Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Εκεί που η αλήθεια κοστίζει τη ζωή σου

http://www.efsyn.gr/wp-content/uploads/2013/04/getFile-4515.jpg
ΜΕΞΙΚΟ Η απίστευτη ιστορία της γυναίκας που διαχειρίζεται το blog del Narco γράφοντας για τις θηριωδίες του πολέμου των ναρκωτικών με κίνδυνο αν αποκαλυφθεί να τη σκοτώσουν, όπως έχουν κάνει με πληροφοριοδότες της

Της Βίκυς Καπετανοπούλου


 Εδώ και τρία χρόνια καταγράφει κάθε μέρα με ανατριχιαστικά ντοκουμέντα στο Διαδίκτυο το χρονικό ενός ανελέητου πολέμου με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, που ελάχιστοι δημοσιογράφοι στο Μεξικό τολμούν πλέον να καλύψουν, φοβούμενοι αντίποινα: τον πόλεμο των ναρκωτικών. Το Blog del Narco αποκαλύπτει τη γυμνή αλήθεια για τις θηριωδίες των παντοδύναμων καρτέλ, που ελέγχουν την παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών ουσιών προς την κερδοφόρα αγορά των ΗΠΑ. Το οργανωμένο έγκλημα ζει και βασιλεύει τρομοκρατώντας τους πάντες, ακόμη και τα κυρίαρχα ΜΜΕ της χώρας, τα οποία αυτολογοκρίνονται και πολύ συχνά αποσιωπούν σοκαριστικά περιστατικά βίας, που ξεκληρίζουν οικογένειες και στοιχειώνουν τις ζωές εκατομμυρίων Μεξικανών. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Το 2010 υπήρξε χρονιά-καμπή στον πόλεμο μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και λαθρεμπόρων, αλλά και στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες. Το Μοντερέι, «ατμομηχανή» της μεξικανικής οικονομίας που είχε κάποτε τη φήμη μιας εκ των πιο ασφαλών πόλεων στη Λατινική Αμερική, έγινε θέατρο αιματηρών, καθημερινών σχεδόν μαχών. Στη γειτονική επαρχία Ταμαουλίπας, ανώτατος κυβερνητικός υποψήφιος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Γραφεία ειδησεογραφικών οργανισμών δέχτηκαν επιθέσεις με χειροβομβίδες και γαζώθηκαν με αυτόματα όπλα. Οχτώ δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα απαγωγής στη συνοριακή πόλη Ρεϊνόσα. Μόνο δύο επέστρεψαν ζωντανοί στην εφημερίδα τους El Milenio, στην Πόλη του Μεξικού. Ο διευθυντής σύνταξης είχε γράψει τότε στο κύριο άρθρο του, που έμελλε να γίνει ο επικήδειος της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα: «Σε ολοένα και περισσότερες περιοχές είναι αδύνατο να ασκήσει κανείς το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Η δημοσιογραφία πέθανε στη Ρεϊνόσα και δεν έχω τίποτε άλλο να πω»…
 http://www.efsyn.gr/wp-content/uploads/2013/04/getFile-4712.jpg
 Kλειστά στόματα 


Με τα ΜΜΕ να τηρούν πλέον «σιγή ασυρμάτου» και την κυβέρνηση του Φελίπε Καλντερόν να τηρεί «σιγήν ιχθύος», τον Μάρτιο του 2010 γεννήθηκε το Blog del Narco, που άρχισε να καλύπτει εκ των πραγμάτων το κενό της ενημέρωσης, μέσω Ιντερνετ. Στη διεύθυνση http://www.blogdelnarco.com ξεκίνησαν να ανεβαίνουν από ανώνυμες πηγές ντοκουμέντα ωμής βίας: φωτογραφίες από αποκεφαλισμένα πτώματα κι ανθρώπινα μέλη, βίντεο από εκτελέσεις, βασανισμούς κι απαγωγές με δράστες αδίστακτους γκάνγκστερ. Η εκστρατεία εκφοβισμού κοινής γνώμης και ΜΜΕ από τα καρτέλ των ναρκωτικών είχε χτυπήσει «κόκκινο». Στην αρχή από περιέργεια και μετά από ανάγκη, όλο και περισσότεροι Μεξικανοί άρχισαν να επισκέπτονται το μπλογκ για να μαθαίνουν τι στ’ αλήθεια συνέβαινε στην ίδια τους την πατρίδα. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, η ιστοσελίδα διαδόθηκε από στόμα σε στόμα και ξαφνικά βρέθηκε με τρία εκατομμύρια επισκέπτες τον μήνα. Ολοι, όμως, αναρωτιούνταν ποιος ήταν ο ιθύνων νους πίσω από το blog del Narco και ποια τα κίνητρά του για ένα τόσο επικίνδυνο εγχείρημα…

Η ανωνυμία είχε γίνει η μόνη εγγύηση για την ελευθερία της έκφρασης μέσα στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. Το μυστήριο παραμένει άλυτο ώς σήμερα, ωστόσο η βρετανική εφημερίδα Guardian, σε συνεργασία με την αμερικανική Texas Observer, έριξε για πρώτη φορά φως στην υπόθεση. Πρωτεργάτης και «ψυχή» του blog del Narco είναι μια νεαρή γυναίκα! Χωρίς να αποκαλύψει τα στοιχεία της ταυτότητάς της, χρησιμοποιώντας μόνο το ψευδώνυμο Λούσι, η 25χρονη δημοσιογράφος έδωσε τηλεφωνική συνέντευξη στις δύο εφημερίδες και αποκάλυψε ότι όλος αυτός ο όγκος επεξεργασίας κι επιβεβαίωσης δεδομένων, που προέρχονται από ένα άτακτο δίκτυο ανώνυμων πληροφοριοδοτών, γίνεται μόνον από την ίδια κι έναν προγραμματιστή υπολογιστών κάτω από άκρα μυστικότητα, καθώς η ζωή τους βρίσκεται σε μόνιμο κίνδυνο. Με απαράμιλλο σθένος, η Λούσι διηγήθηκε πως ένας άνδρας και μια γυναίκα, που βασανίστηκαν, ξεκοιλιάστηκαν και βρέθηκαν κρεμασμένοι από μια γέφυρα τον Σεπτέμβριο του 2011 στη συνοριακή πόλη Νουέβο Λαρέδο, ήταν συνεργάτες της που την προμήθευαν με υλικό προς δημοσιοποίηση. Δίπλα τους βρέθηκε ένα σημείωμα που έγραφε: «Αυτό θα συμβεί σε όλα τα “καρφιά” του Ιντερνετ. Προειδοποίηση: Σας παρακολουθούμε. Ειλικρινώς, Ζ» (συμμορία Λος Ζέτας). Λίγες μέρες αργότερα, άλλος ένας πληροφοριοδότης τους εντοπίστηκε νεκρός. Πάνω στο πτώμα του είχε αφεθεί ένα πληκτρολόγιο, ένα ποντίκι υπολογιστή κι άλλο ένα απειλητικό σημείωμα…
 http://www.efsyn.gr/wp-content/uploads/2013/04/getFile-4615.jpg
Μια ζωή αγωνία 


«Αλλάζουμε τόπο διαμονής κάθε μήνα. Ζούμε σε υπόγεια. Είναι πολύ δύσκολο. Κρύβουμε τον εξοπλισμό μας κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο. Οταν μας πλησιάζουν οι αρχές, το βάζουμε στα πόδια». Ετσι περιέγραψε η Λούσι την καθημερινότητά της. Μόνο το στενό οικογενειακό της περιβάλλον γνωρίζει την αληθινή της ενασχόληση. Το μπλογκ έχει δεχτεί επανειλημμένως εισβολές από χάκερ – η κυβέρνηση παίζει πιο επιθετικά από τα καρτέλ σ’ αυτό το «γήπεδο», κατήγγειλε στην Guardian. Η αγωνία της είναι να μην αναγνωριστεί και πέσει στα χέρια των λαθρεμπόρων ή των διεφθαρμένων δυνάμεων ασφαλείας, υπεύθυνων για σωρεία κακοποιήσεων και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρότι έχει κουραστεί να ζει διαρκώς μέσα στον φόβο, η αποφασιστικότητα και η τόλμη της να συνεχίζει να βγάζει στο φως της δημοσιότητας τα τρομακτικά εγκλήματα που διαπράττονται στην πατρίδα της, όχι μόνο δεν έχουν καμφθεί, αλλά έχουν γίνει ισχυρότερες. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τη συγγραφή ενός βιβλίου με τίτλο «Πεθαίνοντας για την αλήθεια: Μέσα στον βίαιο πόλεμο των ναρκωτικών στο Μεξικό» (Dying for the Truth: Undercover Inside Mexico’s Violent Drug War), όπου καταγράφει αναλυτικά τη φρικτή πραγματικότητα. «Οταν τελείωσα κατάφερα να αναπνεύσω, γιατί ανησυχούσα ότι θα με σκότωναν πριν το ολοκληρώσω. Το βιβλίο, όμως, είναι εδώ, τυπωμένο σε χαρτί, μια διαθήκη για όλα όσα υποφέρουμε όλα αυτά τα χρόνια»…

Η έκδοση του βιβλίου έρχεται σε μια ευαίσθητη περίοδο, με τον Μπαράκ Ομπάμα να… κατηφορίζει στο Μεξικό στις αρχές Μαΐου. Το δυσεπίλυτο ζήτημα της αποτελεσματική φύλαξης των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών θα κυριαρχήσει στην ατζέντα των συνομιλιών του με τον νεοεκλεγέντα Μεξικανό πρόεδρο Ενρίκε Πένια Νιέτο, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα τον Δεκέμβριο. Ενώ έχει δεσμευτεί να πατάξει το οργανωμένο έγκλημα, μοιάζει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του προσπαθώντας εμμέσως να υποβαθμίσει την αιματηρή διαμάχη με τα καρτέλ, που αμαυρώνει τη δημόσια εικόνα του Μεξικού κι αποθαρρύνει τους «επενδυτές». Τα επίσημα στοιχεία, όμως, είναι συντριπτικά: Η βία των ναρκωτικών έχει προκαλέσει 3.200 θύματα στους τρεις πρώτους μήνες που βρίσκεται στην εξουσία, οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες έχουν πολλαπλασιαστεί όχι μόνο σε συνοριακές πόλεις, αλλά και σε τουριστικά θέρετρα όπως το Κανκούν.

Πανίσχυρες συμμορίες

Ο προκάτοχός του, Φελίπε Καλντερόν, που είχε κηρύξει ανένδοτο πόλεμο στους λαθρεμπόρους το 2006, πέτυχε τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα. Συμμορίες όπως η Σιναλόα, η Λα Λίνεα και η Λος Ζέτας, παρότι μάχονται μέχρις εσχάτων η μία την άλλη, έχουν γίνει πανίσχυρες, ο στρατός και η αστυνομία κατηγορούνται πως στην πράξη τις υποθάλπουν. Συνολικά, πάνω από 70.000 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και 27.000 είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης, όταν ολοκληρώθηκε πέρσι η θητεία του Καλντερόν.

Το blog del Narco έχει σήμερα κατά μέσον όρο 25 εκατομμύρια επισκέπτες τον μήνα και συγκαταλέγεται μεταξύ των 100 πιο δημοφιλών ιστοσελίδων στο Μεξικό. Από τις αναρτημένες στο Διαδίκτυο φωτογραφίες πολλές οικογένειες καταφέρνουν συχνά να αναγνωρίσουν τους χαμένους συγγενείς τους, να εντοπίσουν τις σορούς και να τους κηδέψουν. Το μπλογκ αποφέρει πλέον μικρά -έστω- έσοδα από διαφημίσεις αυτοκινήτων και κινητών τηλεφώνων, η Λούσι βρήκε πρόσφατα δουλειά επί πληρωμή για να βγάζει τα προς το ζην. Συνεχίζει όμως απτόητη το κρυφό, κοινωνικό της έργο κι όπως γράφει στο βιβλίο της: «Αν δεν είμαστε εδώ αύριο, την άλλη εβδομάδα ή τον άλλο μήνα, παρακαλώ διαδώστε το μήνυμα ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε όσους έχουν εξουσία. Είμαστε στο Μεξικό, είμαστε καλοί κι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμάς. Προτιμάμε να τελειώσουν οι ζωές μας μ’ αυτόν τον τρόπο, παρά να ζήσουμε γνωρίζοντας ότι δεν κάναμε τίποτα για την πατρίδα μας»…


Πηγή efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου