Τότε που σπάσανε κάτι αλλοδαποί, την κοπέλα στο ξύλο και της σπάσαν τους γοφούς. Άτιμο και σκληρό το τίμημα. Και γιατί; Για ό,τι ψίχουλα είχε στην τσάντα της. Τι κρίμα... και η κοπέλα... και αυτοί! Και πήρανε έναυσμα οι καλοί μας Χρυσαγήτες, να γίνουν σωτήρες μας! «Καλά της κάνανε! Αφού δεν τους βαράμε για θάνατο όπου τους βρίσκουμε». Πήγα να διακόψω, σαν βλαμμένο, να πω το απλό στο μυαλό μου, ότι ρε παιδιά, μη λέμε τέτοια πράγματα - θα φεύγουνε τα ελληνόπουλα στο εξωτερικό οικονομικοί μετανάστες και θα τους φέρονται αναλόγως.Αλλά σιγά, μην άκουγαν εμένα! Στο φινάλε, είμαι μια βολεμένη στο εξωτερικό, που για να κάθομαι ασφαλής στο Ηνωμένο Βασίλειο, «δεν σημαίνει, ότι θα πρέπει να κάθονται οι Ελληνίδες να τρώνε ξύλο στην Ελλάδα». Καλά ρε παιδιά, ας το τρώνε λοιπόν στο εξωτερικό... λες και έχει σημασία που θα το φάνε!
«Βρε, τακτική Τσαρλς Μπρόνσον θέλουν». Για να λέμε, γέλασα... Δεν μπόρεσα να μην γελάσω! Φαντάστηκα ένα πιτσιρικά να ονειρεύεται να γίνει σκληρός βλέποντας ταινίες του Τσαρλς Μπρόνσον στο καναπέ της μαμάς και του μπαμπά. Τον φαντάστηκα και λίγο να προβάρει τη σκληράδα του μπροστά στο καθρέφτη... ε και δεν μπόρεσα, γέλασα. Μετά κάτι πήγα να πω, ότι δεν δικαιολογώ αυτούς που χτύπησαν τη κοπέλα... «αλλά δεν είναι ΟΛΟΙ οι κακομοίρηδες ληστές, για να βαράμε όποιον βλέπουμε». Ναι καλά... σιγά μην ακούγανε... Ο Τσαρλς έπαιρνε και έδινε... «Έλα εδώ & ξεχώρισε τους, όχι συμβουλές από το εξωτερικό...» , «Ληστές, ξεληστές, θάνατος στους ξένους που θα μας πνίξουν μια ημέρα. ή εμείς η αυτοί», «και ο Κολοκοτρώνης στην Tρίπολη επίτηδες διέταξε σφαγή των πάντων. Χαζός ήταν;». Άντε τώρα, να κάνεις διάλογο!
Τι να τους πεις, ότι είσαι άξεστος και αμόρφωτος και δε βλέπεις πέρα από τη μύτη σου; Ότι αυτοί οι μαυριδεροί από το Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι στη χώρα σου ρε ηλίθιε, γιατί κάτι χαζεμένα αμερικανάκια με Κολτ και Τσαρλς Μπρόνσον πήγαν και του κάψανε το σπίτι, του σφάξαν τη γυναίκα και σκότωσαν τα παιδιά του...; Τι να τους πω... ότι αυτοί οι μαυριδεροί μετάφρασαν τα αρχαιοελληνικά κείμενα και τα δώσανε στη δύση για να μπορείς να κοκορεύεσαι εσύ τώρα ότι είσαι Έλληνας γιατί αλλιώς δεν θα σε ήξερε ούτε η μάνα σου; Τι να τους πω, ότι αυτοί οι μαυριδεροί, είχαν πολιτισμό 10.000 π.Χ., ότι από εκεί άρχισε όλη η ανθρωπότητα.... και άμα δεν ήταν αυτοί, δεν θα υπήρχε καν ο Κολοκοτρώνης;
Τι ειρωνεία, Χριστέ μου... τις προάλλες ήμουνα (ναι εδώ στο εξωτερικό) σε μια συγκέντρωση των Veterans for Peace. Βετεράνοι πολέμου από Αμερική και Αγγλία που είχαν πάει Βιετνάμ οι πιο παλιοί, Ιράκ και Αφγανιστάν οι πιο καινούριοι. Οι Αμερικάνοι, οι παλιοί, μιλάγανε για το πώς το πιστόλι (και μάλιστα το Κολτ, συγκεκριμένα!) έγινε σύμβολο της ειρήνης και πως ο Samuel Kolt πρέσβευε ότι War=Peace! Και πως αυτό έχει μείνει κατάλοιπο στην αμερικάνικη κουλτούρα από τότε – από τον καιρό του εμφυλίου Βορείων και Νοτίων! Θυμάστε τη σειρά;
Ο άλλος έλεγε ότι «ήμουν μέσα στο τανκ, βλέποντας τον κόσμο μέσα από το infrared και ρώταγα... «ποιούς χτυπάμε; Γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε;».... και δεν έπαιρνε απάντηση... και δεν το άντεξε και έφυγε... και πέρασε στρατοδικείο και φυλακή... και τώρα είναι στο Occupy Movement, μαζί με τους άλλους έξω από τις τράπεζες και της πρεσβείες! Γιατί ίδιος είναι ο πόλεμος... είτε με όπλα, είτε οικονομικός. Τα παίρνουν από τους λαούς και τα δίνουνε στα όπλα για να σκοτώνουν άλλους λαούς, και ο κύκλος είναι φαύλος.
Αλλά είμαστε άξεστοι και ξιπασμένοι και ‘μεις οι λοιποί απλοί πολίτες... Φτιάξαμε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης... συγνώμη... τα στρατόπεδα που συγκεντρώνονται οι αλλοδαποί και τους χώσαμε μέσα με ένα πιάτο φαί... ένα, όχι παραπάνω... και ίσως καμιά τουαλέτα... όπως το ζωολογικό κήπο! Ένας κακομοίρης που έφυγε από τα βάθη του πουθενά με την απατηλή ιδέα ότι θα πάει στην πολιτισμένη Ευρώπη να βρει μια νέα ζωή, γιατί εκεί δεν είχε τίποτα να τον κρατήσει... και τα πάντα τον είχαν διώξει... για να βρεθεί από τη μια μπαγλαρωμένος σε μια φυλακή και από την άλλη δαρμένος, από κάποιους που θέλουν να το παίξουν νταήδες με την ανοχή και της αστυνομίας και της κοινωνίας.
Αλλά από την άλλη στείλαμε στρατιές να πάνε να τους κάψουνε το σπίτι... ναι δικές μας στρατιές, μαζί με τους Άγγλους, Γάλλους, τους Αμερικάνους... και τότε δεν είδα να διαμαρτυρηθεί κανένας σε κανέναν... ούτε πήγε κανείς να το παίξει Τσαρλς Μπρόνσον στα Αμερικανάκια και τα Αγγλάκια που φύγανε από την άλλη άκρη του κόσμου να τους κάψουνε το σπίτι. Για να σε δω τσαμπουκά μου! Για να σε δω να την πέφτεις εκεί, στη ρίζα του κακού! Αλλά, στα παλιά σου τα παπούτσια... άσε που δεν σε παίρνει να τα βάλεις με αυτούς... και έτσι, κάθεσαι και χτυπάς το φουκαρά... και νομίζεις ότι κάτι έκανες... νομίζεις... ότι δεν θα συνεχίσουν να στους στέλνουν στρατιές από μακριά...
Και στον Αγ. Παντελεήμονα είναι όλοι φαν και οπαδοί! Και όχι μόνο εκεί... Ναι, αποφασίσαμε ότι η Χρυσή Αυγή θα μας σώσει και έχουν πάει οι δημοσκοπήσεις στα ύψη. Ναι, καθαρίσατε τον τόπο σας από τους αλλοδαπούς για την πατρίδα ρε γαμώτο! Περήφανα ελληνικά νιάτα, περήφανα γηρατειά. Έξω από την αυλή μου να ‘ναι και όπου να ‘ναι. Στα τέτοια μου! Και νομίζετε τι; Ότι δεν θα σας φάνε έτσι τις δουλειές... τι μυωπικό! Όχι, άμα έχουν αυτούς σκλάβους να δουλεύουν, σιγά μη πάρουν εσένα να σε πληρώνουν... έστω και 150 ευρώ! Τόσο πάει το μυαλό σας;
Μετά μη μιλήσεις όμως όταν θα δέρνουν τη κόρη σου και το γιό σου στο εξωτερικό που θα τρέχει ως οικονομικός μετανάστης και θα του φέρονται σαν σκυλί. Μην τολμήσεις να μιλήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα και άλλες τέτοιες αηδίες... γιατί φιλαράκο «ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω». Και άμα είσαι μάγκας και ηθικός και περήφανος... και βγαίνεις και φωνάζεις για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια και ελευθερία... και άλλες τέτοιες ιδέες και ιδεατά... να τα φωνάζεις για όλους φίλε μου, όχι μόνο για τη πάρτη σου. Γιατί αλλιώς είσαι τα ίδια με τους άλλους!
Και άμα δε γουστάρεις όσα λέω, έλα δείρε με!
Από Τάλλυ, Λονδίνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου