ΛΑΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ – ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ – ΠΑΡΟΙΚΙΑ ΠΑΡΟΣ – ΚΥΚΛΑΔΕΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΜΑΗ 2013
ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΜΑΗ 2013
Καλούμε τους συμπολίτες μας και τους επισκέπτες του νησιού, να βρεθούμε σε κοινό ανοιχτό γλέντι, στην πλατεία της Αγίας Άννας στην Παροικιά (Δημαρχείο Πάρου).
Η προσφορά του καθενός στο τραπέζι θεωρείται απαραίτητη, μιας και διοργανωτές είναι οι συμμετέχοντες. Αυτοί που θα βρεθούμε μετά τις 11:00 το πρωί, θα συζητήσουμε, θα φάμε, θα πιούμε, θα γλεντήσουμε και θα χαρούμε…
Γιατί όσα μας ενώνουν, είναι περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. Στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση, επιλέγουμε να δρούμε αυτοοργανωμένα, συλλογικά σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
-διατηρούμε τον χώρο καθαρό-
Η 1η Μάη δεν είναι αργία, είναι απεργία.
Ο Θουκυδίδης υποστήριζε ότι «με δεδομένη την ανθρώπινη φύση» οι λαοί που μελετούν την ιστορία τους μπορούν να κατανοήσουν τα ιδιαίτερα είδη καταστάσεων που είναι πιθανόν να επανεμφανιστούν μελλοντικά στην πολιτική, στον πόλεμο και στις διεθνείς σχέσεις. Δυόμιση χιλιετίες μετά, ο Γιώργος Σεφέρης μας υπενθυμίζει τη μεγάλη αξία της ιστορικής μνήμης λέγοντας πως αν σβήσεις ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις κι ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον. Αναλογιζόμενοι τα παραπάνω, μπορούμε να αντιληφθούμε τους λόγους για τους οποίους η εργατική Πρωτομαγιά, ως ημέρα μνήμης του παγκόσμιου εργατικού κινήματος μεθοδευμένα έχει απαξιωθεί.Η 1η Μάη του 1889, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς του διαχρονικού αγώνα των εργατών για ένα πιο δίκαιο κόσμο. Υπήρξε μια από τις πιο μαζικές ειρηνικές απεργιακές κινητοποιήσεις με αίτημα την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας και τη μείωση του απάνθρωπου ωραρίου εργασίας, που την εποχή εκείνη μπορούσε να φτάσει και μέχρι τις 18 ώρες ημερησίως. Η παλλαϊκή διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην πόλη του Σικάγο πνίγηκε στο αίμα από την αστυνομία, που είχε εντολή να διαλύσει με κάθε τρόπο τη συγκέντρωση με αποτέλεσμα πολλούς νεκρούς και ακόμη περισσότερους τραυματίες. Από τότε, η 1η Μάη γιορτάζεται σε όλο τον δυτικό κόσμο ως ημέρα διεκδίκησης των εργατικών δικαιωμάτων και ως φόρος τιμής στις αξίες των ανθρώπων, που έδωσαν τη ζωή τους για το 8ωρο. Στις μέρες μας, η σημασία της εργατικής Πρωτομαγιάς τείνει να ξεχαστεί, αφού οι προσπάθειες απαξίωσης της, με την ευθύνη κυρίως των συνδικαλιστικών ηγεσιών, έχουν οδηγήσει στην απώλεια του ανατρεπτικού της χαρακτήρα.
Στη σημερινή Ελλάδα των διαδοχικών μνημονίων και των επαναλαμβανόμενων μέτρων φτωχοποίησης της κοινωνίας, που παίρνουν πίσω «σε μια νύχτα» τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν μέσα σε αιώνες διεκδικήσεων, οι εργατικοί αγώνες είναι για εμάς τους εργαζόμενους το μέσο «για να πάρουμε πίσω αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν». Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η βίαιη αφαίρεση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του λαού. Είναι επιτακτικό να αναγνώσουμε ξανά τα μηνύματα της ιστορίας και να τα αντιμετωπίσουμε όχι σαν τετελεσμένα γεγονότα, αλλά σαν παραδείγματα για το πώς θα ζήσουμε καλύτερα. Τότε μόνο θα κατανοήσουμε ότι οι στοιχειώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα δεν χαρίστηκαν ποτέ σε κανέναν, αλλά αντιθέτως κατακτήθηκαν με ανυποχώρητους συλλογικούς αγώνες και μαζικές κινητοποιήσεις. Τότε μόνο θα συνειδητοποιήσουμε πως μέσα σε κάθε έθνος υπάρχουν δύο κόσμοι με αντικρουόμενα συμφέροντα. Εμείς και Αυτοί. Αυτοί περιφρουρούν τα συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Εμείς, προασπιζόμαστε και αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα μας στην εργασία και την αξιοπρεπή ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου