Ε­ΛΕΥ­ΘΕ­ΡΟΙ ΚΟΙ­ΝΩ­ΝΙ­ΚΟΙ ΧΩ­ΡΟΙ Α­ΝΑ ΤΗΝ ΕΛ­ΛΑ­ΔΑ

Για να κα­τα­λά­βεις έ­ναν χώ­ρο, πρέ­πει να τον κα­τα­λά­βεις

Ανο­μία, ε­γκλη­μα­τι­κό­τη­τα, τρο­μο­κρα­τία, κα­τα­στρο­φή, φό­βος... εί­ναι με­ρι­κές μό­νο α­πό τις  λέ­ξεις που συ­νο­δεύουν τη λέ­ξη κα­τά­λη­ψη, ό­πο­τε αυ­τή εμ­φα­νί­ζε­ται στα τη­λε­ο­πτι­κά πα­ρά­θυ­ρα ή στα πρω­το­σέ­λι­δα ε­φη­με­ρί­δων. Η κα­τά­λη­ψη δη­μό­σιων ή ε­γκα­τα­λειμ­μέ­νων κτι­ρίων εί­ναι α­πλώς κα­τα­δι­κα­στέα για τους κυ­βερ­νώ­ντες και τους υ­πο­στη­ρι­κτές τους. Τι και αν εί­ναι κα­τά­λη­ψη που διεκ­δι­κεί δε­δου­λευ­μέ­να, παι­δεία, δι­καιο­σύ­νη, ε­λευ­θε­ρία, ελ­πί­δα, δη­μό­σιο χώ­ρο. Ό,τι και να εί­ναι α­πό τη στιγ­μή που δεν εί­ναι με την ά­δεια της ε­κά­στο­τε κυ­βέρ­νη­σης εί­ναι ε­πι­κίν­δυ­νη για τη στα­θε­ρό­τη­τά της και ά­ρα πρέ­πει να σφρα­γι­στεί με συ­νο­πτι­κές δια­δι­κα­σίες και με δι­θυ­ραμ­βι­κές κραυ­γές πά­τα­ξης της α­νο­μίας. Μή­πως, ό­μως, δεν εί­ναι έ­τσι; Όσοι έ­χουν συμ­με­τά­σχει σε κα­τα­λή­ψεις ή ό­σοι έ­χουν βρε­θεί στους χώ­ρους τους, τ‘ α­ντί­θε­τα μαρ­τυ­ρούν. Δη­μιουρ­γι­κό­τη­τα, α­ντι­κα­τα­να­λω­τι­σμός, αυ­τοορ­γά­νω­ση, α­ντιε­μπο­ρευ­μα­το­ποίη­ση, ε­λευ­θε­ρία σκέ­ψης και δρά­σης, πα­ρα­γω­γή ι­δεών, πά­λη εί­ναι οι λέ­ξεις που ε­κεί­νοι συ­νο­δεύουν την πε­ρι­γρα­φή της κά­θε κα­τά­λη­ψης. Πα­ρου­σιά­ζου­με τις δρά­σεις ο­ρι­σμέ­νων κα­τα­λή­ψεων α­νά την Ελλά­δα με την ελ­πί­δα να σχη­μα­τί­σου­με μια ει­κό­να για τις προ­σπά­θειες των κα­τα­λη­ψιών για μια άλ­λη κοι­νω­νία αλ­λη­λέγ­γυα και συλ­λο­γι­κή.





Κα­τα­λή­ψεις στέ­γης

Libertatia (libertatiasquat.blogspot.gr)
Τον Μάιο του 2008 κα­τα­λή­φθη­κε το ε­γκα­τα­λειμ­μέ­νο νε­ο­κλα­σι­κό στη συμ­βο­λή της λεω­φό­ρου Στρα­τού 19 και Σα­ρα­ντα­πό­ρου, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Η κα­τά­λη­ψη στέ­γης προέ­κυ­ψε ως «α­πόρ­ροια της έ­μπρα­κτης άρ­νη­σής μας να υ­πο­κύ­ψου­με στον εκ­βια­σμό του ε­νοι­κίου». Ωστό­σο, πα­ρα­μέ­νει έ­νας χώ­ρος α­νοι­χτός για ό­λους ό­σοι «συ­νει­δη­τά α­γω­νί­ζο­νται ή θέ­λουν να α­γω­νι­στούν για την α­να­τρο­πή ε­νός κοι­νω­νι­κού μο­ντέ­λου ορ­γά­νω­σης που βα­σί­ζε­ται στην εκ­με­τάλ­λευ­ση».

Αντι­βίω­ση (antiviosi.squat.gr)
Για 15 χρό­νια τα κτί­ρια του πα­λιού νο­σο­κο­μείου Χατ­ζη­κώ­στα στα Γιάν­νε­να εί­χαν ε­γκα­τα­λει­φθεί. Μέ­χρι το 2008 που πραγ­μα­το­ποιή­θη­κε η κα­τά­λη­ψη και έ­τσι τα κτί­ρια με πο­λύ κό­πο και συλ­λο­γι­κή ερ­γα­σία άρ­χι­σαν να α­να­κα­τα­σκευά­ζο­νται. Η κα­τά­λη­ψη δεν πα­ρέ­μει­νε στον αρ­χι­κό της στό­χο, στην κά­λυ­ψη στε­γα­στι­κών α­να­γκών, αλ­λά ά­φη­σε α­νοι­χτές τις πόρ­τες της για την πραγ­μα­το­ποίη­ση εκ­δη­λώ­σεων, προ­βο­λών, συ­ναυ­λιών, α­ντι­μα­θη­μά­των και φι­λο­ξε­νεί τις ο­μά­δες Studio from the Down, κο­λε­κτί­βα α­πό­στα­ξης και δη­μιουρ­γίας Αλκοό­λες, Κου­κ(ου)λο­θέ­α­τρο, και Πο­λύ­χρω­μος Πί­να­κας.

Λέ­λας Κα­ρα­γιάν­νη (squathost.com/lelas_k)
Η κα­τά­λη­ψη στέ­γης του κτι­ρίου της ο­δού Δρο­σο­πού­λου και Λέ­λας Κα­ρα­γιάν­νη, στην Κυ­ψέ­λη, ξε­κί­νη­σε στις 15 Απρι­λίου του 1988. Το πρώ­το κεί­με­νο της κα­τά­λη­ψης εί­ναι πιο ε­πί­και­ρο α­πό πο­τέ:
«Την ί­δια στιγ­μή που χι­λιά­δες άν­θρω­ποι δα­πα­νούν μό­νο για το νοί­κι το μι­σό του μι­σθού τους (αν έ­χουν βέ­βαια κά­ποιο μι­σθό), 200.000 δια­με­ρί­σμα­τα μό­νο στην Αθή­να μέ­νουν κλει­στά και α­κα­τοί­κη­τα (...) Έτσι, ε­μείς, μια ο­μά­δα ά­στε­γων φοι­τη­τών α­πο­φα­σί­σα­με να κα­τα­λά­βου­με και να ζή­σου­με μα­ζί στο κτί­ριο ι­διο­κτη­σίας του πα­νε­πι­στη­μίου Αθη­νών και του υ­πουρ­γείου Παι­δείας (...) Αυ­τή η συλ­λο­γι­κή μας ε­νέρ­γεια, δεν εί­ναι α­πλά μια μορ­φή δια­μαρ­τυ­ρίας. Εί­ναι ε­πί­σης μια πρό­τα­ση-πρό(σ)κλη­ση, τό­σο για ε­μάς τους ί­διους, ό­σο και για ό­σους φοι­τη­τές, ά­νερ­γους ή ερ­γα­ζό­με­νους, ά­στε­γους και μη, έ­χουν τέ­τοιες πα­ρό­μοιες α­νά­γκες».

Terra incognita (terraincognita.squat.gr)
H terra incognita εί­ναι μια κα­τά­λη­ψη κυ­ρίως στέ­γης που έ­γι­νε το 2003, Ολύ­μπου 67 και Τ. Πα­πα­γεωρ­γίου 2, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Η ο­μά­δα που το κα­τέ­λα­βε συ­ντή­ρη­σε και ε­πι­σκεύα­σε το κτί­ριο του Α­ΠΘ, το έ­σω­σε α­πό την πλή­ρη ε­γκα­τά­λει­ψη. Κα­τά και­ρούς διορ­γα­νώ­νο­νται μα­θή­μα­τα ξέ­νων γλωσ­σών, χρή­σης η­λεκ­τρο­νι­κών υ­πο­λο­γι­στών, φω­το­γρα­φίας κ.ά. Στο χώ­ρο λει­τουρ­γεί α­κό­μα αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο μπαρ και θε­ρι­νό σι­νε­μά στην τα­ρά­τσα του κτι­ρίου.

