφάνεια με το πόσο δημοκρατικός είναι που η εφημερίδα που επιλέγει, έχει για ήρωες, εκτός των τραπεζιτών, των πολιτικάντηδων, των μεγαλοδημοσιογράφων και των τηλεπερσόνων και 3 νεανίες από την επαρχία… που «στήνουν το όνειρό τους στην Ελλάδα μας που αντιστέκεται»… Δεν θα τους κάνουμε την χάρη γιατί δεν ανήκουμε στον δικό τους κόσμο. Αν τους την κάναμε δεν θα είμαστε εμείς.
Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε σαφές γι΄ακόμη μια φορά, μιας και όπως φαίνεται το κείμενο αυτοπαρουσίασης δεν ήταν αρκετό ώστε να κρατήσει μακριά από εμάς τα μέσα της κρατικής προπαγάνδας: ο Μπαξές, η ομάδα δηλαδή των ανθρώπων που αγωνίζονται για ένα αυτοργανωμένο εγχείρημα μαναβικής χωρίς αφεντικά, δεν συνεργάζεται με εκμεταλλευτές, μεγάλα (ή μικρότερα) αφεντικά και με κανένα που στηρίζει άμεσα ή έμμεσα, έμπρακτα ή δια παραλείψεων… τις πολιτικές της φτωχοποίησης, της εξαθλίωσης και της καταστολής. Ο Μπαξές δεν πρόκειται, δεν χρειάζεται και, κυρίως, δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τα δικά τους μέσα για την αυτοπροβολή του.
Δεν χρειαζόμαστε το Βήμα, δεν χρειαζόμαστε ούτε μεσάζοντες ούτε συμμάχους και από “την άλλη πλευρά”. Θα ήταν άλλωστε πράξη αυτοαναίρεσης για εμάς,να μιλάμε για αυτοδιαχείριση και να κλείνουμε το μάτι στους ορκισμένους εχθρούς της, με αντάλλαγμα ένα φύλο μιας εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας αρχειοθετημένο σε ένα συρτάρι μας. Δεν έχουμε ιδέες μεγαλείου. Επιθυμούμε μόνο να πραγματοποιήσουμε όσα είπαμε: στόχος μας δεν είναι ούτε τα φράγκα, ούτε η δημιουργία μιας lifestyle εναλλακτικούρας, αλλά η διάχυση στην κοινωνία των μέσων της αυτοδιαχείρισης, να γίνει συνείδηση όλων πως μπορούμε να τα καταφέρουμε χωρίς να παίζουμε το ρόλο του κομπάρσου στο δικό τους παιχνίδι.
Όπως χαρακτηριστικά λέμε στο βίντεο προώθησης της καμπάνιας: «Δεν πουλάμε παράσιτα, δεν γινόμαστε παράσιτα, δεν ταϊζουμε με τον κόπο μας παράσιτα».
Πηγή eagainst.com
Η αλήθεια είναι πως υποστήκαμε ένα σοκ! Μα είναι δυνατόν, σκεφτήκαμε, ένα μέσο που χαρακτηρίζει τους αυτοοργανωμένους χώρους ως «εστίες ανομίας», που παίζει τακτικά το κυβερνητικό χαρτί της «θεωρίας των δύο άκρων», που στηρίζει με…αυταπάρνηση τη γελοία και αντικοινωνική κυβερνητική πολιτική, να ενδιαφέρεται χωρίς υστεροβουλία για μια πρωτοβουλία που προτάσσει την κοινωνική αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, τη μη ιεραρχία; Είναι δυνατόν μια από τις κατ’εξοχήν επιχειρήσεις-συμμάχους της Κυβέρνησης και των ελίτ, όπως ο ΔΟΛ, να στηρίζει μέσω ενός εκ των εντύπων της, ένα εγχείρημα που αρνείται κάθε οικονομική εξάρτηση απ΄το Κράτος και το τραπεζικό σύστημα και έχει ξεκινήσει μια καμπάνια χρηματοδότησης από αλληλέγγυους πολίτες;
Όχι, λοιπόν, δεν είναι δυνατόν! Ίσως ο/η δημοσιογράφος που ενδιαφέρθηκε να έχει αγνά κίνητρα, ίσως πραγματικά να βρήκε κάποιο ενδιαφέρον στην προσπάθειά μας, αλλά ως υπάλληλος σε ένα από τα χειρότερα και επικίνδυνα αφεντικά, θεωρούμε ότι είναι δέσμιος/-α ενός συστήματος, ενός ολόκληρου κόσμου τον οποίο εμείς απορρίπτουμε. Το Βήμα, όπως και κάθε άλλη φωνή της κυβέρνησης, επιδιώκει παράλληλα με την εκκωφαντική σιωπή στα ζητήματα της καταλήστευσης και εξαθλίωσης της κοινωνίας, να εμφανιστεί ως ένα μέσο που χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό, να ντύσει με ένα (διαφανή) μανδύα δημοκρατικότητας το πρόσωπο του λύκου. Έτσι, ο μέσος αναγνώστης θα μπορεί την Κυριακή το πρωί να διαβάσει χαρούμενος «και μία άλλη άποψη», φουσκώνοντας από υπερηφάνεια με το πόσο δημοκρατικός είναι που η εφημερίδα που επιλέγει, έχει για ήρωες, εκτός των τραπεζιτών, των πολιτικάντηδων, των μεγαλοδημοσιογράφων και των τηλεπερσόνων και 3 νεανίες από την επαρχία… που «στήνουν το όνειρό τους στην Ελλάδα μας που αντιστέκεται»… Δεν θα τους κάνουμε την χάρη γιατί δεν ανήκουμε στον δικό τους κόσμο. Αν τους την κάναμε δεν θα είμαστε εμείς.
Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε σαφές γι΄ακόμη μια φορά, μιας και όπως φαίνεται το κείμενο αυτοπαρουσίασης δεν ήταν αρκετό ώστε να κρατήσει μακριά από εμάς τα μέσα της κρατικής προπαγάνδας: ο Μπαξές, η ομάδα δηλαδή των ανθρώπων που αγωνίζονται για ένα αυτοργανωμένο εγχείρημα μαναβικής χωρίς αφεντικά, δεν συνεργάζεται με εκμεταλλευτές, μεγάλα (ή μικρότερα) αφεντικά και με κανένα που στηρίζει άμεσα ή έμμεσα, έμπρακτα ή δια παραλείψεων… τις πολιτικές της φτωχοποίησης, της εξαθλίωσης και της καταστολής. Ο Μπαξές δεν πρόκειται, δεν χρειάζεται και, κυρίως, δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τα δικά τους μέσα για την αυτοπροβολή του.
Δεν χρειαζόμαστε το Βήμα, δεν χρειαζόμαστε ούτε μεσάζοντες ούτε συμμάχους και από “την άλλη πλευρά”. Θα ήταν άλλωστε πράξη αυτοαναίρεσης για εμάς,να μιλάμε για αυτοδιαχείριση και να κλείνουμε το μάτι στους ορκισμένους εχθρούς της, με αντάλλαγμα ένα φύλο μιας εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας αρχειοθετημένο σε ένα συρτάρι μας. Δεν έχουμε ιδέες μεγαλείου. Επιθυμούμε μόνο να πραγματοποιήσουμε όσα είπαμε: στόχος μας δεν είναι ούτε τα φράγκα, ούτε η δημιουργία μιας lifestyle εναλλακτικούρας, αλλά η διάχυση στην κοινωνία των μέσων της αυτοδιαχείρισης, να γίνει συνείδηση όλων πως μπορούμε να τα καταφέρουμε χωρίς να παίζουμε το ρόλο του κομπάρσου στο δικό τους παιχνίδι.
Όπως χαρακτηριστικά λέμε στο βίντεο προώθησης της καμπάνιας: «Δεν πουλάμε παράσιτα, δεν γινόμαστε παράσιτα, δεν ταϊζουμε με τον κόπο μας παράσιτα».
Πηγή eagainst.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου