Η δυτική παράδοση υποφέρει απ' την προκατάληψη, πως το χειρότερο που μπορεί να κάνει το άτομο, προέρχεται από τον ατομικισμό του. Αλλά στον δικό μας αιώνα, το κακό έχει αποδειχτεί πιο ριζοσπαστικό από ό,τι αναμενόταν. Γνωρίζουμε πως το μεγαλύτερο κακό, το ριζοσπαστικό κακό, δεν έχει σχέση με μοντέλα ανθρωπίνως κατανοητά και ανήθικα, όπως ο ατομικισμός.Αντιθέτως, σχετίζεται κυρίως με το ακόλουθο φαινόμενο: η απαξίωση του ανθρώπου ως ανθρώπου.
«Παντών χρημάτων μέτρον άνθρωπος, των μέν όντων ώς έστιν, των δέ ούκ όντων ως ούκ έστιν». Πρωταγόρας έξ Άβδήρων
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015
Ἡ Γοργόνα: Ἀνδρέας Καρκαβίτσας
Με το μπρίκι τοῦ Καπετὰν Φαράση ἀρμένιζα μισοκάναλα ἐκείνη τὴ νύχτα. Σπάνια νύχτα! πρώτη καὶ τελευταία θαρρῶ στὴ ζωή μου. Τί εἴχαμε φορτωμένο; Τί ἄλλο ἀπὸ σιτάρι. Ποῦ πηγαίναμε; Ποῦ ἀλλοῦ ἀπὸ τὸν Πειραιᾶ. Πράματα καὶ τὰ δυὸ ποὺ τὰ ἔκαμα τὸ λιγώτερο εἴκοσι φορές. Μὰ ἐκείνη τὴ βραδυὰ ἔνιωθα τέτοιο πλάκωμα στὴν ψυχή, ποὺ κιντύνευα νὰ λιγοθυμήσω. Δὲν ξέρω τί μοῦ ἔφταιγε· θὲς ἡ γαληνεμένη θάλασσα, θὲς ὁ ξάστερος οὐρανός, θὲς τὸ τσουχτερὸ λιοπύρι· δὲν μπορῶ νὰ εἰπῶ. Μὰ εἶχα τόσο βαρειὰ τὴν ψυχή, ἥβρεσκα τόσο σαχλοπλημμυρισμένη τὴ ζωή, ποὺ ἂν μὲ ἅρπαζε κανεὶς νὰ μὲ ρίξη στὸ νερό, «ὄχι!» δὲ θά ‘λεγα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)