Κενές υπάρξεις

Πόσο κενές, τυφλές, και άνευ περιεχομένου μπορεί να είναι οι περισσότερες ανθρώπινες υπάρξεις, μη μπορώντας να παρατηρήσουν πως η τάξη δημιουργείται και διαμορφώνεται από το χάος και το τυχαίο για να ανανεωθεί μέσα από την καταστροφή της, δημιουργώντας συνεχώς νέες πραγματικότητες; Όσοι ζουν με το κεφάλι ψηλά, ατενίζοντας τον ουρανό σε όλες τις εκφάνσεις του (έναστρος, συννεφιασμένος, καθαρός κλπ), ή τον θαλάσσιο ορίζοντα, μπορούν να το κατανοήσουν, αλλά οι περισσότεροι βαδίζουν με το κεφάλι σκυφτό σαν ποντίκια που αναζητούν μια βαθιά τρύπα να θαφτούν.

Ο Νίτσε είχε κατανοήσει πλήρως αυτό το κομμάτι της ύπαρξης του σύμπαντος και το είδε μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη εξίσου, γι'αυτό ο Ζαρατούστρα του ξεφωνίζει με όλο το πάθος που τον διακατέχει προειδοποιώντας :

"Σας το λέω: πρέπει κανείς να έχει ακόμα χάος μέσα του, για να μπορεί να γεννήσει ένα χορευτικό αστέρι. Σας το λέω: εσείς έχετε ακόμα χάος μέσα σας.
Αλίμονο! Πλησιάζει η ώρα, που ο άνθρωπος δεν θα μπορεί να γεννήσει πια κανένα αστέρι. Αλίμονο! Πλησιάζει η ώρα του πιο αξιοκαταφρόνητου ανθρώπου, που δεν θα μπορεί πλέον να περιφρονεί τον ίδιο τον εαυτό του." συνεχίζοντας με θαυμάσια εφευρετικότητα λέει :

"Το ν’ αρρωστήσεις και το να έχεις δυσπιστία για εκείνους λογίζεται αμαρτία: με προσοχή προχωράει κανείς. Τρελός λοιπόν είναι όποιος ακόμα σκοντάφτει πάνω σε πέτρες ή ανθρώπους!
Λίγο δηλητήριο κάπου κάπου: προξενεί ευχάριστα όνειρα. Και πολύ δηλητήριο στο τέλος για έναν ευχάριστο θάνατο...
Δεν γίνονται πια φτωχοί και πλούσιοι: και τα δυο είναι πολύ επαχθή. Ποιος θέλει ακόμα να κυβερνά; Ποιος θέλει ακόμα να υπακούει; Και τα δυο είναι πολύ επαχθή.
Κανένας βοσκός και ένα κοπάδι! Όλοι θέλουν το ίδιο, όλοι είναι ίσοι: όποιος έχει άλλα συναισθήματα, πηγαίνει εθελοντικά στο τρελάδικο."

Χ.Φ.