Rosa nera (rosanera.squat.gr)
Χώ­ρος που λει­τουρ­γεί α­πό το 2000 (λό­φος Κα­στέ­λι, στο πα­λιό λι­μά­νι στα Χα­νιά) και ως κα­τά­λη­ψη στέ­γης, αλ­λά και ως χώ­ρος συ­νά­ντη­σης συλ­λο­γι­κο­τή­των. Σε ε­βδο­μα­διαία βά­ση διορ­γα­νώ­νο­νται προ­βο­λές ται­νιών και χα­ρι­στι­κό πα­ζά­ρι. Πα­ράλ­λη­λα στο χώ­ρο υ­πάρ­χει αί­θου­σα ψυ­χα­γω­γίας, βι­βλιο­θή­κη και αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νο κα­φε­νείο.

Αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νοι κοι­νω­νι­κοί χώ­ροι

Ελεύ­θε­ρος Αγρός (eleftherosagros.blogspot.gr)
Βρί­σκε­ται στο Πάρ­κο Τρί­τση, με­τα­ξύ των λεω­φό­ρων Φυ­λής/Χα­σιάς και Δη­μο­κρα­τίας, στους Αγίους Αναρ­γύ­ρους. Στον Ελεύ­θε­ρο Αγρό πραγ­μα­το­ποιού­νται α­νοι­χτά ερ­γα­στή­ρια αυ­το­μόρ­φω­σης -ό­πως πλέ­ξι­μο, πα­ρα­σκευή φυ­σι­κού σα­που­νιού, ψω­μιού, για­ουρ­τιού, πα­ρα­σκευή κρέ­μας α­πό με­λι­σο­κέ­ρι- «χω­ρίς κα­νέ­να εί­δος α­ντί­τι­μου και χω­ρίς ει­δι­κούς α­νά­με­σά μας, χω­ρίς δη­λα­δή δια­χω­ρι­σμό σε δά­σκα­λο-μα­θη­τή, γι­νό­μα­στε ό­λοι δά­σκα­λοι για ό­σα ξέ­ρου­με και ό­λοι μα­θη­τές για ό­σα μα­θαί­νου­με».

Apertus (apertus.squat.gr)
«Μέ­σα στον α­σφυ­κτι­κό κλοιό της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας, συ­να­ντη­θή­κα­με κά­ποιοι άν­θρω­ποι που ζού­με στην πό­λη του Αγρί­νιου, με κοι­νή ε­πι­θυ­μία τη δη­μιουρ­γία ε­νός χώ­ρου με α­ντιε­ραρ­χι­κές και α­ντιε­μπο­ρευ­μα­τι­κές δο­μές, που θα λει­τουρ­γεί και θα πα­ρεμ­βαί­νει με βά­ση τις αρ­χές της αυ­τοορ­γά­νω­σης και της συ­ντρο­φι­κό­τη­τας».
Η κα­τά­λη­ψη λει­τουρ­γεί α­πό την 1η Μαΐου του 2010 στην ο­δό Κα­λυ­βίων 70, σε κτί­ριο ι­διο­κτη­σίας της νο­μαρ­χίας, το ο­ποίο α­πό το 2003 και έ­πει­τα πα­ρέ­μει­νε ε­γκα­τα­λειμ­μέ­νο. Στο χώ­ρο διορ­γα­νώ­νο­νται α­νοι­χτές εκ­δη­λώ­σεις, προ­βο­λές, χα­ρι­στι­κά πα­ζά­ρια, μα­θή­μα­τα ι­σπα­νι­κών.

Ελαία (katalipsielaia.squat.gr)
Πρό­κει­ται για έ­ναν ε­λεύ­θε­ρο κοι­νω­νι­κό χώ­ρο, στην Κέρ­κυ­ρα, στον ο­ποίο οι συμ­με­τέ­χο­ντες α­σχο­λού­νται με την αυ­το­μόρ­φω­ση, την α­ντι­πλη­ρο­φό­ρη­ση, την τέ­χνη, το πε­ρι­βάλ­λον, την α­γρο­τι­κή πα­ρα­γω­γή και ο­τι­δή­πο­τε άλ­λο εν­δια­φέ­ρον ε­μπί­πτει στην αν­θρώ­πι­νη δη­μιουρ­γι­κό­τη­τα και α­νά­γκη για έκ­φρα­ση. Αυ­τό γί­νε­ται με ό­ρους δια­φο­ρε­τι­κούς α­πό τους κυ­ρίαρ­χους, που α­ντι­τί­θε­νται στις λο­γι­κές του ε­μπο­ρίου, της ε­ξου­σίας, των δια­χω­ρι­σμών και της α­πο­ξέ­νω­σης.

Κα­τά­λη­ψη Ευαγ­γε­λι­σμού (http://evagelismos.squat.gr)
Λει­τουρ­γεί α­πό τις 16 Μαΐου 2002, στην ο­δό Θε­ο­το­κο­πού­λου 18, στο Ηρά­κλειο Κρή­της. Στους χώ­ρους πραγ­μα­το­ποιού­νται κοι­νω­νι­κές - πο­λι­τι­κές εκ­δη­λώ­σεις, δη­μιουρ­γι­κά ερ­γα­στή­ρια και μα­θή­μα­τα, τέ­χνες ή τε­χνι­κές, παι­δι­κά ερ­γα­στή­ρια, συλ­λο­γι­κές κου­ζί­νες, συ­ναυ­λίες, πάρ­τι, έ­ξω α­πό κά­θε ε­μπο­ρευ­μα­τι­κή και κερ­δο­σκο­πι­κή λο­γι­κή. Οι συμ­με­τέ­χο­ντες έ­χουν δη­μιουρ­γή­σει ρα­διο­φω­νι­κούς σταθ­μούς, τυ­πο­γρα­φείο, βι­βλιο­θή­κη, θέ­α­τρο, χα­ρι­στι­κό πα­ζά­ρι, α­γρο­κο­λε­κτί­βες, ξυ­λουρ­γείο/μη­χα­νουρ­γείο, μου­σι­κό στού­ντιο.

Κα­τά­λη­ψη κτή­μα­τος Πρα­πό­που­λου (protovouliaxalandriou.blogspot.gr)
Από τον Δε­κέμ­βρη του 2006 το ε­γκα­τα­λε­λειμ­μέ­νο για 35 χρό­νια οί­κη­μα Πρα­πό­που­λου πέ­ρα­σε στα χέ­ρια -και ό­χι στην ι­διο­κτη­σία- α­τό­μων της ευ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής του Χα­λαν­δρίου που στό­χο εί­χαν να δη­μιουρ­γή­σουν μια ε­στία συ­σπεί­ρω­σης αν­θρώ­πων. Σε αυ­τά τα 6 χρό­νια λει­τουρ­γίας της η κα­τά­λη­ψη έ­χει στε­γά­σει καλ­λι­τε­χνι­κές εκ­δη­λώ­σεις, ό­πως συ­ναυ­λίες και πα­ρα­στά­σεις θεά­τρου, που κι­νού­νται ε­νά­ντια στη λο­γι­κή του κέρ­δους και της ε­μπο­ρευ­μα­το­ποίη­σης της τέ­χνης.

Κοι­νω­νι­κό Κέ­ντρο Βο­ξ
Τον Ια­νουά­ριο του 2012 ά­το­μα που ο­ρί­ζο­νται πο­λι­τι­κά μέ­σα α­πό τη συμ­με­το­χή τους στον α­ναρ­χι­κό-α­ντιε­ξου­σια­στι­κό χώ­ρο και το τα­ξι­κό α­ντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό κί­νη­μα προ­χώ­ρη­σαν στην κα­τά­λη­ψη του κτι­ρίου του Βοξ (ι­διο­κτη­σία Ι­ΚΑ) στην πλα­τεία Εξαρ­χείω­ν με στό­χο τη με­τα­τρο­πή του σε α­νοι­χτό κοι­νω­νι­κό κέ­ντρο. Ο χώ­ρος λει­τουρ­γεί κα­θη­με­ρι­νά ως αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο κα­φε­νείο, ε­νώ φι­λο­ξε­νεί συλ­λο­γι­κό­τη­τες και ο­μά­δες για την πραγ­μα­το­ποίη­ση εκ­δη­λώ­σεων ή συ­νε­λεύ­σεων.

Αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νος κοι­νω­νι­κός χώ­ρος Στρούγ­γα (strouga.espivblogs.net)
Το 2009, κά­τοι­κοι της πε­ριο­χής κα­τέ­λα­βαν το ε­γκα­τα­λε­λειμ­μέ­νο κτί­ριο του δή­μου (Δε­κε­λείας 116, στη Ν. Φι­λα­δέλ­φεια) και με προ­σω­πι­κή ερ­γα­σία και χρή­μα­τα το με­τα­μόρ­φω­σαν σε αυ­τό που εί­ναι σή­με­ρα: έ­ναν α­νοι­χτό και βιώ­σι­μο χώ­ρο που στε­γά­ζει πο­λι­τι­κές, κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­στι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες. Ακό­μα διορ­γα­νώ­νει προ­βο­λές ται­νιών και ερ­γα­στή­ρια αυ­το­μόρ­φω­σης.

Πα­που­τσά­δι­κο (papoutsadiko.espivblogs.net)
Το Πα­που­τσά­δι­κο ή­ταν έ­να ε­γκα­τα­λειμ­μέ­νο ερ­γο­στά­σιο πα­που­τσιών 1.500 τ.μ. στο κέ­ντρο του Χαϊδα­ρίου (Δα­βά­κη 20), το ο­ποίο εί­χε με­τα­τρα­πεί σε σκου­πι­δό­το­πο. Μέ­χρι που, τον Μάρ­τιο του 2011, κά­τοι­κοι του Χαϊδα­ρίου α­πο­φά­σι­σαν να το κα­τα­λά­βουν και να το με­τα­τρέ­ψουν σε στέ­γη αυ­τοορ­γά­νω­σης, έκ­φρα­σης, κοι­νω­νι­κής και πο­λι­τι­κής ζύ­μω­σης, ε­νά­ντια σε λο­γι­κές ε­μπο­ρευ­μα­το­ποίη­σης. Στο χώ­ρο λει­τουρ­γούν πλέ­ον ο­μά­δες αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νων μα­θη­μά­των, προ­βο­λών, υ­πο­τιτ­λι­σμού και με­τά­φρα­σης, δα­νει­στι­κής βι­βλιο­θή­κης και θε­μα­τι­κού μου­σι­κού κα­φε­νείου.

Σι­νιά­λο (sinialo.espiv.net)
Η κα­τά­λη­ψη σε κτί­ριο στη συμ­βο­λή Κα­πο­δι­στρίου και Θεσ­σα­λο­νί­κης, στο Κά­τω Αι­γά­λεω, ξε­κί­νη­σε τον Ιού­νιο του 2010. Έκτο­τε διορ­γα­νώ­νο­νται μα­θή­μα­τα ελ­λη­νι­κών σε με­τα­νά­στες, θεω­ρη­τι­κά και θε­τι­κά μα­θή­μα­τα ό­λων των τά­ξεων της δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης, μα­θή­μα­τα α­ρα­βι­κών, αγ­γλι­κών, ι­σπα­νι­κών, μπά­σου, φω­το­γρα­φίας, κι­θά­ρας και νο­η­μα­τι­κής γλώσ­σας. Πα­ράλ­λη­λα λει­τουρ­γεί ερ­γα­στή­ρι σχε­δίου και κο­πτο­ρα­πτι­κής.

Ρε­σάλ­το (anarxiko-resalto.blogspot.gr)
Από τα μέ­σα Ιου­νίου του 2005 λει­τουρ­γεί ο αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νος χώ­ρος αλ­λη­λεγ­γύης και ρή­ξης Ρε­σάλ­το (Ερμού 9, στα Τα­μπού­ρια), ο ο­ποίος λει­τουρ­γεί κά­θε Πα­ρα­σκευή με­τά τις 8 μ.μ. διορ­γα­νώ­νο­ντας συ­ζη­τή­σεις, προ­βο­λές, πα­ρου­σιά­σεις, μου­σι­κές και θε­α­τρι­κές πα­ρα­στά­σεις. Ακό­μα, την πρώ­τη και τρί­τη Κυ­ρια­κή κά­θε μή­να ορ­γα­νώ­νε­ται συλ­λο­γι­κή κου­ζί­να, ε­νώ ο χώ­ρος εκ­δί­δει την ε­φη­με­ρί­δα «Ρε­σάλ­το» και το πε­ριο­δι­κό «Το πεί­ρα(γ)μα».

Κα­τά­λη­ψη στο Μπί­νειο (blogs.vrahokipos.net/mpineio)
Το 2006 κά­τοι­κοι του νη­σιού κα­τέ­λα­βαν τα κτί­ρια στην αυ­λή του Μπι­νείου (Φάω­νος και Χ. Τρι­κού­πη, στη Μυ­τι­λή­νη) δη­μιουρ­γώ­ντας έ­ναν αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο και αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νο χώ­ρο. Στην κα­τά­λη­ψη λει­τουρ­γεί δα­νει­στι­κή βι­βλιο­θή­κη, βι­βλιο­πω­λείο κι­νη­μα­τι­κών εκ­δό­σεων, κα­φε­νείο. Πα­ράλ­λη­λα έ­χει δη­μιουρ­γη­θεί η ο­μά­δα «Εργά­τες στα ό­ρια της κρί­σης», που στό­χο έ­χει να συμ­βά­λει «στη δη­μιουρ­γία α­να­χω­μά­των ε­νά­ντια στην ι­δε­ο­λο­γι­κή ε­πί­θε­ση που δε­χό­μα­στε».

Roso nero (zbaro.blogspot.gr)
Ο χώ­ρος ε­λεύ­θε­ρης κοι­νω­νι­κής και καλ­λι­τε­χνι­κής έκ­φρα­σης Roso Nero εί­ναι έ­να συλ­λο­γι­κό κοι­νω­νι­κό εγ­χεί­ρη­μα α­ντιε­μπο­ρευ­μα­τι­κό και α­ντι-ιε­ραρ­χι­κό. Στο χώ­ρο (ό­πι­σθεν βεν­ζι­νά­δι­κου Τσι­μά­ρα Avin, στη Ζά­κυν­θο) λει­τουρ­γεί αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο κα­φε­νείο, ε­νώ διορ­γα­νώ­νο­νται θε­α­τρι­κές πα­ρα­στά­σεις, μου­σι­κές βρα­διές, χα­ρι­στι­κά πα­ζά­ρια και συ­ζη­τή­σεις. Ακό­μα εκ­δί­δει το πε­ριο­δι­κό «Το φά­σκε­λο».

Κα­τά­λη­ψη ΠΙΚ­ΠΑ (pikpa.squat.gr)
Τον χει­μώ­να του 2007 α­πό μια πρω­το­βου­λία γο­νιών δη­μιουρ­γή­θη­κε το παι­δι­κό στέ­κι «Φτου ξε­λε­φτε­ρία» στην κα­τά­λη­ψη του ΠΙΚ­ΠΑ Πε­τρα­λώ­νω­ν (Τι­μο­δή­μου και Αντω­νιά­δου), με σκο­πό οι ε­νή­λι­κες και τα παι­διά τους να ορ­γα­νώ­σουν μό­νοι τους το χρό­νο τους και να εκ­φρά­σουν τη δη­μιουρ­γι­κό­τη­τά τους. Το παι­δι­κό στέ­κι α­νοί­γει κά­θε Σάβ­βα­το, ό­που διορ­γα­νώ­νο­νται μα­θή­μα­τα θε­α­τρι­κού παι­χνι­διού και σχε­δια­σμού κό­μικ. Ακό­μα στην κα­τά­λη­ψη λει­τουρ­γεί κοι­νω­νι­κός χώ­ρος για την υ­γεία, μια αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νη δο­μή πρω­το­βάθ­μιας πε­ρί­θαλ­ψης στη γει­το­νιά. Ο χώ­ρος πα­ρέ­χει συμ­βου­λευ­τι­κή, ε­πί­λυ­ση α­πο­ριών, ε­νη­μέ­ρω­ση σε θέ­μα­τα φαρ­μα­κευ­τι­κής α­γω­γής, σε­μι­νά­ρια αυ­το­μόρ­φω­σης κ.ά.

Φά­μπρι­κα Υφα­νέ­τ (yfanet.net)
Το ε­γκα­τα­λειμ­μέ­νο ερ­γο­στά­σιο της Υφα­νέ­τ, Ομή­ρου και Περ­δί­κα, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, κα­τα­λή­φθη­κε στις 20 Μάρ­τη του 2004. Στο χώ­ρο λει­τουρ­γεί χα­ρι­στι­κό πα­ζά­ρι, κα­φε­νείο, ί­ντερ­νετ κα­φέ, δα­νει­στι­κή βι­βλιο­θή­κη, αί­θου­σα χο­ρού, δω­μά­τιο φι­λο­ξε­νίας, θε­α­τρι­κό ερ­γα­στή­ρι, δω­μά­τιο χει­ρο­τε­χνίας, τοί­χοι α­ναρ­ρί­χη­σης, πο­δη­λα­τά­δι­κο και ξυ­λουρ­γείο. Ακό­μα, ο χώ­ρος λει­τουρ­γεί και ως κα­τά­λη­ψη στέ­γης.

Κοι­νω­νι­κό Πο­λι­τι­στι­κό κέ­ντρο Βύ­ρω­να (politistikokentrovirona.blogspot.gr)
Το κοι­νω­νι­κό πο­λι­τι­στι­κό κέ­ντρο στη Λα­μπη­δό­να (Άλσος Αγίας Τριά­δας) ά­νοι­ξε το 2011 για τους πο­λί­τες, τις συλ­λο­γι­κό­τη­τες και τους φο­ρείς του Βύ­ρω­να και των γύ­ρω πε­ριο­χών. Στη Λα­μπη­δό­να λει­τουρ­γούν σε στα­θε­ρή βά­ση οι ε­ξής ο­μά­δες: α­νέρ­γων και υ­πο­α­πα­σχο­λού­με­νων, βι­βλιο­θή­κης και α­να­γνω­στη­ρίου, ζω­γρα­φι­κής, μου­σι­κής και συλ­λο­γι­κής κου­ζί­νας. Ακό­μα, σε κα­θη­με­ρι­νή βά­ση πραγ­μα­το­ποιού­νται μα­θή­μα­τα αλ­λη­λεγ­γύης δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης, ξέ­νων γλωσ­σών και χο­ρού, ε­νώ λει­τουρ­γεί ερ­γα­στή­ρι φι­λο­σο­φίας, θε­α­τρι­κού παι­χνι­διού, δη­μιουρ­γι­κής γρα­φής και ζω­γρα­φι­κής.

Αυτοδιαχειριζόμενα πάρκα


Επι­τρο­πή κα­τοί­κων για τη διά­σω­ση του κτή­μα­τος Δρα­κό­που­λου (epitropiktimadrakopoulou.blogspot.gr)
Οι κά­τοι­κοι των Πα­τη­σίω­ν πα­λεύουν για την ά­με­ση ε­φαρ­μο­γή του Π.Δ. 573/83, το ο­ποίο χα­ρα­κτη­ρί­ζει το σύ­νο­λο του κτή­μα­τος Δρα­κο­πού­λου ως χώ­ρο πρα­σί­νου και δια­τη­ρη­τέα τα κτί­ρια που βρί­σκο­νται σε αυ­τό. Από το 2009 οι κά­τοι­κοι προ­σπα­θούν να α­πο­τρέ­ψουν την κα­τα­στρο­φή του πάρ­κου και την κα­τε­δά­φι­ση των δια­τη­ρη­τέων κτι­ρίων. Πα­ράλ­λη­λα, με εκ­δη­λώ­σεις, συ­ζη­τή­σεις, μου­σι­κές βρα­διές, θε­α­τρι­κές πα­ρα­στά­σεις και εκ­θέ­σεις προ­σπα­θούν να γνω­ρι­στούν οι κά­τοι­κοι της πε­ριο­χής με­τα­ξύ τους και να παύ­σει η κοι­νω­νι­κή α­πο­μό­νω­ση.

Αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο πάρ­κο Ναυα­ρί­νου (parkingparko.espivblogs.net)
Από το 1990 έως το 2008 το οι­κό­πε­δο, ι­διο­κτη­σίας ΤΕΕ, ή­ταν τσι­με­ντο­ποιη­μέ­νο και λει­τουρ­γού­σε ως πάρ­κιν­γκ. Με τη λή­ξη της μί­σθω­σης του πάρ­κιν­γκ στο τέ­λος του 2008 το ΤΕΕ ε­πα­νέ­φε­ρε το θέ­μα οι­κο­δό­μη­σης του οι­κο­πέ­δου και ο­δή­γη­σε τους Εξαρ­χειώ­τες στο προ­σκή­νιο. Η Επι­τρο­πή Πρω­το­βου­λίας Κα­τοί­κων Εξαρ­χείω­ν που για 1,5 χρό­νο α­σχο­λιό­ταν ή­δη με το συ­γκε­κρι­μέ­νο χώ­ρο, ε­νη­μέ­ρω­σε τη γει­το­νιά α­παι­τώ­ντας τη με­τα­τρο­πή του οι­κο­πέ­δου σε χώ­ρο υ­ψη­λού πρα­σί­νου. Στις 7 Μαρ­τίου 2009 μα­ζί με τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα «Εμείς, Εδώ και Τώ­ρα και για Όλους Εμάς» κα­τέ­λα­βαν το χώ­ρο και έ­κτο­τε κα­τά­φε­ραν το πάρ­κιν­γκ να γί­νει πάρ­κο.

Αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο πάρ­κο Κύ­πρου και Πα­τη­σίων (kiproukaipatision.blogspot.gr)
Με­τά την ι­σο­πέ­δω­ση του πάρ­κου Κύ­πρου και Πα­τη­σίων και την κο­πή των αιω­νό­βιων δέ­ντρων του στις 26 Γε­νά­ρη 2009 α­πό συ­νερ­γεία του Δή­μου Αθη­ναίων συ­νο­δευό­με­να α­πό τα ΜΑ­Τ, κα­θώς και τη δυ­να­μι­κή α­ντί­στα­ση που πρό­βα­λαν ε­κα­το­ντά­δες κά­τοι­κοι της πε­ριο­χής και αλ­λη­λέγ­γυοι, ο χώ­ρος του ρη­μαγ­μέ­νου πάρ­κου με­τα­τρά­πη­κε σε χώ­ρο α­γώ­να. Έκτο­τε οι κά­τοι­κοι πα­λεύουν για τη διά­σω­ση και συ­ντή­ρη­ση του πάρ­κου, α­φού ο δή­μος έ­χει κό­ψει μέ­χρι και την πα­ρο­χή νε­ρού, ε­νώ πραγ­μα­το­ποιού­νται συλ­λο­γι­κές κου­ζί­νες και μου­σι­κές βρα­διές... ό­ταν ο και­ρός το ε­πι­τρέ­πει.

Ελεύ­θε­ρος Κοι­νω­νι­κός χώ­ρος Βο­τα­νι­κός Κή­πος (votanikoskipos.blogspot.gr)
Πρό­κει­ται για έ­να έρ­γο του Υ­ΠΕ­ΧΩ­ΔΕ, στην πλα­τεία Αγ. Δη­μη­τρίου στην Πε­τρού­πο­λη, που σχε­διά­στη­κε με πρό­τυ­πο το βο­τα­νι­κό κή­πο της Κο­πεγ­χά­γης μη λαμ­βά­νο­ντας υ­πό­ψη τις ελ­λη­νι­κές κλι­μα­το­λο­γι­κές συν­θή­κες, με α­πο­τέ­λε­σμα να μη κα­τα­φέ­ρει να λει­τουρ­γή­σει πο­τέ ως βο­τα­νι­κός κή­πος. Το 2009 κα­τα­λή­φθη­κε α­πό κα­τοί­κους της πε­ριο­χής και έ­κτο­τε λει­τουρ­γεί ως ε­λεύ­θε­ρος κοι­νω­νι­κός χώ­ρος κα­θη­με­ρι­νής συ­νά­ντη­σης, πο­λι­τι­κής α­να­ζή­τη­σης και πο­λι­τι­σμι­κής έκ­φρα­σης. Έκτο­τε πραγ­μα­το­ποιού­νται μα­θή­μα­τα αυ­το­μόρ­φω­σης (γερ­μα­νι­κά, ε­λεύ­θε­ρο σχέ­διο, θε­α­τρι­κού αυ­το­σχε­δια­σμού, κι­νη­σιο­λο­γίας), ε­νώ λει­τουρ­γεί αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νο κα­φε­νείο, βι­βλιο­θή­κη. Πα­ράλ­λη­λα λει­τουρ­γούν ο­μά­δες θεά­τρου, παι­δι­κού τμή­μα­τος, χω­ρίς με­σά­ζο­ντες, κι­νη­μα­το­γρά­φου και οι­κια­κής οι­κο­νο­μίας.

Επι­μέ­λεια: Δα­νάη Αγγε­λά­κη, Ιωάν­να Δια­λει­σμά

Πηγή epohi.gr