Black Elk, σαμάνος των Oglala Lakota (1863-1950)
«Παντών χρημάτων μέτρον άνθρωπος, των μέν όντων ώς έστιν, των δέ ούκ όντων ως ούκ έστιν». Πρωταγόρας έξ Άβδήρων
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014
Χιόνι κι αίμα: Η σφαγή των ινδιάνων Lakota στο Wounded Knee
Black Elk, σαμάνος των Oglala Lakota (1863-1950)
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014
Μοναξιά του αρθρογράφου μεγάλων αποστάσεων
Περνούν οι μέρες, περνούν τα άρθρα. Κείμενο πέφτει πάνω σε άλλο κείμενο, σκόνη πάνω σε άλλη σκόνη, λόγια που μοιράζονται σε γραμμές, σε παραγράφους, σε οθόνες. Πρόχειρες σκέψεις, σκέψεις μελετημένες, γραμμένες στη βιασύνη της διορίας, στον άπλετο χρόνο εκτός ωραρίου. Υποσημειώσεις και παρατηρήσεις στο οπισθόφυλλο της μέρας, της κάθε μέρας. Στην περιοδικότητα των περιοδικών, στο εφήμερο των εφημερίδων, ανάμεσα σε ένα κλικ που γεννά και ένα κλικ που σβήνει. Άρθρα πάντοτε φρέσκα, ένα βήμα πριν το φέρετρο της ταξινόμησης, το ρηχό τάφο του αρχείου.
Πού πάνε τα άρθρα όταν πεθαίνουν;
Πού πάνε τα άρθρα όταν πεθαίνουν;
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014
Ο μονοδιάστατος άνθρωπος
Πριν από πενήντα χρόνια, το 1964, εκδόθηκε στην Αμερική ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του εικοστού αιώνα, ένα έργο που άσκησε μεγάλη επίδραση στα γεγονότα του καιρού του. Ήταν το βιβλίο του Χέρμπερτ Μαρκούζε «Ο μονοδιάστατος άνθρωπος» (ελληνική έκδοση: Παπαζήση, 1971), το οποίο αποτέλεσε μία από τις βασικές πηγές έμπνευσης των κινημάτων του 1968, που εκδηλώθηκαν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Η θέση του Μαρκούζε είναι μια θέση ολικής κριτικής και ριζικής αντίθεσης στην καπιταλιστική «κοινωνία της αφθονίας». Ο Μαρκούζε δανείζεται από τον Μπρετόν και τους σουρεαλιστές την έννοια της «Μεγάλης Άρνησης», για να ορίσει ταυτόχρονα την ατομική εξέγερση και αντίσταση στο κυρίαρχο σύστημα και την αναζήτηση οραμάτων ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού κόσμου. Ο Μαρκούζε αναλύει τη βιομηχανική και τεχνολογική κοινωνία συνδυάζοντας δύο διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις: εκείνη του Μαρξ (που έβλεπε τον καπιταλισμό να αναπτύσσει την επιστήμη και την τεχνική για να τις θέσει εργαλειακά στην υπηρεσία της παραγωγής και του κέρδους) και εκείνη του δασκάλου του, του Χάιντεγκερ, που ερμήνευε τη νεωτερικότητα ως εποχή της τεχνικής.
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Έχουμε απωθήσει δραστήρια κάθε συμμαχία με την αστική πολιτική, ακόμα και της πιο ριζοσπαστικής φύσεως. Καμώνονται, βλακωδώς και δυσφημιστικά, ότι έχουμε απαρνηθεί όλες αυτές τις Πολιτικές συνεργίες επειδή περνούμε αδιάφορα το μεγάλο ζήτημα της Ελευθερίας, και λαμβάνουμε υπόψη μονάχα την οικονομική ή υλική πλευρά του ζητήματος. Έχει δηλωθεί ότι, ως εκ τούτου, τοποθετούμε τους εαυτούς μας στις τάξεις της αντίδρασης. Ένας Γερμανός εκπρόσωπος στο Συνέδριο της Βασιλείας έδωσε κλασική έκφραση στην άποψη αυτή, όταν τόλμησε να δηλώσει ότι, όποιος ποτέ δεν αναγνώρισε, με τη Γερμανική Δημοκρατία των Σοσιαλιστών, «ότι η κατάκτηση των πολιτικών δικαιωμάτων (εξουσία) ήταν η προκαταρκτική συνθήκη της κοινωνικής χειραφέτησης,» ήταν, συνειδητά ή ασυνείδητα ένας σύμμαχος, των Καισάρων!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)